Ακόμη περισσότερο επιδείνωσε την θέση του ο πρωθυπουργός με το διάγγελμά που απηύθυνε την Δευτέρα 8 Αυγούστου στις 2 το μεσημέρι, προκειμένου να απολογηθεί για τις παρακολουθήσεις.
Στο διάγγελμά του δεν κατάφερε να απαντήσει ακόμη και στο πιο απλό και στοιχειώδες ερώτημα που προέκυψε μετά την αποκάλυψη της επιχείρησης παρακολούθησης του τηλεφώνου του ευρωβουλευτή τότε Νικ. Ανδρουλάκη: Γιατί παρακολουθούσαν το κινητό του;
Tου Λεωνίδα Βατικιώτη
Κι αν όλα όσα έγιναν ήταν νόμιμα όπως υποστήριξε γιατί παραιτήθηκαν ο επικεφαλής της ΕΥΠ Κοντολέων και ο εξ απορρήτων και πρώτος του ξάδερφος Δημητριάδης; Από το διάγγελμα ωστόσο μια φράση του θα μείνει, δηλωτική της προσπάθειας αποποίησης κάθε ευθύνης: «δεν το γνώριζα». Κι αυτή όμως η πολιτική επιλογή αποστασιοποίησης, δεν πείθει δεδομένου ότι από την επομένη κιόλας της νίκης του στις εκλογές του 2019 έσπευσε με προεδρικό διάταγμα να πάρει υπό τον έλεγχό του την ΕΥΠ. Το πόσο ολοκληρωτικός ήταν ο έλεγχος του πρωθυπουργού στην ΕΥΠ φάνηκε από την αλλαγή του νόμου ώστε να μπορεί να αναλάβει επικεφαλής της ο ανεπαρκέστατος τυπικά Κοντολέων, αλλά και από σειρά εσωτερικών αλλαγών, με πιο πρόσφατη την έξοδο από την υπηρεσία 200 περίπου στελεχών της…
Το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων εκθέτει ανεπανόρθωτα την κυβέρνηση γιατί αποκαλύπτει τις μεθόδους που σταθερά χρησιμοποιεί για την πολιτική της επιβίωση. Σε ό,τι αφορά τον Ν. Ανδρουλάκη συγκεκριμένα ζητούμενο πιθανά ήταν η ήττα του στις εκλογές του ΚΙΝΑΛ τον Δεκέμβριο του 2021, προς όφελος του Α. Λοβέρδου, με τον οποίο η ΝΔ διατηρεί πολιτικές σχέσεις… Η στροφή δε του γραμματέα του ΚΙΝΑΛ προς τον ΣΥΡΙΖΑ τους τελευταίους μήνες (στον αντίποδα μιας πολιτικής ανοιχτών θυρών που ακολουθούσε τόσο προς τα δεξιά όσο και προς τα αριστερά του την πρώτη περίοδο της εκλογής του) επιτάχυνε τα σχέδια πολιτικής εξόντωσής του. Η απογείωσή τους δε ήρθε τις ημέρες της παραίτησης Δημητριάδη και Κοντολέοντα, όταν ο Ανδρουλάκης βρέθηκε στην θέση του απολογούμενου, θυμίζοντας τα θύματα του Λιγνάδη, που στην ακροαματική διαδικασία στοχοποιήθηκαν κι έπρεπε να απολογηθούν!
Το διάγγελμα του Μητσοτάκη του γύρισε μπούμερανγκ γιατί απέδειξε την αδυναμία και τις ευθύνες του. Κι αν μέχρι το πρόσφατο παρελθόν τα ΜΜΕ δημιουργούσαν μια επίπλαστη εικόνα για τον ίδιο και την κυβέρνησή του, αυτή η εποχή ανήκει στο παρελθόν οριστικά και αμετάκλητα. Πλέον, κατά της κυβέρνησης δεν στρέφονται μόνο διεθνή ΜΜΕ που συγκρίνουν την Ελλάδα του σήμερα με την χούντα όπως έκανε ο Guardian, αλλά όλο και περισσότερο θα το κάνουν κι εγχώρια.
Στις αποκαλύψεις για το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων της κυβέρνησης της ΝΔ σημαντικό ρόλο διαδραμάτισαν ανεξάρτητα ΜΜΕ και δημοσιογράφοι που εντόπισαν και πρόβαλλαν τις παρακολουθήσεις των κινητών. Εξ ίσου …μαχητικά όμως δραστηριοποιήθηκαν και δημοσιογράφοι που μόνο για την ανεξαρτησία τους δεν μπορούν να καυχηθούν. Οι αποκαλύψεις, που αποτέλεσαν ένα μη αναστρέψιμο πλήγμα για την ΝΔ και τον Μητσοτάκη προσωπικά σηματοδοτώντας το πολιτικό του τέλος, φαίνεται ότι ήταν η κοινή συνισταμένη τριών πολιτικών και οικονομικών δυνάμεων που σε ένα σημαντικό βαθμό έδρασαν συντονισμένα.
Πρώτο, εγχώριων οικονομικών κέντρων που εξ αρχής αντιμετώπιζαν με επιφύλαξη την ανορίωτη αλαζονεία του πρωθυπουργού. Τα κέντρα αυτά πρόκριναν την διεξαγωγή πρόωρων εκλογών την άνοιξη του 2022, έστω την εξαγγελία τους για το φθινόπωρο του τρέχοντος, όχι μάλιστα ως πρώτη Κυριακή λόγω της απλής αναλογικής, με το βλέμμα στραμμένο στην δεύτερη όπου η ΝΔ θα εξασφάλιζε λόγω πλειοψηφικού συστήματος την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Αλλά, ως μέσο για συγκυβέρνηση με το ΚΙΝΑΛ. Η αλλαγή στάσης απέναντι στην κυβέρνηση με αφορμή τις υποκλοπές συγκροτημάτων και δημοσιογράφων που ήταν λιβανιστήρια του Μητσοτάκη, μόνο τυχαία δεν είναι. Απώτερο ζητούμενο δε, είναι να εισακουσθούν όλα τα τμήματα και τα αιτήματα της ελληνικής ολιγαρχίας, μακριά από οικονομικές …μονοκαλλιέργειες.
Δεύτερο, διεθνών κέντρων και ειδικότερα κέντρων από Βρυξέλλες και Βερολίνο που αμφισβητούν την ακεραιότητα της κυβέρνησης Κ. Μητσοτάκη να διαχειριστεί τα 32 δισ. ευρώ του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, λόγω υπερβολικών εξαρτήσεων της. Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για επιτροπή ελέγχου των κονδυλίων του Ταμείου Ανάκαμψης μόνο τυχαία δεν ήταν, όπως και η απόρριψή της από την κυβέρνηση. Ποιος ξεχνάει άλλωστε το άρθρο του Euroactive τον Φεβρουάριο του 2022 που ανέφερε ότι κύκλοι της Κομισιόν πιέζουν για τον σχηματισμό κυβέρνησης τεχνοκρατών στην Ελλάδα; Κι αν μια τέτοια απαίτηση φαίνεται υπερβολική, αρκεί μια ματιά στη γειτονική Ιταλία και στον διορισμό του τραπεζίτη Ντράγκι…
Τρίτο, λόγω πιέσεων από την ίδια τη ΝΔ. Οι πιέσεις που ασκούνται στον Μητσοτάκη προέρχονται από τα μεσαία και ανώτερα στελέχη της ΝΔ που ποτέ δεν είδαν με καλό μάτι την οικογενειοκρατία των Μητσοτάκηδων κι επίσης την εγκατάλειψη της κεντροδεξιάς γραμμής υπέρ της πλήρους υποταγής στα οικονομικά συμφέροντα και τον ΣΕΒ. Μόνο τυχαία δεν ήταν η αφωνία βουλευτών και υπουργών της ΝΔ από την μέρα της παραίτησης των δύο «μπροστινών» μέχρι το διάγγελμα της Δευτέρας, όταν το σύστημα Μητσοτάκη πέρασε στην αντεπίθεση. Τα πυρά μάλιστα προς τον Μητσοτάκη προέρχονται τόσο από το κέντρο όσο και από την ακροδεξιά– εθνικιστική πτέρυγα του κόμματος. Κατά βάση δε πρόκειται για προσωπικές κι ελάχιστα ή καθόλου για πολιτικές αντιπαραθέσεις.
