Πολέμους και ποτάμια αίματος θα προκαλέσει η Γαλλία στην Ευρώπη, του Λεωνίδα Βατικιώτη

Είμαστε μάρτυρες μιας ιστορικής σημασίας στροφής που απειλεί να ρίξει την Δυτική Ευρώπη στη δίνη απηνών συγκρούσεων και αιματηρών πολέμων τόσο γενικευμένων και βίαιων που δεν έχουμε δει μετά το τέλος του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου. Υπαίτιος είναι η Γαλλία του Μακρόν! Κι όπως κάθε στροφή, έτσι και τούτη συμβολίζεται από ορισμένους όρους. Την αλλαγή που συντελείται στην Ευρώπη καμία άλλη λέξη – κλειδί δεν την αντιπροσωπεύει πιο ανάγλυφα από την «οικονομία του πολέμου».

Ο όρος «οικονομία του πολέμου» είχε εξαφανιστεί από την Γαλλία από την εποχή του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου, έγραφε η Λε Μοντ στις 20 Απριλίου 2024 σε πρωτοσέλιδο άρθρο με τίτλο «Πώς η γαλλική βιομηχανία όπλων αναβαθμίζεται». Προς επίρρωση, ανακαλούσε την εποχή που όλο το έθνος περιλαμβανομένων των γυναικών στα εργοστάσια είχε κινητοποιηθεί για να εξοπλίσει τον γαλλικό στρατό στον ολοκληρωτικό του πόλεμο με την Γερμανία.

Ο όρος «οικονομία του πολέμου» επανήλθε στην καθημερινή πολιτική αντιπαράθεση για πρώτη φορά τον Ιούνιο του 2022 από τον Γάλλο πρόεδρο στη  διάρκεια της ομιλίας του στην ετήσια έκθεση πολεμικού υλικού Eurosatory, θύμιζε η γαλλική εφημερίδα. Ήταν τέσσερις μήνες μετά το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία όταν την δημόσια συζήτηση απασχολούσε το ερώτημα τι οδήγησε τον Γάλλο πρόεδρο να πραγματοποιήσει μια τόσο θεαματική στροφή κι ενώ αναζητούσε δρόμο συμβιβασμού μεταξύ Μόσχας και Κιέβου απορρίπτοντας την πολιτική ταπεινώσεων της Ρωσίας από την Αγγλία και τις ΗΠΑ, αίφνης να ζηλώσει δόξα Ναπολέοντα και να φτάσει σήμερα να δηλώνει έτοιμος να στείλει ακόμη και στρατό στη Ρωσία! Δεν ήταν ούτε τα κλειστά αυτιά που βρήκε στην Ευρώπη, ούτε η απροθυμία του Ρώσου ομολόγου του να συμβιβαστεί, ούτε τα χαστούκια που έφαγε ο γαλλικός ιμπεριαλισμός στην Αφρική από τις απανωτές αποφάσεις εκδίωξής του από τις χώρες του Σαχέλ. Η στροφή 180 μοιρών της Γαλλίας, που σήμερα ηγείται της αναβίωσης του μιλιταρισμού στην γηραιά ήπειρο, επιβλήθηκε από την ακμαία πολεμική της βιομηχανία!

Η Γαλλία πρωτοστατεί στην φιλο-πολεμική υστερία για να πουλήσει όπλα και να αυξήσει τα κέρδη της η πολεμική της βιομηχανία. Όπως ένα υπερτροφικό κατασκευαστικό κεφάλαιο γεμίζει μια χώρα με αχρείαστους δρόμους (βλέπε Ελλάδα), όπως μια κραταιά αγροδιατροφική βιομηχανία κάνει όλους τους πολίτες της παχύσαρκους (βλέπε ΗΠΑ) και μια βιομηχανία μόδας κάνει σχεδόν όλους κι όλες τους πολίτες της κομψούς και κομψές (βλέπε Ιταλία) έτσι και η Γαλλία πλειοδοτεί σε πολεμικές ιαχές για να πουλήσει όπλα. Ξέροντας μάλιστα ότι τα όπλα πουλιούνται για να ξεσπάσουν πόλεμοι!

Κλίμα πολέμου και απειλές

Ο ίδιος ο Μακρόν, ως αιχμή του δόρατος της γαλλικής βιομηχανίας θανάτου, δεν αφήνει ευκαιρία να πάει χαμένη την τελευταία διετία που να μην τονίσει την σημασία της αναβίωσης της γαλλικής πολεμικής βιομηχανίας. «Είμαστε στο χείλος μιας γεωπολιτικής στροφής διαρκείας στην οποία η αμυντική (sic) βιομηχανία θα διαδραματίσει έναν αυξανόμενα σπουδαίο ρόλο. Πρέπει να κινηθούμε γρήγορα, ισχυρά με όρους μαζικής αγοράς», δήλωσε στις 11 Απριλίου ο Γάλλος πρόεδρος στην διάρκεια εγκαινίων μιας νέας μονάδας παραγωγής πολεμικού υλικού. Η κρατική πολεμική βιομηχανία της Eurenco, που ξεκίνησε την λειτουργία της στον πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο αλλά έκλεισε το 2007 μετατρεπόμενη σε εισαγωγική, θα επενδύσει πάνω από μισό δισ. ευρώ τα επόμενα δύο χρόνια στην παραγωγή εκρηκτικών υλικών και οβίδων πυροβολικού. Το δε προσωπικό της από 200 άτομα το 2023 θα φτάσει σε δύο χρόνια τα 450. Για την αναβίωση της πολεμικής βιομηχανίας, ένα σεβαστό ποσό της τάξης των 67 εκατ. ευρώ θα διαθέσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή – θεματοφύλακας της λιτότητας και διαπρύσιος εχθρός κάθε είδους κρατικής ενίσχυσης κατά τ’ άλλα και ιδιαίτερα όταν πρόκειται για κοινωνικές δαπάνες…

Τα χρήματα των ευρωπαίων φορολογούμενων θα προέλθουν από την Δράση για την Υποστήριξη της Παραγωγής Πυρομαχικών ύψους 500 εκ. ευρώ. Μια μικρή λεπτομέρεια: Οι ευρωπαίοι αξιωματούχοι φρόντισαν να δηλώσουν τον κατεπείγοντα χαρακτήρα της μιλιταριστικής στροφής της Ευρώπης ακόμη κι από το ίδιο το όνομα της πρωτοβουλίας, καθώς το αρκτικόλεξο της στα αγγλικά (ASAP) χρησιμοποιείται εν συντομία αντί της φράσης «όσο το δυνατό συντομότερα».

Τα σχέδια της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την αναβίωση της πολεμικής βιομηχανίας περιεγράφηκαν από την ίδια την πρόεδρο της Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λέγιεν που πριν την αποθέσουν στις Βρυξέλλες διετέλεσε υπουργός Άμυνας της Γερμανίας. Χωρίς μεγάλο κίνδυνο, μπορούμε να υποθέσουμε ότι οι επιδόσεις της δεν ήταν τόσο αξιοζήλευτες και η πολύπειρη γερμανική βιομηχανία πολέμου την έστειλε για συνταξιοδότηση στην Κομισιόν. Παρόλα αυτά, σε μια βαρυσήμαντη ομιλία της αρχικά επέκρινε την 30ετή περίοδο υπο-επενδύσεων, χωρίς φυσικά να σχολιάσει τα κοινωνικά οφέλη που δημιούργησαν οι (σχετικά) μικροί πολεμικοί προϋπολογισμοί, το περίφημο μέρισμα της ειρήνης. Το σχέδιο που εξήγγειλε προβλέπει την αύξηση παραγωγής οβίδων (από λιγότερες από 500.000 πριν τον πόλεμο σε 2 εκατ. το 2025), την κατασκευή ντρόουνς, όπλων για το διάστημα και για υποθαλάσσιες μάχες, συστημάτων πυροβολικού, ενώ άμεσα κάλεσε στην κατεύθυνση αναπλήρωσης των υλικών που έχουν κατευθυνθεί στην Ουκρανία!

Κατέστησε έτσι σαφές η πρόεδρος της ΕΕ ότι πίσω από την ευρωπαϊκή πρεμούρα για τον εξοπλισμό της Ουκρανίας αυτό που κρύβεται είναι φρενίτιδα νέων πολεμικών παραγγελιών που θα φτάσει στις ευρωπαϊκές βιομηχανίες του πολέμου. Ξεφορτώνουν στην Ουκρανία για να πάρουν μπρος οι μηχανές στη Ευρώπη! Γι’ αυτό τον λόγο σύσσωμοι οι Δυτικοί οδήγησαν σε ναυάγιο τις διαπραγματεύσεις μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας στην Κωνσταντινούπολη τον Μάρτιο του 2022, που θα μπορούσαν να είχαν τερματίσει τον πόλεμο όπως αποκάλυψε πρόσφατα ακόμη και το Foreign Affairs. Αν είχε τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία που θα πούλαγαν όπλα οι βιομηχανίες πολέμου;

Ετήσια αύξηση πολεμικών δαπανών κατά 7%

Την αναντικατάστατη βοήθεια που προσέφερε η Ουκρανία όχι μόνο στην ευρωπαϊκή, αλλά στην παγκόσμια βιομηχανία πολέμου την αποκάλυψε η πρόσφατη έκθεση του Διεθνούς Ινστιτούτου Ερευνών για την Ειρήνη (SIPRI), με έδρα την Στοκχόλμη. Το σημαντικότερο εύρημά της είναι ότι το 2023 παρατηρήθηκε η μεγαλύτερη ετήσια αύξηση πολεμικών δαπανών (από το 2009) κατά 7% που έφτασαν τα 2,44 τρισ. δολ. από 2,24 τρισ. το 2022. Η βασικότερη αιτία που οι στρατιωτικές δαπάνες απορρόφησαν το 2,3% του παγκόσμιου ΑΕΠ ήταν ο πόλεμος Ρωσίας – Ουκρανίας!

Οι Βρυξέλλες, για να θωρακίσουν περαιτέρω την θέση της ευρωπαϊκής πολεμικής βιομηχανίας, θα ξεσηκώσουν και θα εφαρμόσουν ένα αμερικανικό σύστημα παραγγελιών βάσει του οποίου για κάθε παράδοση, παράγεται και αποθηκεύεται ένα επιπλέον συγκεκριμένο ποσοστό, το οποίο θα είναι έτοιμο προς παράδοση στο μέλλον χωρίς καμία καθυστέρηση! Με αυτόν τον τρόπο η ευρωπαϊκή βιομηχανία θανάτου θα μπορεί να εξοπλίσει κράτη και στρατούς χωρίς χρονοτριβές, ρίχνοντας επιπλέον λάδι στη φωτιά, δεδομένου ότι ο χρόνος που εξοικονομεί η πολεμική βιομηχανία, εξαλείφοντας τη χρονική υστέρηση μεταξύ παραγγελίας και παράδοσης, είναι χρόνος που θα χάνεται από προσπάθειες διαμεσολάβησης και ειρηνικές διαπραγματεύσεις. Περιττές πολυτέλειες θεωρούνται όλα αυτά πλέον για την κορυφαία γαλλική πολεμική βιομηχανία Ντασώ, που ελέγχοντας ακόμη και εφημερίδες όπως την Λε Φιγκαρό θα δημιουργεί μέσα από τις στήλες της κλίμα πολέμου, πρωτοστατώντας σε πολεμικές κραυγές σήμερα στην Μέση Ανατολή, τη ζώνη του Σαχέλ και την Ανατολική Ευρώπη και αύριο στον κόσμο όλο.

Ήδη ο Γάλλος πρόεδρος αγγίζει τα όρια του γελοίου έχοντας εγκαταλείψει προ πολλού το βαριεστημένο και αδιάφορο ύφος του τραπεζίτη των Ρότσιλντ και κάνοντας συνεχώς επίδειξη υπερβολής. Σε κάθε δημόσια ομιλία του ανακαλύπτει θανάσιμες απειλές για την Ευρώπη για την δημοκρατία και την ευημερία. Την μια προέρχονται από τη συρρίκνωση των οικονομιών, την άλλη από τον ανερχόμενο κύμα αυταρχισμού, την άλλη από την Ρωσία. Άλλες φορές από παντού, όπως στην ομιλία που έδωσε στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης την Πέμπτη 25 Απριλίου: «Πρέπει να είμαστε σαφείς», ήταν τα λόγια του «ότι η σημερινή Ευρώπη μπορεί να πεθάνει κι εξαρτάται από τις επιλογές που θα κάνουμε σήμερα. Οι κανόνες του παιχνιδιού έχουν αλλάξει», συμπλήρωσε για να συνεχίσει επιχειρηματολογώντας γιατί πρέπει η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση να επενδύσει εκατοντάδες δισεκατομμύρια στην πολεμική της βιομηχανία.

Σε δεινή θέση ο Μακρόν

Η ομιλία του Μακρόν ωστόσο δεν ήταν μόνο επίδειξη δύναμης αλλά κι ένδειξη αδυναμίας. Γιατί τα φιλόδοξα σχέδια του καταστρώνονται επάνω σε ένα σαθρό έδαφος που ορίζεται από τρία σημεία:

Το πρώτο είναι η επικείμενη πολιτική του συντριβή από την φασίστρια Λε Πεν που στις προσεχείς ευρωεκλογές αναμένεται να κερδίσει 32%, έχοντας μάλιστα ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου της έναν άγνωστο, ενώ ο ίδιος ο Μακρόν θα πάρει μόνο 17%. Με άλλα λόγια, ο πολιτικός που μας ζητάει να τον ακολουθήσουμε στην μάχη για την δημοκρατία πιστώνεται την μεγαλύτερη εκλογική νίκη της ακροδεξιάς Λε Πεν.