Το παραπάνω ανάγλυφο ακόμη κι αν οδηγήσει στην πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη, δεν εγγυάται τίποτε θετικό για τα δημοκρατικά δικαιώματα, που με αφορμή τις παρακολουθήσεις αποδείχθηκαν …πουκάμισο αδειανό. Είναι ενδεικτικά κι ανατριχιαστικά τα στοιχεία που έχουν δοθεί επίσημα στη δημοσιότητα: Το 2020 για παράδειγμα πραγματοποιήθηκαν 13.751 άρσεις απορρήτου επικοινωνιών κατόπιν εισαγγελικής εντολής, αυξήθηκαν οι συνακροάσεις έπειτα από δικαστικά βουλεύματα κατά 39%, κοκ. Οι πραγματικές δε άρσεις του απορρήτου είναι πολλαπλάσιες γιατί αφορούν κι επεκτείνονται «αυτόματα» και σε εκείνους τους τηλεφωνικούς αριθμούς με τους οποίους επικοινωνεί ο αριθμός για τον οποίο δόθηκε αρχικά άδεια από την εισαγγελέα. Καταλαβαίνει ο καθένας ότι έτσι μπορούν οι πράκτορες της ΕΥΠ να παρακολουθούν τους πάντες! Με άλλα λόγια έχει στηθεί ένα κανονικό παρακράτος με ευθύνη της ΕΥΠ και του ίδιου του Μητσοτάκη που έχει στα αρχεία του εκατομμύρια συνδιαλέξεις κι είναι έτοιμο να τις χρησιμοποιήσει κάθε ώρα και στιγμή αξιοποιώντας θεμιτούς κι αθέμιτους τρόπους, κοινώς μαφιόζικους εκβιασμούς για να πετύχει τους σκοπούς του.
Σε αυτή τη συγκυρία απαιτείται όχι μόνο να δοθούν απαντήσεις στα βασικά ερωτήματα, όπως ποιοι και γιατί παρακολουθούνται, αλλά και να απαγορευτεί εξ ορισμού κάθε είδους και μορφής παρακολούθηση των πολιτών. Όλες οι μορφές ελέγχου και διαφάνειας μέχρι σήμερα έχουν αποδειχθεί διαβλητές. Αποδείχθηκε περίτρανα τον Απρίλιο του 2021 όταν με μια τροπολογία που ψηφίστηκε νύχτα η ΑΔΑΕ έπαψε να έχει υποχρέωση να γνωστοποιεί τις παρακολουθήσεις. Η παρακολούθηση μάλιστα, είτε προέρχεται από δημόσιο είτε από ιδιωτικό φορέα είτε αφορά τηλεφωνικές συνδιαλέξεις είτε αφορά ίχνη στο διαδίκτυο να αποτελέσει ιδιώνυμο αδίκημα για όποιον το πράττει ή το επιχειρεί. Μόνο έτσι θα αποκτήσουν πραγματικό περιεχόμενο τα άρθρα του συντάγματος που εγγυώνται το απόρρητο των επικοινωνιών (άρθρο 19), το απαραβίαστο της οικογενειακής και ιδιωτικής ζωής (άρθρο 9) και την προστασία των προσωπικών δεδομένων (άρθρο 9α).
Σε κρίσιμο σταυροδρόμι βρίσκεται η Χώρα των Κέδρων. Ο δρόμος δε που θα επιλέξει θα είναι χωρίς επιστροφή και θα κρίνει την πορεία της για τις επόμενες δεκαετίες. Ο λόγος γίνεται για την συμφωνία με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ύψους 3 δισ. δολ. και χρονικής διάρκειας 4 σχεδόν ετών (για την ακρίβεια 46 μηνών) που συμφωνήθηκε τον Απρίλιο και αναμένεται να εγκριθεί από τη Βουλή για να τεθεί σε πλήρη κι επίσημη εφαρμογή.
Μέχρι στιγμής το πολιτικό σύστημα του Λιβάνου βρίσκεται σε αναμονή και εν μέσω διεργασιών που ακολούθησαν τις εκλογές της 15ης Μαΐου 2022. Ο κατακερματισμός του πολιτικού συστήματος που ανέδειξαν οι κάλπες επιτείνει την εικόνα της αμηχανίας εν όψει των κρίσιμων αποφάσεων που πρέπει αργά ή γρήγορα να ληφθούν, με έσχατο όριο τον Οκτώβριο όταν τελειώνει η θητεία του σημερινού προέδρου Μισέλ Αούν. Βάσει των αποτελεσμάτων των εκλογών, η Χεζμπολάχ και η συμμαχική της δύναμη Αμάλ διατήρησαν τις δυνάμεις τους στην Βουλή των 128 μελών. Απώλειες ωστόσο σημείωσαν οι χριστιανοί σύμμαχοι των δύο σιιτικών κομμάτων, με τα οποία συγκροτούσαν κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Από την άλλη, εκλογικά κέρδη σημείωσαν τόσο οι Λιβανικές Δυνάμεις του Σαμίρ Γκεαγκέα, πρωταγωνιστή του εμφυλίου την περίοδο 1975-1990 και υποστηριζόμενου από την Σαουδική Αραβία, όσο και νέα πολιτικά κόμματα που εξέφρασαν την δυσαρέσκεια των Λιβανέζων απέναντι στην οικονομική κρίση που διέρχεται η χώρα επί 4 συνεχή χρόνια και θεωρούνται επιρρεπή στις πιέσεις της Γαλλίας, της Σαουδικής Αραβίας και των ΗΠΑ.
Η έκρηξη στο λιμάνι της Βηρυτού που σημειώθηκε στις 4 Αυγούστου 2020, προκαλώντας τον θάνατο 200 ανθρώπων και ανυπολόγιστες υλικές ζημιές, επέτεινε την οικονομική κρίση, όπως φαίνεται από την κατάρρευση της συναλλαγματικής ισοτιμίας του εθνικού νομίσματος του Λιβάνου το οποίο έχει υποτιμηθεί πάνω από 90% και τη συρρίκνωση των συναλλαγματικών διαθεσίμων της χώρας που από 30 δισ. δολ. το 2019 έχουν φτάσει τα 11 δισ. Το δε ΑΕΠ της χώρας από 55 δισ. το 2018, στις 31/12/2021 έφτασε τα 21 δισ. Ως αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης το 80% των Λιβανέζων ζει κάτω από το όριο φτώχειας, η μετανάστευση έχει φτάσει σε επίπεδα ρεκόρ, το ηλεκτρικό ρεύμα είναι σε έλλειψη, όπως και το νερό, και οι ανατιμήσεις ακόμη και των πιο βασικών αγαθών εξανεμίζουν το λαϊκό εισόδημα.
Σε αυτό το ασταθές περιβάλλον το ΔΝΤ εμφανίστηκε, όπως πάντα, σαν από μηχανής θεός. Μόνο που ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες και δη στις περίφημες αιρεσιμότητες, τις προϋποθέσεις, που έχει θέσει ο μισητός οργανισμός για να ανοίξει τους κρουνούς των χρηματοδοτήσεων. Έχοντας πάψει ακόμη και να εκπλήσσει, το ΔΝΤ στον Λίβανο θέτει στο στόχαστρό του τον τραπεζικό τομέα, απαιτώντας μια βίαιη αναδιάρθρωσή του. Η παρέμβασή του στον τραπεζικό τομέα, όσο κι αν εμφανίζεται ως προσπάθεια εξυγίανσης και εξορθολογισμού, στο τέλος της ημέρας θα δώσει τα κλειδιά των τραπεζών στη διεθνή ολιγαρχία του χρήματος. Και μέσω των τραπεζών αργά ή γρήγορα θα από-λιβανοποιηθεί και η οικονομία της χώρας.
Ό,τι συνέβη και στην Ελλάδα που οι 17 σχετικά υγιείς προ κρίσης τράπεζες κατόπιν αδιαφανών και ύποπτων διαδικασιών συγχωνεύτηκαν σε 4 συστημικές τράπεζες που πέρασαν στα χέρια funds, παρά τα 45 δισ. ευρώ που έδωσε το ελληνικό δημόσιο δηλαδή οι φορολογούμενοι στο πλαίσιο 4 ανακεφαλαιοποιήσεων. Και παρόλα αυτά παραμένουν τράπεζες – ζόμπι με αβέβαιο μέλλον. Το μόνο σίγουρο είναι πώς οι τράπεζες συνεχίζουν να έχουν κλειστά τα θησαυροφυλάκια τους στις αιτήσεις νέων δανείων και η Ελλάδα παρά τις επανειλημμένες διασώσεις της, από το 2010 ως το 2018, διατηρεί ένα δημόσιο χρέος ρεκόρ στο ύψος του 190% του ΑΕΠ. Ασήμαντη λεπτομέρεια: πριν τη «διάσωσή» της η Ελλάδα είχε δημόσιο χρέος στο ύψος του 115% του ΑΕΠ…
Το σημαντικότερο είναι πώς η Ελλάδα είχε κι άλλες επιλογές από τον θανάσιμο εναγκαλισμό του Ταμείου. Όπως έχει και ο Λίβανος σήμερα. Το ΔΝΤ επιλέγηκε για πολιτικούς λόγους, ώστε να λειτουργήσει σαν μοχλός και δικαιολογία, για την επιβολή ολέθριων λύσεων από τα εργατικά και λαϊκά μέχρι τα κυριαρχικά δικαιώματα. Όπως θα συμβεί και στον Λίβανο, αν τελικά υποκύψει στον εκβιασμό και αποδεχθεί την συμφωνία, προς την οποία πιέζει ακόμη και η Αραβική Λίγκα που ποτέ άλλωστε δεν είδε με ενθουσιασμό τη γραμμή αντίστασης απέναντι στις ΗΠΑ και το Ισραήλ που επιβάλει η Χεζμπολάχ ως εξωτερική πολιτική του Λιβάνου.