Δεύτερο, οι προοπτικές της γαλλικής οικονομίας είναι ζοφερές. Βάσει εκτιμήσεων του ΔΝΤ σε 5 χρόνια το μερίδιο της Γαλλίας στην παγκόσμια οικονομία σε όρους αγοραστικής δύναμης θα πέσει κάτω από το 2%. Ως αποτέλεσμα, η Γαλλία θα αποχωρήσει από την λίστα των 10 μεγαλύτερων οικονομιών του πλανήτη. Με άλλα λόγια, ο πολιτικός που ζητάει από την ευρωπαϊκή οικονομία να φορέσει τα χακί για να αναπτυχθεί χρεώνεται την μεγαλύτερη υποβάθμιση στην οικονομική ιστορία της Γαλλίας.

Τρίτο, τα δημόσια οικονομικά της Γαλλίας (με δημοσιονομικό έλλειμμα της τάξης του 5,5% και χρέος 111% του ΑΕΠ για το 2023) είναι σε τέτοιο χάλι ώστε η αύξηση των πολεμικών δαπανών μέσω της αμοιβαιοποίησης δια της έκδοσης κοινών ομολόγων είναι όρος εκ των ων ουκ άνευ ώστε η Γαλλία να μη γίνει Ελλάδα του 2010. Ο Μακρόν πιθανότατα επιλέγει να οδηγήσει την Ευρώπη στα χαρακώματα του πολέμου για να ξεπεράσει αυτήν ακριβώς την τριπλή κρίση και αμφισβήτηση που διέρχεται!

Αξίζει ωστόσο εδώ να κάνουμε μια παρένθεση. Η ΕΕ σχεδόν 15 χρόνια πριν αρνήθηκε την αμοιβαιοποίηση του ελληνικού χρέους μετατρέποντας την ελληνική κρίση χρέους σε μηχανισμό για την φτωχοποίηση της Ελλάδας και την παγίωση της λιτότητας σε όλη την Ευρώπη, επικαλούμενη την δημοσιονομική ορθοδοξία. Σήμερα αποδέχεται την αμοιβαιοποίηση των κρατικών παραγγελιών της γαλλικής πολεμικής βιομηχανίας, αναγκάζοντας όλους εμάς να πληρώσουμε για να κάνουν δουλίτσες οι έμποροι όπλων, σκοτώνοντας τους λαούς!

Η Γαλλία σταθερή απειλή για την ειρήνη

Η μετατροπή της γαλλικής οικονομίας σε πολεμική οικονομία δεν συνέβη από την μια μέρα στην άλλη. Προετοιμαζόταν από χρόνια. Και μετέτρεψε τον πόλεμο στην Ουκρανία σε χρυσή ευκαιρία, χρησιμοποιώντας την σημερινή Ρωσία όπως χρησιμοποιούσε το ΝΑΤΟ τις χώρες του λεγόμενου υπαρκτού σοσιαλισμού τα χρόνια του ψυχρού πολέμου για να δικαιολογεί τις πωλήσεις όπλων και την επιθετική, αποσταθεροποιητική του δράση.

Το μεγάλο ειδικό βάρος της πολεμικής βιομηχανίας στην γαλλική οικονομία αποτυπώνεται σε πλήθος κρίσιμων μεγεθών. Για παράδειγμα οι πολεμικές δαπάνες στον κρατικό προϋπολογισμό της Γαλλίας σε 7 χρόνια αυξήθηκαν κατά 10 δισ. ευρώ: Από 38,5 δισ. ευρώ το 2015 σε 48,3 δισ. ευρώ το 2022. Ως αποτέλεσμα, ο πολεμικός προϋπολογισμός της Γαλλίας είναι σημαντικά ανώτερος κάθε άλλης χώρας της ΕΕ: ακόμη και της Ιταλίας (24,9 δισ. ευρώ) ή της Γερμανίας (39,9 δισ. ευρώ).

Τα γαλλικά πρωτεία στην βιομηχανία της αποσταθεροποίησης φαίνονται επίσης από το γεγονός ότι το 2022 πέντε γαλλικοί όμιλοι βρίσκονται ανάμεσα στους 30 μεγαλύτερους όλου του κόσμου.

Οι γαλλικές επιδόσεις καταγράφτηκαν επίσης και στην πρόσφατη έκθεση SIPRI. Μία από τις πιο σοβαρές αλλαγές που καταγράφηκε είναι η άνοδος στην δεύτερη θέση των εξαγωγέων όπλων της Γαλλίας, που υποσκέλισε την Ρωσία η οποία όλο και περισσότερο παράγει για να εξασφαλίσει τις δικές της ανάγκες. Οι γαλλικές εξαγωγές παρόλα αυτά αυξήθηκαν κατά 47% την περίοδο 2019 – 2023, σε σύγκριση με την προηγούμενη πενταετία, με πρωταγωνιστές τα αεροπλάνα Ραφάλ και φρεγάτες…

Οικονομία του πολέμου σε βάρος των λαών και της κοινωνικής ευημερίας

Η «οικονομία του πολέμου» στην Γαλλία και όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση αναπτύσσεται σε βάρος της ευημερίας και των δικαιωμάτων των πολιτών. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Μακρόν ταυτίστηκε με την άγρια καταστολή απέναντι στα «κίτρινα γιλέκα» και την πιο αντιλαϊκή συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση της Γαλλίας, ενώ τα χειρότερα για την Γαλλία είναι μπροστά. Μετά τις ευρωεκλογές, πιθανότατα, θα εισάγει νομοσχέδιο με το οποίο θα αλλάξουν τα πάντα στα επιδόματα ανεργίας: Η διάρκεια επιδότησης των ανέργων και το ύψος του επιδόματος θα μειωθούν, ενώ οι προϋποθέσεις χορήγησης του επιδόματος θα αυστηροποιηθούν. Κι όλα αυτά προκειμένου να μειωθούν οι δημόσιες δαπάνες ώστε να απελευθερωθούν μεγαλύτερα κονδύλια προς όφελος της βιομηχανίας του πολέμου.

Η φτωχοποίηση των Γάλλων και των Ευρωπαίων δεν είναι η μοναδική συνέπεια από την επιστροφή της «οικονομίας του πολέμου». Πολύ σημαντικότερες θα αποδειχθούν στο εξής οι έριδες και οι έχθρες μεταξύ των λαών που θα μπουν στην ημερήσια διάταξη, ως το γόνιμο έδαφος επάνω στο οποίο θα φυτρώσουν οι πόλεμοι και θα χυθούν ποτάμια αίματος. Η υπαρκτή ρωσοφοβία (με αφορμή την Ουκρανία) και η αναπτυσσόμενη κινεζο-φοβία (με αφορμή πρόσφατα την πανδημία και στο μέλλον την Ταϊβάν) εξυπηρετούν αυτήν ακριβώς την πολεμική στρατηγική, που έρχεται να συγκαλύψει την πολεμική στροφή της Ευρώπης και να οδηγήσει τους Ευρωπαίους να στρατευτούν πίσω από το άρμα της Ντασώ!

Αντί επιλόγου: Η εκποίηση της ΕΑΣ, που ισοδυναμεί με καταστροφή της ελληνικής πολεμικής βιομηχανίας, δείχνει ότι η στροφή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην πολεμική οικονομία είναι ακόμη μια απόδειξη ότι σχεδιάστηκε και υλοποιείται από τα κορυφαία ευρωπαϊκά πολεμικά μονοπώλια, δηλαδή κατά παραγγελία τους κι όχι για χάρη της ειρήνης. Εκείνα τα μονοπώλια που προκάλεσαν τους παγκόσμιους πολέμους και στήριξαν την αποικιοκρατία τώρα στρέφονται κι ενάντια σε μικρές εθνικές βιομηχανίες που θα θυσιαστούν στο βωμό των συμφερόντων τους.

Συνέντευξη Λ. Βατικιώτη σε Δ. Λιάτσο: «Αμερικάνικο όνειρο» για τις πολεμικές βιομηχανίες – Εφιάλτης για τους λαούς

Πηγή: Ιδεοχώρος

Καλεσμένος του Δημήτρη Λιάτσου, ο Λεωνίδας Βατικιώτης, δημοσιογράφος με εξειδίκευση σε διεθνή θέματα και παγκόσμιας οικονομίας και διδάκτορας του Παντείου Πανεπιστημίου. Συζητούν για την πρόσφατη απόφαση του Κογκρέσου, που, μετά από πολύμηνες αναβολές, υπερψήφισε πακέτο 61 δισ. δολαρίων στην Ουκρανία και άλλα δύο πακέτα, για το Ισραήλ και την Ταϊβάν, καθώς και για τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή.

0:00 Έναρξη εκπομπής. Στο Ιράν «γελάνε» με την «περιορισμένη επίθεση» του Ισραήλ. Παιχνίδι σικέ;

3:35 Παρουσίαση καλεσμένου. Ήττα του Ισραήλ; Αναγνώριση ότι δεν είναι η μοναδικά υπερδύναμη στη Μέση Ανατολή.

7:10 Η Μόσχα δεν καταδίκασε την ιρανική επίθεση, έδειξε κατανόηση με βάση τη διεθνή νομιμότητα.

9:50 Έγκριση πακέτου βοήθειας προς Ουκρανία, Ισραήλ…. Ταιβάν! Συμβιβασμός των δυο πλευρών στο κογκρέσο.

11:50 Το 80% του ποσού δίνεται σε αμερικανικές πολεμικές βιομηχανίες.

13:30 «Ψίχουλα» στην ουκρανική διοίκηση για να μην καταρρεύσει.

15:50 Φτωχοποίηση της αμερικανικής κοινωνίας. Παιδική φτώχεια.

18:00 ΗΠΑ, ο γκάνγκστερ της υφηλίου που κρατούσε μέχρι τώρα όρθιο του «αμερικανικό όνειρο» εντός της χώρας.

20:20 Τα πάντα στο βωμό των εκλογών. Για πρώτη φορά τείνουν να βάλουν νέα φωτιά, στην Ταιβάν κατά τη Κίνας.

22:50 Εξοπλίζουν το Ισραήλ αλλά δίνουν και «ανθρωπιστική» βοήθεια στους Παλαιστίνιους….

25:00 Αμερικανικός φαρισαϊσμός και στο παράδειγμα της Κίνας. Πιέζουν Ελλάδα και Ισπανία για αποστολή αντιαεροπορικών συστημάτων στην Ουκρανία.

28:10 Επιχειρούν να αφοπλίσουν την Ελλάδα. Στηρίζουν το ουκρανικό καθεστώς όταν τα ομόλογα του είναι χειρότερα από… σκουπίδια! Την Ελλάδα την «έπνιγαν» πριν λίγα χρόνια..

31:05 Όλα υπέρ των πολεμικών βιομηχανιών με τσάκισμα του κοινωνικού κράτους.

31:43 Τέλος εκπομπής

Ορισμένες σημαντικές αναφορές στην εκπομπή είναι οι εξής:

Συνολικά, η – έως τώρα – βοήθεια της Δύσης στην Ουκρανία υπολογίζεται στα 200 δισ. Και αυτό, χωρίς να υπολογίζονται πακέτα που δεν φαίνονται. Χαρακτηριστικά, ενώ το δημόσιο χρέος έχει εκτοξευθεί, και τα ουκρανικά ομόλογα είναι χειρότερα κι’ από σκουπίδια, για να μην καταρρεύσει οικονομικά, γίνεται συνεχώς αναδιάρθρωση του χρέους της, με το πράσινο φως του ΔΝΤ. Το κόστος αυτό, όμως, μεταφέρεται σιωπηλά σε όλους εμάς. Αντίθετα, όταν η Ελλάδα ήθελε επαναδιαπραγμάτευση του χρέους της, την γονάτισαν, κατηγορώντας τους Έλληνες ως «τεμπέληδες».

Η νέα αμερικανική βοήθεια στην Ουκρανία είναι ένα πολύ μεγάλο πακέτο, ακόμα κι’ αν τα χρήματα κατευθύνονται εντός των ΗΠΑ, στην πολεμική βιομηχανία. Τα 23 από τα 61 δισ. θα μείνουν στις ΗΠΑ, υπό τη μορφή κονδυλίων για να αντικατασταθεί ο αμερικανικός οπλισμός που ήδη έχει δοθεί στην Ουκρανία. Τα 14 δισ. θα δοθούν στην αμερικανική πολεμική βιομηχανία για να παράξει οπλισμό για την Ουκρανία. Αρα, οπλισμός που δεν πρόκειται πιθανότατα να παραδοθεί ούτε καν εντός του 2024. Τα 11 δισ. θα δοθούν για να υποστηριχθούν οι επιχειρήσεις που ήδη κάνουν οι Ένοπλες Δυνάμεις των ΗΠΑ στην Ευρώπη. Μόνο 8 δισ. θα δοθούν στην Ουκρανία για να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις στη χώρα, για να κρατήσουν ζωντανό το ουκρανικό κράτος.

Η κυβέρνηση Μπάιντεν, με τη συναίνεση των Ρεπουμπλικάνων, αντί μέτρων για τους ευάλωτους και τους φτωχούς στις ΗΠΑ, ο αριθμός των οποίων έχει εκτοξευθεί τελευταία, δίνει πακτωλό δισεκατομμυρίων για να συνεχίσουν οι ΗΠΑ να το παίζουν παγκόσμιος χωροφύλακας. – Φαίνεται ότι υπήρξε μια συμφωνία παρασκηνίου Μπάιντεν – Ρεπουμπλικάνων. Οι πλειοψηφία των Ρεπουμπλικάνων, βέβαια, εξακολουθεί να είναι κατά της οικονομικής στήριξης της Ουκρανίας (112 Ρεπουμπλικάνοι καταψήφισαν, ενώ 101 υπερψήφισαν).