Στον Λίβανο ωστόσο τα διακυβεύματα είναι τεράστια. Η συμφωνία με το ΔΝΤ θα σημάνει την υποταγή της χώρας στους Αμερικανούς και το Ισραήλ και την συντριβή των δυνάμεων της αντίστασης, που επιμένουν για παράδειγμα στον σεβασμό των δικαιωμάτων των Παλαιστινίων και των αποφάσεων του ΟΗΕ για τη δημιουργία παλαιστινιακού κράτους. Το ΔΝΤ, με άλλα λόγια, θα καταφέρει να κάνει ό,τι έχουν αποτύχει μέχρι στιγμής να κάνουν το Ισραήλ και η Σαουδική Αραβία χρησιμοποιώντας στρατιωτικές επεμβάσεις, οικονομικές κυρώσεις, διπλωματικούς εκβιασμούς και άλλα υπόγεια μέσα.
Στην Ελλάδα η φιλοαμερικανική στροφή της χώρας μετά την επιβολή των μνημονίων πιστώνεται εξ ολοκλήρου στο ΔΝΤ. Η παρέμβαση του ΔΝΤ στα εσωτερικά της χώρας, χρησιμοποιώντας ακόμη και δωροδοκίες δημοσιογράφων, δεν οδήγησε μόνο στην μεγαλύτερη ύφεση που έχει σημειωθεί ποτέ ούτε μόνο στην μεγαλύτερη πτώση μισθών και ημερομισθίων, που ορίζονταν ως όροι για να εγκριθούν οι δόσεις. Η παρέμβαση του ΔΝΤ πριμοδότησε επίσης και εκείνα τα τμήματα της ελληνικής πολιτικής ελίτ που συνδέονταν με τον πιο υποτελή τρόπο με την Ουάσιγκτον και το Ισραήλ. Αντίθετα, άλλα τμήματα της πολιτικής ελίτ που διατηρούσαν μια σχετική ανεξαρτησία από τις ΗΠΑ, διατηρώντας διαύλους με τη Ρωσία, περιθωριοποιήθηκαν.
Στον Λίβανο ο εκβιασμός του ΔΝΤ (μεταρρυθμίσεις έναντι ρευστού) τίθεται σε μια συγκυρία που το Ισραήλ απειλεί ξανά τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας. Αυτή τη φορά στη θάλασσα. Στο στόχαστρο του εβραϊκού κράτους βρίσκεται το κοίτασμα Καρίς, που το Ισραήλ προσπαθεί να εκμεταλλευτεί εξ ολοκλήρου οικειοποιούμενο ακόμη και θαλάσσιες λωρίδες που ανήκουν στον Λίβανο. Όπως φαίνεται στον χάρτη, ΗΠΑ και Ισραήλ περιορίζουν τα δικαιώματα του Λιβάνου στην ευθεία που ορίζει το σημείο 23, ενώ ο στρατός του Λιβάνου ορίζει τα κυριαρχικά του δικαιώματα στο θαλάσσιο τεμάχιο που προσδιορίζεται από το σημείο 29. Έτσι, το Ισραήλ αφού κατά παράνομο τρόπο οικειοποιήθηκε τα κοιτάσματα της Γάζας που ανήκουν στην Παλαιστίνη, με τη Χαμάς να εξετάζει πλέον σοβαρά την ανάκτησή τους, τώρα επιχειρεί να πάρει υπό την κατοχή του και τα κοιτάσματα που ανήκουν στον Λίβανο.
Αρωγός του εβραϊκού κράτους στην επεκτατική του πολιτική είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι Βρυξέλλες προκειμένου να κλείσουν τα κενά που αφήνουν στην ενεργειακή τους κάλυψη οι αλόγιστες σε βαθμό αυτοκαταστροφής κυρώσεις κατά της Ρωσίας, κλείνουν τα μάτια τους και νομιμοποιούν με την σιωπή τους ένα νέο έγκλημα του Ισραήλ. Μοναδική αντίσταση μέχρι στιγμής το Ισραήλ έχει βρει από την Χεζμπολάχ. Μετά την απειλή της αντιστασιακής οργάνωσης εναντίον του σκάφους της Energean το οποίο πραγματοποιεί τις έρευνες, το Ισραήλ υποχρεώθηκε να το μετακινήσει για να βγει εκτός του βεληνεκούς των σιιτικών πυραύλων. Το σκάφος της Energean παρόλα αυτά έχει ανακοινώσει ότι το τρίτο τρίμηνο του έτους, από Ιούλιο δηλαδή μέχρι Σεπτέμβριο, θα ξεκινήσει τις δραστηριότητες του. Η εμπλοκή του σκάφους της Energean, είναι αναγκαίο να ειπωθεί, ότι εκθέτει την Ελλάδα, καθώς η εμπλοκή της σε ένα ακόμη επιθετικό σχέδιο του σιωνιστικού κράτους παρασύρει όλη την ΕΕ πίσω από τα εμπρηστικά και αποσταθεροποιητικά σχέδια του Ισραήλ.
Τούτων δοθέντων η συζητούμενη βοήθεια του ΔΝΤ θα αποδειχθεί δηλητηριασμένο φρούτο, όχημα πολλαπλών επεμβάσεων στην πολιτική ζωή του Λιβάνου και μέσο εκβιασμών. Το ΔΝΤ για παράδειγμα, όπως ήδη απαιτεί την ψήφιση ενός αντιλαϊκού προϋπολογισμού, ελέγχους στην κίνηση κεφαλαίων και μεταφορά των τραπεζικών ζημιών στους καταθέτες (bail-in) γιατί να μην θέσει ως όρο για την εκταμίευση μιας μελλοντικής δόσης την παραχώρηση εκ μέρους του Λιβάνου κυριαρχικών του δικαιωμάτων προς όφελος του Ισραήλ; Στην Ελλάδα εκβίαζε μια ολόκληρη κοινωνία κι ένα ολόκληρο πολιτικό σύστημα επί 9 ολόκληρα χρόνια απειλώντας κάθε φορά: «μειώσεις μισθών ή χρεοκοπία», «μειώσεις δημοσίων δαπανών ή χρεοκοπία», «ιδιωτικοποίηση και υποθήκευση όλης της δημόσιας περιουσίας ή χρεοκοπία», κ.λπ. Στον Λίβανο αν κάνουν το λάθος και δεχτούν την πρώτη δόση από τα 3 δισ. ευρώ οι εκβιασμοί θα λάβουν μορφή καταιγίδας και στο τέλος της ημέρας η χώρα θα παραδοθεί στο σιωνιστικό κράτος…
Με άδεια χέρια δεν έφυγε από την τετραήμερη επίσκεψή του στην Μέση Ανατολή (13-16/7) ο αμερικανός πρόεδρος.
Του Λεωνίδα Βατικιώτη
Επί της ουσίας ωστόσο απέτυχε να αναστρέψει τη νέα κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στην Μέση Ανατολή και αμφισβητεί την επιρροή των ΗΠΑ. Ο Τζο Μπάιντεν κυρίως απέτυχε να πείσει για την δημοκρατική ατζέντα των ΗΠΑ. Απέτυχε να δείξει ότι η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ στηρίζεται στην δημοκρατία και προάγει την ελευθερία, αντιπαλεύοντας αυταρχικά καθεστώτα.
Instead of holding Israel accountable for its crimes, @POTUS has reiterated his support for the apartheid state and reaffirmed his commitment to Zionism (the political ideology animating Israel’s horrific crimes against the Palestinian people). pic.twitter.com/dRKx4Bb9Oc
— American Muslims for Palestine (@AMPalestine) July 14, 2022
Όταν άλλωστε ο Μπάιντεν δηλώνει ο ίδιος πώς είναι Σιωνιστής, όπως έκανε στο πρόσφατο ταξίδι του, τότε υιοθετεί τα πιο ολοκληρωτικά, επεκτατικά και φασιστικά σχέδια εθνοκάθαρσης που έχουν συνοδεύσει τη δημιουργία του κράτους του Ισραήλ.
Mr. @POTUS Zionism is a evil cult whereas Jews are great peaceful loving God people. LEARN HOW TO UNLEARN…DUMMY https://t.co/zdzcDtmuVy
Η επίσκεψη του Μπάιντεν στην Μέση Ανατολή ήταν μια βαθιά υπόκλιση στα πιο ολιγαρχικά καθεστώτα. Ισοδυναμούσε με την παραγραφή και νομιμοποίηση φρικτών καθημερινών εγκλημάτων που πραγματοποιούν, προκειμένου να διατηρήσουν την εξουσία τους. Μια μικρή αναφορά στα επιτεύγματα της Αιγύπτου, της Σαουδικής Αραβίας και του Ισραήλ είναι αρκετή.