Το πολύ μεγάλο πακέτο για την Ταϊβάν (8,12 δισ. – 3 δισ. για υποβρύχια) δείχνει ότι ενδέχεται η κυβέρνηση Μπάιντεν να έκανε μια υποχώρηση έναντι των Ρεπουμπλικάνων και να είπε: «Ξέρουμε ότι εσάς σας ενδιαφέρει η Κίνα – στηρίζουμε τον πόλεμο που θα κάνετε εναντίον της – δώστε μας σε αντάλλαγμα την συγκατάθεσή σας για την Ουκρανία».

Φαρισαϊσμός: Το πακέτο βοήθειας στο Ισραήλ είναι 26 δισ. δολάρια. Από αυτά μέρος είναι για ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα. Απέραντη η υποκρισία των ΗΠΑ. Με το ένα χέρι δίνουν δισ. για να βομβαρδίζει το Ισραήλ τους Παλαιστίνιους, και με το άλλο ψίχουλα για να σταλούν κάποια είδη ανάγκης. Εάν πραγματικά το ήθελε η Ουάσιγκτον, θα μπορούσε να σταματήσει η επίθεση του Ισραήλ στη Γάζα αυτή τη στιγμή.

Επικοινωνήστε μέσω email στην ηλεκτρονική διεύθυνση: ideoxoroschannel@gmail.com

Ακολουθήστε το κανάλι «Ιδεοχώρος» στο Facebook:   / ideoxoroschannel  

Συνέντευξη Λ. Βατικιώτη σε Γ. Σαχίνη: Ο ξεσηκωμός των φοιτητών στις ΗΠΑ, η Γάζα και οι οικονομίες πολέμου (ηχητικό)

Πηγή: Νέα Κρήτη

Ο δημοσιογράφος και οικονομολόγος Λεωνίδας Βατικιώτης, μιλάει στον 98.4 για τον ξεσηκωμό των φοιτητών στα πανεπιστήμια των ΗΠΑ και μάλιστα στην αποκαλούμενη ελίτ αυτών, υπέρ του Παλαιστινιακού λαού κατά της σφαγής χιλιάδων αμάχων από το Ισραήλ στη Γάζα.

Μάλιστα όπως σημειώνει το φοιτητικό κίνημα παρά την άγρια καταστολή και τις δεκάδες συλλήψεις, εξαπλώνεται αντί να υποχωρεί στις ΗΠΑ.

Περιγράφει την κατάσταση στη Γάζα και το πώς οι διεθνείς οργανισμοί ακυρώνουν τα αφηγήματα του Ισραήλ με σκληρές καταδίκες για το τι πραγματικά συμβαίνει.

Με αφορμή όμως την εκρηκτική κατάσταση στην Μέση και Εγγύς Ανατολή, αλλά και στην Ουκρανία, ο Λεωνίδας Βατικιώτης, εξηγεί γιατί κατά την γνώμη του, την ώρα που οι ΗΠΑ έχουν μετατραπεί σε βασικό εξαγωγέα ενέργειας στην Ευρώπη, οι μεγάλες χώρες της Ε.Ε. προσαρμόζονται σε οικονομίες πολέμου, κερδίζοντας δισεκατομμύρια ευρώ από την πώληση οπλικών συστημάτων και πολεμο-εφοδίων, την ώρα που για τους λαούς της Ευρώπης υπάρχει το νέο δημοσιονομικό κοστούμι λιτότητας.

Δέκα χρόνια από την κατ’ εντολή των ΗΠΑ σφαγή στο Μεϊντάν, του Λεωνίδα Βατικιώτη

Στις 21 Φεβρουαρίου και όχι στις 24. Και το 2014, όχι το 2022!

Τότε ξεκίνησαν όλα στην Ουκρανία, στις 21 Φεβρουαρίου 2014, και μιλάμε φυσικά για την τελευταία φάση του δράματος. Η αρχή της έγινε τον Δεκέμβριο του 2013 όταν φιλοδυτικοί διαδηλωτές άρχισαν να μαζεύονται στην πλατεία Ανεξαρτησίας (Μεϊντάν) του Κιέβου, επιχειρώντας να κάνουν (μέχρι τέλους) ό,τι ξεκίνησε κι άφησε στην μέση η «Πορτοκαλί Επανάσταση» το 2004: Την ανατροπή του εκλεγμένου φιλορώσου προέδρου Γιανουκόβιτς και την τοποθέτηση μιας κυβέρνησης μαριονέτας της Δύσης!

Αφορμή στάθηκε η αντιπαράθεση για την διάσωση της Ουκρανίας η οποία (για μια ακόμη φορά) βρισκόταν στο χείλος της χρεοκοπίας. Οι επιλογές του Γιανουκόβιτς ήταν εξαιρετικά απλές: Η πρόταση των Βρυξελλών περιλάμβανε άφθονη λιτότητα, αυστηρές προϋποθέσεις για περικοπές κάθε είδους κρατικών επιδοτήσεων, να αλλάξουν δηλαδή όλα, κι αυτό για λίγα εκατομμύρια ευρώ. Ξέρουμε καλά στην Ελλάδα. Η πρόταση της Ρωσίας περιλάμβανε 15 δισ. για να μείνουν τα πάντα ως είχαν.

Η απόρριψη της ευρωπαϊκής πρότασης, όπως θα έπραττε κάθε πολιτικός και πολιτικό κόμμα που σέβεται τον εαυτό του, πάτησε την σκανδάλη για όσα ακολούθησαν, που ως αποκορύφωμα είχαν την σφαγή στην πλατεία Μεϊντάν η οποία όμως διατάχθηκε και οργανώθηκε από τις ΗΠΑ, για να την χρεωθεί η κυβέρνηση του προέδρου Γιανουκόβιτς!

Ειρήσθω εν παρόδω: Σήμερα, 10 χρόνια μετά, μόνο γέλιο προκαλούνται σε όποιον επιχειρήσει να αξιολογήσει λογικά τα κίνητρα της «εξέγερσης», που σύμφωνα με τους υμνητές της ήταν δάνειο από την ΕΕ. Στην Ελλάδα, την Ισπανία, τη Πορτογαλία και την Ιρλανδία την ίδια ακριβώς χρονική περίοδο διαδηλώναμε ενάντια στην ΕΕ και τα δάνειά της…