Ο πρόεδρος της Αιγύπτου Αμπντέλ Φατάχ Αλ Σίσι ήταν αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων και υπουργός Άμυνας, μέχρι που το 2013 ανέτρεψε τον εκλεγμένο ισλαμιστή Μοχάμεντ Μόρσι με στρατιωτικό πραξικόπημα. Έκτοτε έχει εκλεγεί δύο φορές (2014 και 2018) με ποσοστό 97%. Ωστόσο οι προεκλογικές περίοδοι σημαδεύτηκαν από αιματηρές διώξεις και απαγορεύσεις που ως στόχο είχαν τόσο τους Αδελφούς Μουσουλμάνους όσο και την Αριστερά. Σήμερα, όπως πολύ εύστοχα παρατήρησαν οι New York Times, το καθεστώς του Σίσι έχει μετατρέψει το καθεστώς των προφυλακίσεων σε κύρια μηχανή μαζικής καταπίεσης: «Οι δυνάμεις ασφαλείας συλλαμβάνουν ανθρώπους από τους δρόμους ή από τα σπίτια τους και τους εξαφανίζουν χωρίς να ειδοποιήσουν την οικογένεια ή δικηγόρους. Όταν οι συλληφθέντες εμφανίζονται φρουρούμενοι, οι εισαγγελείς τους κατηγορούν για τρομοκρατική δράση και τους φυλακίζουν για μήνες ή εν τέλει για χρόνια χωρίς ποτέ να μπορούν να αποδείξουν την αθωότητά τους στο δικαστήριο». Η λίστα με τους φυλακισμένους είναι ατελείωτη και περιλαμβάνει: Σκιτσογράφο που ανάρτησε meme στο facebook δείχνοντας τον Αλ Σίσι με αυτιά Μίκι Μάους, δύο γυναίκες που συνελήφθησαν επειδή παραπονέθηκαν για την τιμή των εισιτηρίων και χιλιάδες άλλους. Κυρίως, ωστόσο οι αυταρχικές επιδόσεις του δικτάτορα Αλ Σίσι περιλαμβάνουν χιλιάδες εξωδικαστικές εκτελέσεις αντιφρονούντων! Έρευνα διεθνούς οργάνωσης απέδειξε ότι από τον Ιανουάριο του 2015 ως τον Δεκέμβριο του 2020 δολοφονήθηκαν 755 άτομα, που χαρακτηρίστηκαν τρομοκράτες ή πολεμιστές (militants).
Σε μαζικές εκτελέσεις αντιφρονούντων στηρίζει την εξουσία της και η βασιλική οικογένεια της Σαουδικής Αραβίας. Μόλις πρόσφατα, στις 15 Μαρτίου, το υπουργείο Εσωτερικών ανακοίνωσε την εκτέλεση 81 ατόμων, ανεβάζοντας στους 92 τους εκτελεσμένους το 2022. Οι 41 εξ αυτών προέρχονται από την Σιιτική μειονότητα, δείχνοντας, όπως έγραψε και η Διεθνής Αμνηστία σε ειδική ανακοίνωσή της, την πολιτική χρήση της θανατικής ποινής για να αντιμετωπίσει τους διαφωνούντες των ανατολικών επαρχιών της. Η εκτέλεση Σιιτών από την Σαουδική Αραβία, μέσα από δίκες – παρωδία, δεν είναι κάτι νέο. Το ίδιο συνέβη και το 2019, όταν σε μια μαζική εκτέλεση κατηγορούμενων για τρομοκρατία πολλοί προέρχονταν από την Σιιτική μειονότητα, το ίδιο συνέβη και το 2016 όταν εκτελέστηκε ένας διακεκριμένος Σιίτης κληρικός, κοκ. Πέραν των Σιιτών, η πετρομοναρχία των Σαούντ οδηγεί συχνότατα στην αγχόνη και διαδηλωτές!
Η πετρομοναρχία των Σαούντ είναι υπαίτια και για την μεγαλύτερη ανθρωπιστική καταστροφή που συντελείται εδώ και χρόνια στην Υεμένη. «Τυφλοί» βομβαρδισμοί σε σχολεία και αγορές, πολιορκία για την αποκοπή διαδρόμων μεταφοράς ειδών διατροφής κι άλλες μεσαιωνικές μέθοδοι έχουν καταδικάσει στην πείνα και τον θάνατο εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους!
Στα παραπάνω πρέπει να προστεθεί η φρικτή εκτέλεση του δημοσιογράφου της Washington Post, Τζαμάλ Κασόγκι, στην Τουρκία το 2018 από πράκτορες του Ριάντ. Η εκτέλεσή του μέσω του διαμελισμού του με αλυσοπρίονο(!), θα ήταν αρκετή ώστε η Σαουδική Αραβία να απομονωθεί διπλωματικά και να υποστεί πλήθος οικονομικών και πολιτικών κυρώσεων. Στην πράξη δεν είχε καμιά επίπτωση, παρότι η ίδια η CIA επιβεβαίωσε ότι την δολοφονία του Κασόγκι διέταξε ο ηγέτης της χώρας, Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν (MBS), παρότι ο ίδιος ο Μπάιντεν είχε εξαγγείλει πριν κερδίσει τις εκλογές ότι θα μετατρέψει την Σαουδική Αραβία σε «κράτος παρία», κοκ.
Τέλος η υπόκλιση στον αυταρχισμό του Αμερικανού προέδρου κορυφώθηκε με την επίσκεψη στο σιωνιστικό καθεστώς και τα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη. Ο Τζο Μπάιντεν συνεχίζει την πολιτική του Τραμπ! Η πρεσβεία των ΗΠΑ θα παραμείνει στην Ιερουσαλήμ ναρκοθετώντας αλλεπάλληλες αποφάσεις του ΟΗΕ για δημιουργία ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967 με πρωτεύουσα την ανατολική Ιερουσαλήμ. Το προξενείο των ΗΠΑ για τους Παλαιστίνιους στην Ιερουσαλήμ που έκλεισε επί Τραμπ θα συνεχίσει να είναι κλειστό, όπως και τα γραφεία της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης στην Ουάσιγκτον που έκλεισαν το 2018. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ δεν άσκησε καμία κριτική στην επέκταση των εβραϊκών εποικισμών στην ανατολική Ιερουσαλήμ, ούτε στην προσάρτηση από το εβραϊκό κράτος των συριακών υψωμάτων του Γκολάν, ούτε στην πολιορκία της Γάζας που είναι η μεγαλύτερη σε έκταση φυλακή του κόσμου. Παράλληλα ο Μπάιντεν αύξησε την οικονομική βοήθεια – ρεκόρ ύψους 3,8 δισ. δολ. που παρέχει ετησίως στο κράτος – τρομοκράτη του Ισραήλ κατά 1 δισ. ευρώ, με πρόσχημα την δημιουργία αντιπυραυλικής ασπίδας!
The United States' support of the State of Israel's defense capabilities is stronger than ever before, including our partnership with Israel on the most cutting-edge defense systems in the world like the Iron Dome and Israel’s new laser-enabled system called the Iron Beam. pic.twitter.com/xC6qzNptkA
Όλα αυτά μάλιστα δύο μόλις μήνες μετά την εν ψυχρώ δολοφονία της δημοσιογράφου Σιρίν Αμπού Ακλέ του δικτύου Αλ Τζαζίρα, από ισραηλινούς στρατιώτες. Οι ΗΠΑ αρνήθηκαν να επιβάλλουν κυρώσεις στο ρατσιστικό καθεστώς του Ισραήλ, αποδεικνύοντας έτσι πόσο υποκριτικό είναι το ενδιαφέρον τους για την ειρήνη, την δημοκρατία και την ελευθεροτυπία…
Shireen Abu Akleh in front of the Church of Nativity in Bethlehem, ahead of Biden's visit. pic.twitter.com/Sj6cX6TWLI
Την ίδια ώρα ο πρόεδρος Μπάιντεν εξήγγειλε την παραχώρηση …ψιχίων στην Παλαιστινιακή Αρχή μόνο και μόνο για να εξαγοράσει την υποταγή και συνθηκολόγησή της: Ένα πολυετές πλαίσιο χρηματοδότησης 6 παλαιστινιακών νοσοκομείων με 100 εκ δολ. μέσω της USAID, 201 εκ. δολ. για παλαιστίνιους πρόσφυγες από τη Δυτική Όχθη, τη Γάζα, τη Συρία, τον Λίβανο και την Ιορδανία μέσω της UNRWA, 15 εκ. δολ. για γεύματα σε άπορους κι άλλα τέτοια μέτρα, που προϋποθέτουν τη συνεργασία της Αρχής με τους κατακτητές, και ισοδυναμούν με εξευτελισμό! Είναι μέτρα ελάχιστης οικονομικής σημασίας, που διαιωνίζουν το καθεστώς εξαθλίωσης των Παλαιστινίων.
Δικαίως το Ισραήλ χαρακτήρισε μέσω του πρωθυπουργού του Γιαΐρ Λάπιντ επιτυχία την επίσκεψη του Μπάιντεν στην περιοχή. Επιτυχία για τον σιωνισμό ήταν επίσης το άνοιγμα του εναέριου χώρου της Σαουδικής Αραβίας στις ισραηλινές πτήσεις. Το τέλος της απαγόρευσης θα δώσει νέα ώθηση στο εμπόριο και τις οικονομικές συναλλαγές του Ισραήλ με την περιοχή και την Ασία. Απέχει ωστόσο σημαντικά από τον απώτερο στόχο του Ισραήλ και των ΗΠΑ, δηλαδή την πλήρη εξομάλυνση των διπλωματικών σχέσεων Σαουδικής Αραβίας και Ισραήλ όπως έπραξαν τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Μπαχρέιν και το Μαρόκο, υπογράφοντας το 2020 τις «συμφωνίες του Αβραάμ», με το Ισραήλ.
Η Σαουδική Αραβία υπό την ηγεσία του ΜΒS έχει πραγματοποιήσει συγκεκριμένα και υλικά βήματα στην κατεύθυνση κανονικοποίησης των σχέσεων με το σιωνιστικό καθεστώς, όπως για παράδειγμα η συνεργασία των μυστικών υπηρεσιών των δύο χωρών. Ωστόσο η φιλοδοξία των Σαούντ να ηγηθούν του αραβικού και του μουσουλμανικού κόσμου έρχεται σε σύγκρουση με την προδοσία του στόχου δημιουργίας παλαιστινιακού κράτους. Το Ριάντ ισορροπεί σε αυτή την διελκυστίνδα με τη μέθοδο της διολισθήσεως: Πλησιάζει όλο και πιο κοντά το Ισραήλ με μικρά κάθε φορά βήματα, υλοποιώντας εκ των προτέρων όλα εκείνα τα πρακτικά μέτρα που θα έλυνε η αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων. Έτσι ώστε να μένει μόνο το άνοιγμα των πρεσβειών…
Με ουσιαστική αποτυχία στέφθηκε και ο στόχος του Μπάιντεν να αυξήσει η Σαουδική Αραβία την προσφορά πετρελαίου και φυσικού αερίου ώστε οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας να πάψουν να επιφέρουν επιπλέον έσοδα στην Μόσχα πλήττοντας μόνο όσους τις εφαρμόζουν. Ο MBS υποσχέθηκε μια οριακή αύξηση της παραγωγής από τα 12 εκ. βαρέλια ημερησίως στα 13, όπως ήταν ο μακροπρόθεσμος στόχος αύξησης της παραγωγής της σαουδικής πετρομοναρχίας μέχρι το 2027. Και πάλι ο Σαουδάραβας πρίγκηπας δεν δεσμεύθηκε με αυστηρά χρονοδιαγράμματα απέναντι στον Μπάιντεν. Είναι ενδεικτικό ότι στο κοινό ανακοινωθέν, όπως εκδόθηκε από την σαουδαραβική πλευρά, δεν υπάρχει καμία αναφορά στην αύξηση της προσφοράς πετρελαίου. Εκείνη δε την ημέρα, την Παρασκευή 15/7 οι τιμές του πετρελαίου στις αμερικανικές αγορές έκλεισαν υψηλότερα: Στα 101 δολ. το βαρέλι το Μπρεντ, με 2% αύξηση, και στα 97,6 δολ. ο δείκτης West Texas Intermediate στη Νέα Υόρκη. Δεν γίνεται να περιγραφεί πιο παραστατικά η διάψευση των προσδοκιών…
Ο Μπάιντεν απέτυχε ωστόσο διπλά στο συγκεκριμένο θέμα γιατί το συγκαλυμμένο όχι του Σαουδάραβα ηγέτη στο αμερικανικό αίτημα αύξησης της παραγωγής πετρελαίου είναι η κατάληξη της εξαγγελίας του αμερικανικού ηγέτη να μειώσει τη χρήση ορυκτών καυσίμων! Ο υποψήφιος των Δημοκρατικών κέρδισε τις εκλογές του Νοεμβρίου του 2020, υποσχόμενος ταχύτερα βήματα στην πράσινη μετάβαση της οικονομίας, επιτάχυνση της υιοθέτησης Αναλώσιμων Πηγών Ενέργειας και σταδιακή μείωση της χρήσης πετρελαίου και φυσικού αερίου. Φτάνουμε έτσι σε μια στροφή 180 μοιρών, που όσο κι αν δικαιολογείται με ψυχροπολεμικές επικλήσεις στην ανάγκη τιμωρίας της Ρωσίας με πρόσχημα τον πόλεμο στην Ουκρανία, ο πραγματικός λόγος είναι τα αυτοκρατορικά – ιμπεριαλιστικά σχέδια των ΗΠΑ. Στο βωμό της Pax Americana επομένως επιταχύνεται η κλιματική αλλαγή κι αυξάνεται η θερμοκρασία του πλανήτη! Τις εξαγγελίες του Μπάιντεν ως προς το παρόν έσωσε ο MBS, για τους δικούς του φυσικά λόγους που σχετίζονται με την συνεργασία του με τη Ρωσία.
Η Pax Americana προωθήθηκε από τον Αμερικανό πρόεδρο και με έναν ακόμη, τρίτο, τρόπο πέραν της υποστήριξης του Ισραήλ και του αιτήματος αύξησης της παραγωγής πετρελαίου: Μέσω της δημιουργίας εμποδίων στην οικονομική εξάπλωση της Κίνας. Ήδη, οι ΗΠΑ έχουν με ποικίλους τρόπους ανασχέσει την κινέζικη επιρροή στην περιοχή. Για παράδειγμα η προσπάθεια κατασκευής από την Κίνα ενός μεγάλου λιμανιού στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα διακόπηκε κατόπιν προειδοποιήσεων και απειλών των ΗΠΑ ότι θα μετατραπεί σε μόνιμη στρατιωτική βάση. Δικαίωμα το οποίο διατηρούν μόνο οι ΗΠΑ που, όπως είναι σε όλους γνωστό, από τις βάσεις τους εξάγουν …αγάπη μόνο.
Φραγμοί στην Κίνα
Το επίδικο τώρα ήταν να ανακόψουν την εγκατάσταση στην περιοχή δικτύου 5G και 6G της κινέζικης Huawei. Η ακύρωση των κινέζικων σχεδίων επιχειρήθηκε με μαστίγιο και καρότο. Το μαστίγιο ήταν η απειλή διακοπής της πρόσβασης στην πληροφόρηση των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών εάν θα περνάει μέσα από κινέζικους δίαυλους και ο σταδιακός περιορισμός των κοινών στρατιωτικών επιχειρήσεων. Πρόκειται για μια απειλή που αποκαλύπτει την μόνιμη τακτική του αμερικανικού εκβιασμού: Αφού πρώτα οι ΗΠΑ επέβαλαν την στρατιωτική εξάρτηση των πετρομοναρχιών από την αμερικανική πολεμική βιομηχανία και το Πεντάγωνο, που παρείχαν το hardware και το software αντίστοιχα, τώρα τις αντιμετωπίζουν σαν τοξικοεξαρτημένους: ζητούν νέα υποχωρήσεις και επιπλέον πρόσδεση με την απειλή της διακοπής μιας βοήθειας που κάθε άλλο παρά αναγκαία ήταν…
Το καρότο ήταν το αμερικανικό δίκτυο Open RAN (Open Radio Access Network) που στηρίζεται σε υπηρεσίες cloud και λογισμικού. Η Σαουδική Αραβία υπέγραψε Μνημόνιο Συνεργασίας με τις ΗΠΑ για την πιλοτική ανάπτυξη του εν λόγω δικτύου που δεν έχει δοκιμαστεί σε μεγάλη κλίμακα, παρότι στο έδαφός της η κινέζικη Huawei έχει ήδη αναπτύξει το υπερσύγχρονο και δοκιμασμένο δίκτυο της.
Ωστόσο δεν στόχευαν μόνο την Κίνα οι αμερικανικές απειλές, όπως διατυπώθηκαν με την ανεπίδεκτη αμφισημιών δήλωση του Μπάιντεν «Η Αμερική δεν πάει πουθενά» όπως συμπληρώθηκε με την εξ ίσου κατηγορηματική δήλωση ότι οι ΗΠΑ δεν σκοπεύουν να αφήσουν κανένα κενό εξουσίας στη περιοχή που να το εκμεταλλευτούν οι ανταγωνιστές της. Οι απειλές στόχευαν επίσης τη Ρωσία και το Ιράν· δύο χώρες με τις οποίες ο ανταγωνισμός των ΗΠΑ έχει ξεπεράσει προ πολλού το οικονομικό πεδίο. Η ειρωνεία μάλιστα είναι και στις δύο αυτές χώρες που βρίσκονται στο στόχαστρο των ΗΠΑ στο όνομα των αμερικανικών δημοκρατικών αξιών πραγματοποιούνται εκλογές κανονικά και με το νόμο! Στο Ιράν μάλιστα ο ίδιος ο αμερικανικός Τύπος αφιερώνει πλήθος αναλύσεων κάθε φορά για να προβλέψει αν είναι μεταρρυθμιστής ή «σκληροπυρηνικός» κάθε ηγέτης που εκλέγεται… Οι ηγεσίες των αραβικών κρατών αντίθετα που έχουν επιλέξει για συμμάχους οι ΗΠΑ είναι ελέω θεού μοναρχίες! Ή δεν πραγματοποιούν ποτέ εκλογές (Σαουδική Αραβία) ή τις πραγματοποιούν σε ένα καθεστώς διώξεων και απαγορεύσεων (Αίγυπτος) ή το δικαίωμα του εκλέγειν είναι εθνικά καθορισμένο (Ισραήλ).