Τα γεγονότα που εξελίχθηκαν στην Ουκρανία είναι τόσο αδιαμφισβήτητα ώστε άπαντες στην Δύση, από πολιτικούς μέχρι τον Τύπο, αποφεύγουν πλέον επιμελώς να αναφερθούν στην σφαγή του Μεϊντάν, για τον απλό λόγο ότι την διέταξαν η Βικτόρια Νούλαντ, υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ αρμόδια για θέματα Ευρασίας, και ο Τζέφρι Πάιατ, πρέσβης των ΗΠΑ στην Ουκρανία, πριν έρθει στην Ελλάδα για να συνεχίσει από την Αθήνα το εμπρηστικό έργο του. Σκοπός τους ήταν να χρεωθεί τη σφαγή η μυστική αστυνομία του καθεστώτος και να λειτουργήσει ως θρυαλλίδα για τον διωγμό του εκλεγμένου Γιανουκόβιτς και την ανάληψη της εξουσίας από ανθρώπους των ΗΠΑ και της ΕΕ. Σε αυτή την κατεύθυνση χρησιμοποίησαν την Ευρωπαϊκή Ένωση, πριν την πετάξουν σαν στημένη λεμονόκουπα. Η υποτίμηση της ΕΕ φάνηκε από την απάντηση της Νούλαντ στον Πάιατ όταν ο τελευταίος της μετέφερε τις αντιρρήσεις των Βρυξελλών για τον πολιτικό που θα διόριζαν στο Κίεβο: «Ποιος γαμάει την Ευρώπη», ήταν η απάντηση της Νούλαντ…

Την αποκλειστική ευθύνη που φέρουν οι πράκτορες των ΗΠΑ για την σφαγή στο Μεϊντάν την έχει αποκαλύψει πλήθος στοιχείων έκτοτε. Για παράδειγμα, αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ ιταλικής παραγωγής στο οποίο μιλούν ελεύθεροι σκοπευτές από την Γεωργία που εστάλησαν μαζί με άλλους Λιθουανούς στο Κίεβο από τον ηγέτη της Γεωργίας Μικαΐλ Σαακασβίλι. Οι ελεύθεροι σκοπευτές δηλώνουν οι ίδιοι on camera ότι τελούσαν υπό τις διαταγές αμερικάνου ελεύθερου σκοπευτή, ονόματι Μπράιαν Κρίστοφερ Μπόγιεντζερ προερχόμενου από την 101^η Αερομεταφερόμενη μεραρχία των ΗΠΑ, ο οποίος μετά πολέμησε εναντίον των Ρώσων κατοίκων του Ντονμπάς. Οι Γεωργιανοί ελεύθεροι σκοπευτές αμείφθηκαν με 1.000 ευρώ προκαταβολή κι άλλα 5.000 ευρώ με την επιστροφή τους. Ελπίζουμε δε, αυτά τα χρήματα να μην προέρχονται από το δάνειο της ΕΕ…

Με την μαρτυρία τους  οι Γεωργιανοί ελεύθεροι σκοπευτές λύνουν κι ένα «μυστήριο» που αφορούσε την προέλευση των πυρών. Τόσο οι διαδηλωτές, όσο και οι αστυνομικοί  πυροβολήθηκαν όχι μόνο από ψηλά αλλά και από την κατεύθυνση του περίφημου ξενοδοχείου Ουκράινα, το οποίο όμως τελούσε υπό κατάληψη από τους διαδηλωτές!

Για την ευθύνη της ουκρανικής αντιπολίτευσης κατατέθηκε ακόμη και γραπτή ερώτηση στο Ευρωκοινοβούλιο προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή από ιταλό ευρωβουλευτή για να εισπράξει στις 22 Ιανουαρίου 2018 μια απάντηση μνημείο ασάφειας και υπεκφυγής, που ξεκινάει με τα εξής: «Η ΕΕ αποδίδει μεγάλη σημασία στις έρευνες για τα τραγικά γεγονότα που έλαβαν χώρα στο Μεϊντάν», κ.λπ., κ.λπ.

Η μεγαλύτερη απόδειξη για την αποκλειστική ευθύνη που φέρει η αμερικανοκίνητη αντιπολίτευση σχετικά με την σφαγή στο Μεϊντάν ήρθε από την ίδια την ουκρανική δικαιοσύνη. Για να αποφανθεί για τους ενόχους του σπουδαιότερου εγκλήματος της σύγχρονης Ουκρανίας, που άλλαξε την ροή της πολιτικής της ιστορίας, η Ουκρανική δικαιοσύνη χρειάστηκε δέκα ολόκληρα χρόνια! Η απόφαση εκδόθηκε μόλις τον Οκτώβριο του 2023 και βασικά αφορά τρεις ανθρώπους που δεν ζουν στην Ουκρανία, γιατί έχουν παραδοθεί στην Ρωσία στο πλαίσιο ανταλλαγής αιχμαλώτων κ.α. Οι ορδές δε των Ναζί του τάγματος Αζόφ κι άλλων συμμοριών που συγκεντρώνονταν καθημερινά μέσα κι έξω από το δικαστήριο για να αποθαρρύνουν συγγενείς και δικαστές να αποκαλύψουν την αλήθεια, δείχνουν τη ευθύνη για το έγκλημα του βαθέως ουκρανικού κράτους.

Εκείνες τις ημέρες καμία μεγάλη εφημερίδα δεν έγραψε ούτε λέξη για την δικαστική απόφαση που πείθει και τον πιο επιφυλακτικό για την ευθύνη των Δυτικών στη σφαγή του Μεϊντάν.

Σήμερα, καμία ανάλυση για την επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία στις 24 Φεβρουαρίου του 2022 ή ακόμη και για τον ακήρυχτο πόλεμο των Ναζί της Ουκρανίας στο Ντονμπάς από το 2014 ως το 2021 δεν έχει βάση αν δεν ληφθεί υπόψη, αν δεν ξεκινήσει από την αιματοχυσία στην πλατεία Μεϊντάν στις 20 και 21 Φεβρουαρίου 2014. Η απάντηση στο ερώτημα ποιος την προκάλεσε συμπίπτει και με την απάντηση για τον υπαίτιο όσων δραματικών έχουν ακολουθήσει μέχρι σήμερα.

Γι’ αυτό αποτελεί απαγορευμένη συζήτηση!

Λ. Βατικιώτης για Ουκρανία: η τύχη του πολέμου έχει κριθεί

Πηγή: Pressenza Athens

Αυτή η ανάρτηση είναι επίσης διαθέσιμη σε: Αγγλικα, Ισπανικα, Ιταλικα

Ο δημοσιογράφος, οικονομολόγος και συγγραφέας, Λεωνίδας Βατικιώτης, ταξίδεψε πρόσφατα στο Ντονέτσκ σε δημοσιογραφική αποστολή στην περιοχή της Ανατολικής Ουκρανίας που ελέγχει πλήρως πλέον η Ρωσία. Η εμπειρία αυτού του ταξιδιού στάθηκε για το ελληνικό γραφείο του πρακτορείου pressenza μια ενδιαφέρουσα αφορμή για την παρακάτω συνέντευξη, στην προσπάθεια να αντιληφθούμε τι συμβαίνει σήμερα σε αυτές τις περιοχές.

Κύριε Βατικιώτη, ποιες είναι οι σκέψεις σας για τις ειρηνευτικές πρωτοβουλίες μέχρι σήμερα; Πλησιάζουμε στο τέλος του πολέμου;

Η τύχη του πολέμου έχει κριθεί, πολύ καιρό μάλιστα πριν το τέλος της ουκρανικής αντεπίθεσης, που απέτυχε στον ονομαστικό της στόχο να φτάσει δηλαδή ο ουκρανικός στρατός στην Κριμαία. Από την άνοιξη ακόμη, ενώ η αντεπίθεση ήταν σε στάδιο προετοιμασίας, οι αποκαλύψεις μέσω του Discord έδειξαν ότι κορυφαίοι στρατιωτικοί ηγέτες των ΗΠΑ δυσπιστούσαν για τα αποτελέσματά της. Η εκτίμησή μου είναι ότι για μήνες ακόμη θα συνεχίζεται ο πόλεμος φθοράς που παρατηρούμε σήμερα και κάποια στιγμή ο στρατός της Ουκρανίας θα καταρρεύσει. Οι ελλείψεις κυρίως σε ανθρώπινο δυναμικό και δευτερευόντως σε πυρομαχικά και οπλισμό θα οδηγήσουν την πολιτική ηγεσία της Ουκρανίας σε διαπραγματεύσεις. Ήδη, η πολιτική αποσύνθεση στο στρατόπεδο του Ζελένσκυ, με την σύγκρουσή του με την στρατιωτική ηγεσία και την αποστοίχιση όλων των επιτελών του, προοιωνίζει μια αλλαγή σκυτάλης με ζητούμενο την διαχείριση της επόμενης μέρας.

Οι Συμφωνίες Ειρήνης Μινσκ 1 και 2 ήταν μια χαμένη ευκαιρία. Αν είχαν υλοποιηθεί θα είχαν σωθεί εκατοντάδες χιλιάδες ζωές. Η Δύση ωστόσο τις οδήγησε σε ναυάγιο. Την ευθύνη για την ακύρωσή τους φέρνουν το Κίεβο και το ΝΑΤΟ. Ποιος ξεχνάει την δήλωση της Μέρκελ ότι «με τις δύο αυτές συμφωνίες θέλαμε απλώς και μόνο να κερδίσουμε χρόνο;»

Χαμένη ευκαιρία ήταν και οι διαπραγματεύσεις στην Κωνσταντινούπολη, λίγες εβδομάδες μετά το ξέσπασμα του πολέμου. Οι όροι που αρχικά συμφωνήθηκαν ήταν αμοιβαία επωφελείς (μη ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, παραμονή της Κριμαίας στη Ρωσία και του Ντονμπάς στην Ουκρανία, κ.λπ). Και πάλι η Δύση, και δη η Αγγλία απέτρεψε την εφαρμογή τους, όπως αποκάλυψε ο Ουκρανός διαπραγματευτής.

Πώς θα χρησιμοποιήσει ο Πούτιν τον πόλεμο ενόψει της υποψηφιότητάς του για την Προεδρία της Ρωσία στις εκλογές της επόμενης άνοιξης;

Η Ρωσία μέχρι στιγμής έχει περάσει από την βροχή και δεν έχει βραχεί. Παρά τις ζοφερές προβλέψεις που είχαν διατυπωθεί, οι οικονομικές κυρώσεις δεν της προξένησαν καμία οικονομική ζημιά, η οικονομία της αναμένεται φέτος να αυξηθεί κατά 2,3%. Αντίθετα οι χώρες που επέβαλαν τις κυρώσεις, με προεξάρχουσες τις ευρωπαϊκές, πληρώνουν βαρύτατο τίμημα: συρρίκνωση των ρυθμών μεγέθυνσης, πανάκριβα καύσιμα, απώλεια εσόδων και κερδών για όσες επιχειρήσεις αποχώρησαν από την ρωσική αγορά, κ.λπ. Τα δε εδαφικά κέρδη επί του 30% της Ουκρανίας επιτρέπουν στην Μόσχα να θριαμβολογεί και για την στρατιωτική πλευρά του σχεδίου της.

Σε αυτό το πλαίσιο ο Πούτιν θα εκλεγεί τον Μάρτιο με μια από τις μεγαλύτερες πλειοψηφίες που έχει συγκεντρώσει στην πολιτική του διαδρομή.

Ποια είναι η αντίληψη που υπάρχει για το ΝΑΤΟ και την ανάμειξή του σε αυτόν τον πόλεμο;

Το ΝΑΤΟ συνεχίζει να οπλίζει την Ουκρανία και να στέλνει διαρκώς αξιωματικούς του στο πεδίο της μάχης απομακρύνοντας έτσι την προοπτική ειρήνης. Με την άμεση και ενεργή εμπλοκή του ο πόλεμος στην Ουκρανία, από ένας διμερής Ρωσο-ουκρανικός πόλεμος εξελίχθηκε σε παγκόσμιος, λόγω της αποδεδειγμένης έμμεσης και άμεσης συμμετοχής πάνω από 40 χωρών!

Το ΝΑΤΟ προκάλεσε και συνεχίζει να υποστηρίζει τον πόλεμο ακόμη και τώρα, παρότι φαίνεται ότι κάθε μέρα που καθυστερεί οι όροι της συμφωνίας ειρήνης της Ουκρανίας με την Ρωσία θα γίνονται όλο και πιο επονείδιστοι σε βάρος της Ουκρανίας.

Το ΝΑΤΟ προκάλεσε τον πόλεμο ρίχνοντας λάδι στην φωτιά για πολλούς λόγους:  Πρώτον, επειδή με την δημιουργία ενός εχθρού αύξησε την συσπείρωση των μελών του και ενέταξε νέα μέλη. Πολεμικοί οργανισμοί όπως το ΝΑΤΟ σε περιόδους ειρήνης και σταθερότητας αποδεικνύονται περιττοί. Η αστάθεια και οι συγκρούσεις είναι το οικοσύστημα που επιτρέπει την απρόσκοπτη ανάπτυξή τους κι αποδεδειγμένα πια προκαλούν αυτούς τους όρους για να συνεχίζουν να φαίνονται χρήσιμοι. Ο δεύτερος λόγος που το ΝΑΤΟ προκάλεσε τον πόλεμο σχετίζεται με τον ανταγωνισμό των ΗΠΑ απέναντι στη Ρωσία. Το ΝΑΤΟ προκάλεσε έναν πόλεμο δια αντιπροσώπων ώστε να αποδυναμώσει το αντίπαλο δέος της Ρωσίας. Ο τρίτος λόγος σχετίζεται με την Κίνα. ΗΠΑ και ΝΑΤΟ χρησιμοποιούν την Ουκρανία σαν πρόβα τζενεράλε για την αναμέτρησή τους με την Κίνα.

Το θέατρο της Μαριούπολης υπό ανακαίνιση, φωτογραφία Λεωνίδας Βατικιώτης

Ποιος είναι ο μεγαλύτερος κερδισμένος από αυτόν τον πόλεμο μέχρι στιγμής;

Ο μεγαλύτερος κερδισμένος του πολέμου είναι η αμερικανική πολεμική βιομηχανία.