Ο Μπάιντεν δεν άφησε ευκαιρία να πάει χαμένη που να μην τονίσει ότι το Ιράν είναι εχθρός των αραβικών κρατών, οξύνοντας τις αντιθέσεις στην περιοχή που δικαιολογούν την (εμπρηστική στην πράξη) παρέμβαση των ΗΠΑ. Η αποτελεσματικότητα των αμερικανικών πιέσεων ωστόσο για πρώτη φορά αμφισβητείται στην πράξη. Σειρά διπλωματικών κινήσεων στην ίδια την περιοχή της Μέσης Ανατολής (πχ η εύθραυστη εκεχειρία στην Υεμένη) και εκτός (ανεπιβεβαίωτες φήμες για ένταξη στις BRICS των σουνιτικών καθεστώτων Τουρκίας και Σαουδικής Αραβίας, μετά την επίσημη υποβολή αίτησης ένταξης Ιράν και Αργεντινής) δημιουργούν για πρώτη φορά βάσιμες ελπίδες ύφεσης των συγκρούσεων στο εσωτερικό της Μέσης Ανατολής.
Palestinians raise a banner reading "Biden you're part of Israel's apartheid" in the sky of Bethlehem during US President Biden's visit to the city. pic.twitter.com/NsGbI3wekU
Η μεγαλύτερη ελπίδα ωστόσο έρχεται από την Παλαιστίνη. Δεν είναι μόνο τα πανό που αναρτήθηκαν στα κατεχόμενα κατά μήκος της διαδρομής που πραγματοποίησε ο Μπάιντεν, χαρακτηρίζοντας ως απαρτχάιντ το καθεστώς εθνοκάθαρσης και φυλετικών διαχωρισμών που έχει επιβάλει το Ισραήλ σε βάρος των Παλαιστινίων.
"Mr. President, this is apartheid."
Rights group @btselem put up banners in Bethlehem to protest U.S. support of Israeli occupation.
The U.S. funds Israel's occupation of Palestinians with $3.8 billion in annual unconditional military aid. pic.twitter.com/UOBo5Joz5D
Είναι και η στάση των Παλαιστινίων. Πρόσφατη αξιόπιστη δημοσκόπηση έδειξε ότι η ζυγαριά πλέον γέρνει καθαρά υπέρ μιας νέας εξέγερσης, απορρίπτοντας την ταπείνωση που θεσμοθέτησε η συμφωνία του Όσλο. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από ένα παλαιστινιακό κέντρο ερευνών και του γερμανικού ιδρύματος Κόνραντ Αντενάουερ. Βάσει λοιπόν των ευρημάτων της «τα αποτελέσματα το δεύτερο τρίμηνο του 2022 δείχνουν μια σημαντική μεταβολή στην εγχώρια ισορροπία εξουσίας υπέρ της Χαμάς και της ηγεσίας της μόνο τρεις μήνες αφότου η Φατάχ κατάφερε να επανακτήσει μέρος της δημοφιλίας της που είχε απωλέσει μετά την ακύρωση των βουλευτικών και προεδρικών εκλογών τον Απρίλιο του 2021, τον πόλεμο του Μαΐου του 2021 μεταξύ Χαμάς και Ισραήλ και τον θάνατο στα χέρια των Παλαιστινιακών δυνάμεων ασφαλείας του αντιπολιτευόμενου Νιζάρ Μπανάτ».
Οι Παλαιστίνιοι με τη Χαμάς
«Σήμερα» συνεχίζει το δελτίο Τύπου που εξέδωσε το παλαιστινιακό και το γερμανικό ίδρυμα που επιχορηγείται από τη δεξιά Χριστιανοδημοκρατική Ένωση (CDU) «η Χαμάς και η Φατάχ απολαμβάνουν σχεδόν το ίδιο επίπεδο δημόσιας υποστήριξης, με το κενό να μειώνεται στο 1% υπέρ της Χαμάς, αφού ήταν 6 ποσοστιαίες μονάδες υπέρ της Φατάχ τον Μάρτιο του 2022. Είναι αξιοσημείωτο ότι η πτώση στην δημοτικότητα της Φατάχ παρατηρήθηκε και στην Δυτική Όχθη και στην Λωρίδα της Γάζας, παρότι η πτώση ήταν μεγαλύτερη στη Γάζα. Η μειούμενη δημοτικότητα της Φατάχ είναι εμφανής με δύο ακόμη τρόπους: Πρώτο, το κενό στη δημοτικότητα μεταξύ του επικεφαλής της Φατάχ, προέδρου Αμπάς, και του επικεφαλής της Χαμάς, Ισμαήλ Χανίγιε, έχει φτάσει τις 22 μονάδες υπέρ του Χανίγιε, όταν πριν τρεις μήνες ήταν μόλις 16 μονάδες. Επιπλέον, το αίτημα για παραίτηση του Αμπάς από την προεδρία της Παλαιστινιακής Αρχής υπερβαίνει τα τρία τέταρτα, ενώ όσοι είναι ακόμη υπέρ του Αμπάς έχουν μειωθεί σε λιγότερο από το ένα πέμπτο! Μια ακόμη ένδειξη για την συρρίκνωση της Φατάχ είναι το αυξανόμενο κενό μεταξύ εκείνων που πιστεύουν ότι η Χαμάς αξίζει να ηγείται και να αντιπροσωπεύει τον παλαιστινιακό λαό κι εκείνων που πιστεύουν ότι “η Φατάχ υπό τον Αμπάς” αξίζει περισσότερο από τη Χαμάς. Σήμερα το κενό βρίσκεται στις 10 ποσοστιαίες μονάδες υπέρ της Χαμάς, σε σύγκριση με μόλις 2 ποσοστιαίες μονάδες υπέρ της Χαμάς πριν τρεις μήνες».
Αυτά τα ποσοστά δείχνουν ότι πίσω από τις αβρότητες μεταξύ των ηγεσιών η κατάσταση στην Μέση Ανατολή είναι εκρηκτική. Επίσης, κανείς δεν μπορεί να αποφασίσει για την τύχη της Μέσης Ανατολής χωρίς να λάβει υπ’ όψη του τους καθημερινούς Παλαιστίνιους!
Το 2035 θα σταματήσουν να πουλιούνται οχήματα με μηχανές εσωτερικής καύσης στην Ευρώπη.
Του Λεωνίδα Βατικιώτη
Η απόφαση που έλαβαν οι υπουργοί Περιβάλλοντος της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 29 Ιουνίου θα φτωχύνει εκατομμύρια πολίτες κατά δύο τρόπους. Επειδή μετά την 1/1/2035 θα είναι αναγκασμένοι να αγοράζουν ηλεκτρικά αυτοκίνητα που είναι πιο ακριβά σε σχέση με τα συμβατικά κι επειδή σύντομα θα ακούσουμε μια ημερομηνία ακόμη, μεταγενέστερη, στην οποία τα πετρελαιοκίνητα ή βενζινοκίνητα αυτοκίνητα θα απαγορεύεται να κυκλοφορούν στους δρόμους της Ευρώπης. Κατά συνέπεια όσοι δαπάνησαν και θα δαπανήσουν για αγορά συμβατικών ΙΧ θα αποδειχθούν πεταμένα λεφτά!
Η συγκεκριμένη ρύθμιση ωστόσο δεν ισχύει για όλους τους Ευρωπαίους πολίτες. Εξαιρούνται όσοι θέλουν, και κυρίως όσοι μπορούν, να αγοράζουν αυτοκίνητα υπερπολυτελείας όπως Φεράρι, Μαζεράτι, Λαμποργκίνι, Μπουγκάτι, κ.α. Είναι αυτοκίνητα που κοστίζουν ακόμη και 2 ή 3 εκ. ευρώ. Η Ευρωπαϊκή Ένωση λοιπόν, με μια φωτογραφική διάταξη εξαίρεσε τους κατασκευαστές αυτοκινήτων που παράγουν και πουλάνε λιγότερα από 1.000 τεμάχια ετησίως από μια υποχρέωση που αφορά εκατοντάδες εκατομμύρια πολίτες, μεταξύ των οποίων και τους φτωχότερους, που αντί να στηριχθούν, φτωχοποιούνται ακόμη περισσότερο!