Το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος των χρηματοδοτήσεων που έχουν εγκρίνει οι ΗΠΑ μένει στην ίδια την χώρα: εκταμιεύεται από το αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών και πιστώνεται στην πολεμική βιομηχανία που ζει μια παρατεταμένη άνοιξη. Με αυτό τον τρόπο ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι φιλί ζωής για την βιομηχανία του πολέμου.

Υπάρχουν κι άλλοι επίσης που κερδίζουν εξαπολύοντας μύδρους κατά της Ρωσίας. Για παράδειγμα η Γερμανία προχώρησε σε υπέρογκες πολεμικές δαπάνες, χρησιμοποιώντας ως αιτιολογία την ρωσική απειλή. Με την αφορμή της Ρωσίας ξεπεράστηκε ένα αγκάθι για την Γερμανία όπως ήταν η συνθήκη του μεταπολεμικού αφοπλισμού της. Ακόμη κι η Ελλάδα βρήκε τον πόλεμο στην Ουκρανία ως αφορμή για να αποστρατιωτικοποιήσει τα νησιά του Αιγαίου, όπως επίμονα ζητάει η Τουρκία εδώ και χρόνια. Με την αφορμή της Ουκρανίας ξεπέρασε εύλογες εσωτερικές αντιδράσεις.

Πώς βιώνουν και αντιλαμβάνονται τον πόλεμο οι άνθρωποι στις περιοχές που επισκεφτήκατε;

Στο ελληνικό χωριό Σαρτανάς και στην Μαριούπολη, όπου ο πόλεμος αποτελεί παρελθόν και δεν φτάνει καν ο απόηχος των βομβαρδισμών, οι άνθρωποι δεν ήθελαν να μιλούν για τον πόλεμο. Όποτε οι ερωτήσεις μας στρέφονταν σε εκείνη την περίοδο νιώθαμε ότι ξύναμε νωπές ακόμη πληγές. Κι είναι κάτι που εκ των υστέρων μου φαινόταν πολύ ανθρώπινο.

Στο Ντονέτσκ ωστόσο ο πόλεμος ήταν διαρκώς παρών. Οι Ουκρανοί δεν σταματούν να το βομβαρδίζουν μέρα νύχτα. Στο στόχαστρό τους μάλιστα βάζουν κυρίως πολιτικούς στόχους, όπως πολυσύχναστες λαϊκές αγορές, στάσεις, σχολεία, πολυώροφα κτίρια. Αυτή η πραγματικότητα δεν είναι κάτι πρόσφατο. Ξεκίνησε το 2014 αμέσως μετά το πραξικόπημα του Μεϊντάν, όταν υπό τις επευφημίες των ΗΠΑ και της ΕΕ ανατράπηκε ο νόμιμα εκλεγμένος πρόεδρος της Ουκρανίας. Με βάση υποδειγματικά τεκμηριωμένες καταγραφές του ΟΑΣΕ, που είχε εγκαταστήσει παρατηρητές στην περιοχή, μεταξύ 2015 και 2021 υπήρξαν 14.500 νεκροί! Κι όλοι μας μάλιστα στεκόμασταν αδιάφοροι, παρότι το πυρ άνοιγαν μισθοφόροι με σβάστικες οι οποίοι περιφέρονταν ανενόχλητοι από την μια άκρη του Ντονμπάς ως την άλλη, λειτουργώντας ως στρατός κατοχής. Τα δημοκρατικά αντανακλαστικά μας, κι αναφέρομαι στις κοινωνίες κι όχι τις κυβερνήσεις, αποδείχθηκαν κατώτερα των περιστάσεων…

Το χωριό Σαρτανάς, φωτογραφία Λεωνίδας Βατικιώτης

Πώς παρουσιάζει τον πόλεμο ο τοπικός Τύπος;

Τοπικό Τύπο στο Ντονμπάς δεν είδαμε. Η περιοχή ζει ακόμη υπό συνθήκες πολέμου και τα Μέσα Ενημέρωσης, όπως τα έχουμε εμείς τουλάχιστον συνηθίσει, μάλλον είναι πολυτέλεια. Συναντήσαμε ωστόσο δημοσιογράφους, ενώ ακούσαμε και για άλλους.

Συναντήσαμε ένα δημοσιογράφο στην Μαριούπολη, ο οποίος επιχειρεί με την ομάδα του να στήσει τηλεόραση στην πολυεθνική αυτή πόλη που αποτελούσε επί αιώνες πρότυπο αρμονικής συνύπαρξης μεταξύ πλήθους εθνοτήτων.

Κι ακούσαμε και για έναν άλλο δημοσιογράφο, εκδότη για την ακρίβεια, που η τραγωδία του έχει πολλά να πει για την πρόσφατη, αιματηρή ιστορία της πόλης. Ο συγκεκριμένος εκδότης απήχθη, φυλακίστηκε, βασανίστηκε σκληρά και εκτελέστηκε την εποχή που έλεγχε την Μαριούπολη το ναζιστικό Τάγμα Αζόφ. Το «ατόπημα» του συγκεκριμένου εκδότη ήταν η έκδοση μιας σατιρικής εφημερίδας με τίτλο «Θέλω να επιστρέψω στην Σοβιετική Ένωση». Το χιούμορ του αποδείχθηκε αιτία θανάτου του. Μια από τις πολλές δολοφονίες που συνέβησαν στην Μαριούπολη εκείνη την εποχή υπό την ενθάρρυνση της κυβέρνησης της Ουκρανίας.

Συναντήσατε ακτιβιστές/τριες για την ειρήνη ή αντιρρησίες συνείδησης;

Ακτιβιστές της ειρήνης δεν συναντήσαμε κι όπως είναι γνωστό η κυβέρνηση της Ρωσίας εφαρμόζει μια πολιτική πυγμής απέναντί τους. Μια τέτοια πολιτική που εφαρμόζεται ακόμη κι απέναντι σε αγωνιστές, όπως ο κοινωνιολόγος και συγγραφέας κομμουνιστής Μπόρις Καγκαρλίτσκι δεν είναι απαραίτητη. Είναι λάθος!

Η Ρωσία διεξάγει έναν αμυντικό πόλεμο απέναντι στην νέα «ιερή συμμαχία» της Δύσης και το μόνο που ζητάει είναι εγγυήσεις ασφαλείας, αποναζιστικοποίηση και ουδετεροποίηση της Ουκρανίας. Το νόμιμο αίτημα της Ρωσίας έχει ωθήσει εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο να σταθούν στο πλευρό της καταδικάζοντας το καθεστώς Ζελένσκυ και την πολιτική των προκλήσεων της Ουκρανίας. Τούτου δοθέντος αντιπολεμικές φωνές που δεν αποτελούν όργανα του ΝΑΤΟ – και τέτοια είναι η φωνή του Καγκαρλίτσκι και πολλών ακόμη υποθέτω εντός της Ρωσίας – έχουν δικαίωμα να υπάρχουν και να ορθώνονται. _