Διαφορετικά ειπωμένο: Ας προσπαθήσουμε να σκεφτούμε ποιες κοινωνικές ομάδες έπρεπε να εξαιρεθούν και θα πρότεινε ο καθένας ή κάθε μία μας από μια απόφαση υποχρεωτικής μετάβασης από συμβατικό σε ηλεκτροκίνητο όχημα. Άλλοι θα απαντούσαν οι συνταξιούχοι, άλλοι θα απαντούσαν οι φτωχοί κάτοικοι της παραμεθόριου κι άλλοι όσοι έχουν εισόδημα κάτω ενός ορίου, πχ του ορίου φτώχειας. Ε, οι ευρωπαίοι ηγέτες, δείχνοντας έμπρακτα το ενδιαφέρον τους για τους χρηματοδότες τους, απάντησαν τους κατόχους Φεράρι και Μαζεράτι…
Η συγκεκριμένη απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι προκλητική και αποκαλυπτική. Δείχνει ότι η ευαισθησία της ΕΕ για την κλιματική αλλαγή είναι υποκριτική. Η ΕΕ και όλες οι κυβερνήσεις της άλλες φορές συνειδητά και σχεδιασμένα και άλλες φορές επειδή …απλά λόγω ταξικής θέσης δεν μπορούν να αντισταθούν στην γοητεία μιας …Μπουγκάτι, εκμεταλλεύονται την κλιματική αλλαγή για να πετύχουν μια αλλαγή των κοινωνικών συσχετισμών σε βάρος των φτωχότερων!
Το αποτέλεσμα είναι πώς η κλιματική αλλαγή θα συνεχίσει να προελαύνει, όπως προελαύνει χρόνο με τον χρόνο εδώ και δεκαετίες επειδή τα μέτρα που λαμβάνουν οι κυβερνήσεις είναι άσφαιρα. Και τα δάκρυά τους κροκοδείλια! Τα χύνουν δε μόνο όταν πρόκειται να επιβάλλουν αντιλαϊκά μέτρα. Χαρακτηριστική περίπτωση η ελληνική κυβέρνηση που, βασιλικότερη του βασιλέως, με τον κλιματικό νόμο που ψήφισε τον Μάιο επίσπευσε ακόμη περισσότερο, κατά πέντε χρόνια το 2030(!), την ημερομηνία απαγόρευσης αυτοκινήτων με μηχανή εσωτερικής καύσης. Προφανώς για να διευκολύνει τους εισαγωγείς αυτοκινήτων που θα δουν τις πωλήσεις τους να αυξάνονται…
Και σε ό,τι αφορά την ουσία, την στάση δηλαδή σε ένα καλόπιστο ερώτημα αν έστω κι αυτή η ημερομηνία μειώσει το διοξείδιο του άνθρακα που εκπέμπουν στην ατμόσφαιρα οι στόλοι των ΙΧ, η απάντηση είναι πως το πρόβλημα της Ευρώπης δεν έγκειται στα αυτοκίνητα με μηχανές εσωτερικής καύσης. Το πρόβλημα έγκειται στα ίδια τα αυτοκίνητα. Αν οι ευρωπαίοι ηγέτες ενδιαφέρονταν πραγματικά για την μείωση των επικίνδυνων αερίων θα λάβαιναν μέτρα για την μείωση των αυτοκινήτων και για να μπει ένα τέρμα στην περιβαλλοντική υποβάθμιση που προκαλεί ο διαρκώς αυξανόμενος στόλος των ΙΧ από την μια άκρη της Ευρώπης στην άλλη. Ενδεικτικά, στην ΕΕ τα επιβατηγά ΙΧ ανά 1.000 κατοίκους το 2016 ανέρχονταν σε 524, το 2017 σε 535, το 2018 σε 547, το 2019 σε 555 και το 2020 σε 560. Σε κάθε χώρα προφανώς η αναλογία είναι πολύ διαφορετική, με την Ελλάδα να υπολείπεται του μέσου όρου: από 475 το 2016, σε 480 το 2017, 481 το 2018, 489 το 2019 και 596 το 2020. Το κοινό χαρακτηριστικό ωστόσο σε όλες τις χώρες είναι η αύξηση των ΙΧ από χρόνο σε χρόνο.
Αυτοί οι αριθμοί που ισοδυναμούν με θρίαμβο για την γερμανική, γαλλική και ιταλική αυτοκινητοβιομηχανία αποτελούν κόλαφο για την ποιότητα και το κόστος ζωής των Ευρωπαίων. Το κακό με τα ΙΧ στην Ευρώπη, ως αποτέλεσμα της συστηματικής και χρόνιας υποβάθμισης των δημόσιων συγκοινωνιών, έχει φτάσει σε τέτοιο επίπεδο ώστε οι Ευρωπαίοι ξεπέρασαν ακόμη και τους Αμερικανούς στην κατοχή επιβατηγών αυτοκινήτων.
Αν ήθελαν λοιπόν υπουργοί και Ευρωκοινοβούλιο θα ψήφιζαν την ενίσχυση των δημόσιων συγκοινωνιών και των μέσων σταθερής τροχιάς με γενναίες επενδύσεις και την μείωση του εισιτηρίου τους. Αντί αυτού ψήφισαν την εξαίρεση της Φεράρι… Άξιος ο μισθός τους!
Η απόφαση για την κατάργηση των συμβατικών ΙΧ δεν ήταν η μοναδική οικονομικά επιζήμια για την κοινωνική πλειοψηφία απόφαση που έλαβαν οι υπουργοί Περιβάλλοντος της ΕΕ. Στη συνεδρίαση που λόγω των σοβαρών διαφωνιών διήρκεσε 17 ώρες αποφασίστηκαν μέτρα εξειδίκευσης του στόχου μείωσης το 2030 των επικίνδυνων για το θερμοκήπιο αερίων στο 55% του επιπέδου του 1990 («fit for 55» ή «προσαρμογή στο 55%» επί το ελληνικότερο). Το συγκεκριμένο πακέτο μέτρων, που παρουσιάστηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις 14 Ιουλίου 2021 πυροδοτώντας την έκρηξη της τιμής του φυσικού αερίου στο χρηματιστήριο του Άμστερνταμ είναι ο ενδιάμεσος στόχος για την επίτευξη του απώτερου (όσο και αμφιλεγόμενου) στόχου της κλιματικής ουδετερότητας το 2050.
Η συνεδρίαση των υπουργών Περιβάλλοντος της ΕΕ θα μας στοιχίσει πολύ ακριβά επειδή κατέληξε σε ένα σύνολο μέτρων που, πέραν του έτους απόσυρσης των αυτοκινήτων με μηχανή εσωτερικής καύσης, περιλαμβάνουν την μεταρρύθμιση της αγοράς άνθρακα της Ευρώπης και νέους εθνικούς στόχους για μείωση των εκπομπών. Το χειρότερο που αποφασίστηκε αφορά την δημιουργία ενός νέου χρηματιστηρίου ρύπων, ανάλογο του χρηματιστηρίου δικαιωμάτων ρύπων που ήδη λειτουργεί για την παραγωγή ενέργειας κι άλλων κλάδων, το οποίο θα αφορά τις μεταφορές και τα καύσιμα θέρμανσης. Ως έτος έναρξης ορίστηκε το 2017, ένας χρόνος αργότερα από τον αρχικό στόχο. Αυτό σημαίνει ότι την έκρηξη της τιμής που είδαμε στην λιγνιτική παραγωγή, σε σημείο ώστε να γίνει απαγορευτική για τους πολλούς, θα τη δούμε σε λίγα χρόνια να συμβαίνει στην μετακίνησή και την θέρμανσή μας!
Κανονικά, αν η ΕΕ δεν είχε τυφλωθεί από αυτό το ιδιότυπο κράμα φονταμενταλισμού της αγοράς και ταξικού κλιματικού φοντεμανταλισμού έπρεπε να ανακήρυττε το χρηματιστήριο ρύπων ως το πιο αποτυχημένο εγχείρημα που έχει υλοποιηθεί ποτέ. Μάρτυρας οι αλλεπάλληλες αποφάσεις επανενεργοποίησης των μονάδων άνθρακα σε όλη την Ευρώπη τους τελευταίους μήνες και ο τριπλασιασμός της τιμής των ρύπων σε ενάμισι χρόνο!
Αντί λοιπόν να καταργήσουν το χρηματιστήριο ρύπων επεκτείνουν το πεδίο δράσης του (συμπεριλαμβάνοντας στις διατάξεις ακόμη και κλάδους οι οποίοι εξαιρούνταν, που σημαίνει κι άλλες αυξήσεις) ενώ δημιουργούν κι άλλα χρηματιστήρια για να αυξήσουν την τιμή στα καύσιμα κίνησης και θέρμανσης. Το αποτέλεσμα φυσικά θα είναι κάθε είδους εισιτήριο (από αστικό και ακτοπλοϊκό μέχρι αεροπορικό) να εκτοξευθεί και μαζί τους το κόστος της θέρμανσης! Η ενεργειακή φτώχεια θα γνωρίσει νέες δόξες!
Για να χρυσώσουν το χάπι των αυξήσεων οι Ευρωπαίοι αποφάσισαν την δημιουργία ενός Κοινωνικού Κλιματικού Ταμείου που θα χρηματοδοτείται (με μέρος των εσόδων) από το νέο χρηματιστήριο και θα καλύπτει μέρος του νέου επιπλέον κόστους. Το ύψος του θα ανέρχεται σε 59 δισ. ευρώ κι όχι 72 δισ. ευρώ όπως ήταν η αρχική πρόταση λόγω των αντιδράσεων χωρών όπως η Γερμανία, η Ολλανδία και οι Σκανδιναβικές χώρες. Στην πράξη το Κλιματικό Ταμείο επισφραγίζει και μετριάζει για λίγα μόλις χρόνια και δεν αναιρεί την λεηλασία των πιο φτωχών στο όνομα της κλιματικής αλλαγής.
Υπήρξαν ωστόσο χώρες που πρόβαλαν αντίσταση απέναντι στα σχέδια της αυτοκινητοβιομηχανίας και του λόμπι των ΑΠΕ: Για παράδειγμα, Λιθουανία, Πολωνία και Λετονία ζήτησαν να αυξηθούν οι πόροι του ταμείου. Επίσης, Ιταλία και Σλοβακία ζήτησαν η απόσυρση των συμβατικών αυτοκινήτων να ολοκληρωθεί πέντε χρόνια αργότερα: το 2040. Εις μάτην φυσικά…
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εισηγείται και αποφασίζει ένα κοινωνικά απαράδεκτο σύνολο μέτρων, επειδή μέχρι στιγμής όσα αντιλαϊκά μέτρα έχει επιβάλλει επικαλούμενη την κλιματική αλλαγή δεν έχουν βρει την αντίσταση που έπρεπε: χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το πρόωρο κλείσιμο των λιγνιτικών εργοστασίων στην Ελλάδα για χάρη των επιχειρηματικών συμφερόντων που δραστηριοποιούνται στο φυσικό αέριο.
Δύο μόνο εξαιρέσεις υπάρχουν στον κανόνα της απάθειας σε ευρωπαϊκό επίπεδο: Τα Κίτρινα Γιλέκα που αντέδρασαν μαχητικά στην φορολογία του Μακρόν προ τριετίας αποκαλύπτοντας τον ολοκληρωτισμό του ακραίου κέντρου και οι Ολλανδοί αγρότες που διαμαρτύρονται εξ ίσου μαχητικά εδώ και ημέρες καταγγέλλοντας τις επιπτώσεις στην παραγωγή τροφίμων από τους στόχους μείωσης των εκπομπών αζώτου στην Ολλανδία ως και 75%. Η αντίφαση στην Ολλανδία είναι τεράστια γιατί στη σημερινή συγκυρία η συρρίκνωση της αγροτικής παραγωγής θα υλοποιηθεί ενώ έχουμε εισέλθει σε μια περίοδο σοβαρής αύξησης της τιμής των τροφίμων ακόμη κι επισιτιστικής κρίσης. Τα μέτρα που λαμβάνονται στο όνομα της κλιματικής αλλαγής θα επιδεινώσουν κρίση…
Κι αν τέλος πάντων κυβερνήσεις και ευρωπαϊκό ιερατείο κρίνουν ότι ανάλογες αναδιαρθρώσεις επιβάλλονται για το καλό του πλανήτη, ας καλύψουν και το αναλογούν κόστος μέχρι τελευταίου ευρώ. Διαφορετικά, δίνουν την εντύπωση ότι εκμεταλλεύονται την κλιματική αλλαγή για την αναδιάρθρωση και τη συγκέντρωση της γεωργίας στα χέρια των λίγων με τις Φεράρι…
Farmers currently blockading the Netherlands-Germany border with tractors to protest the World Economic Forum (WEF) climate change policies of their government pic.twitter.com/yPPKrGgKFr
Δεν είναι μόνο η τιμή της βενζίνης που τόσο σταθερά όσο και αδικαιολόγητα εδώ και μήνες ίπταται στα ύψη.
του Λεωνίδα Βατικιώτη
Είναι επίσης και οι μισθοί που εξ ίσου σταθερά και το ίδιο αδικαιολόγητα εδώ και χρόνια κείτονται στα Τάρταρα. Συνδυάζοντας δε και τις δύο αυτές επιδόσεις της Ελλάδας κι επιχειρώντας μια πανευρωπαϊκή σύγκριση της θέσης μας, τότε κερδίζουμε επάξια την πέμπτη χειρότερη επίδοση στην Ευρώπη στο εξής πολύ απλό ερώτημα: Πόσα λίτρα βενζίνης μπορούμε να αγοράσουμε με τον βασικό μισθό;
Κι η απάντηση είναιότι στην Ελλάδα με τον βασικό μισθό αγοράζουμε μόλις 321 λίτρα βενζίνης, όταν στο Λουξεμβούργο αγοράζουν 1.128 λίτρα, στη Σουηδία 965 λίτρα, στην Αυστρία 933 στην Γερμανία 828 λίτρα και στο Βέλγιο 801 λίτρα. Η αγοραστική δύναμη των Ελλήνων είναι καλύτερη μόνον από την αγοραστική δύναμη των Βούλγαρων, των Λετονών, των Ρουμάνων και των Εσθονών[1]. Δεν το λες και επιτυχία…
Η Ελλάδα έχει την τρίτη ακριβότερη τιμή βενζίνης στην Ευρώπη μετά την Φινλανδία και τη Δανία. Οι επιδόσεις των δύο σκανδιναβικών κρατών στην τιμή της βενζίνης είναι ελαφρώς ανώτερες της Ελλάδας, αλλά εντελώς αναντίστοιχες των διαφορών στο επίπεδο τιμών και μισθών. Η διαφορά από τα 2,41 ευρώ που στοιχίζει η βενζίνη στην Ελλάδα μέχρι τα 2,49 που στοιχίζει στην Δανία μόλις που υπερβαίνει το όριο του στατιστικού σφάλματος.
Ενδιαφέρον έχει αν παρατηρήσουμε ότι σε πολλές χώρες της βόρειας Ευρώπης, που ο βασικός μισθός είναι ακόμη και 3 φορές μεγαλύτερος από την Ελλάδα, πχ Λουξεμβούργο 2.257 ευρώ και Σουηδία: 2.153 ευρώ, η βενζίνη είναι φθηνότερη σε σχέση με την Ελλάδα: 2 και 2,23 ευρώ αντίστοιχα!
Η κατάταξη της Ελλάδας στις τελευταίες θέσεις του πίνακα με τα λίτρα βενζίνης που αγοράζει ο βασικός μισθός υπογραμμίζει ότι η σχετική αξία της βενζίνης κι ευρύτερα των καυσίμων στην Ελλάδα είναι ακόμη χειρότερη αν τη συγκρίνουμε με την αγοραστική ικανότητα των πολιτών σε άλλες χώρες της Ευρώπης.
Δεδομένου ότι οι ευρωπαϊκές χώρες είναι σε γενικές γραμμές εισαγωγείς ενεργειακών αγαθών, η αιτία των αυξήσεων πρέπει να αναζητηθεί σε δύο κατευθύνσεις: Πρώτο, στους φόρους που επιβαρύνουν τα καύσιμα και δεύτερο στις τιμές χονδρικής που πουλούν την βενζίνη τα διυλιστήρια.
Τα ασφαλέστερα συμπεράσματα για τις τιμές χονδρικής τα παρέχουν τα κέρδη των δύο διυλιστηρίων της Ελλάδας: της Μότορ Όιλ και των ΕΛΠΕ. Τα διυλιστήρια του ομίλου Βαρδινογιάννη, βάσει των καταστάσεων που δημοσίευσαν για το πρώτο τρίμηνο του 2022, σχεδόν τριπλασίασαν τα κέρδη τους: από 65 εκ. ευρώ το 2021 σε 197 εκ. το 2022! Θεαματική, αν και μικρότερη ποσοστιαία, αύξηση παρουσίασαν και τα κέρδη των ΕΛΠΕ του ομίλου Λάτση: Από 64 εκ. το πρώτο τρίμηνο του 2021 σε 99 εκ. το 2022. Αθροιστικά, και τα δύο διυλιστήρια υπερδιπλασίασαν τα κέρδη τους: Από 129 εκ. το πρώτο τρίμηνο του 2021 σε 296 εκ. το πρώτο τρίμηνο του 2022. Κατά συνέπεια, οι αυξημένες τιμές λιανικής δεν οφείλονται σε αυξημένες τιμές χονδρικής (ως προς το παρόν), ούτε στον …Πούτιν όπως έλεγε ο Κ. Μητσοτάκης στο συνέδριο της ΝΔ, επιδιώκοντας να αποσείσει από την πολιτική του την ευθύνη της άγριας κερδοσκοπίας. Οι αυξημένες τιμές λιανικής οφείλονται στο ελεύθερο πεδίο που άφησε η κυβέρνηση στην κερδοσκοπία.
Δοθέντων όλων των παραπάνω, τα μέτρα που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός υπό τον πλήρως …φιλικό προς τον χρήστη τίτλο «fuel pass 2» είναι σταγόνα στον ωκεανό της αισχροκέρδειας για τους καταναλωτές. Η επιδότηση ανέρχεται σε 65 ή 80 ευρώ (αναλόγως αν θα κατατεθεί σε τραπεζικό λογαριασμό ή σε ψηφιακή κάρτα) για την ηπειρωτική Ελλάδα και 85 ή 100 ευρώ για τη νησιώτικη. Για τις μοτοσυκλέτες είναι αντίστοιχα 60 ευρώ ή 45 για την ηπειρωτική Ελλάδα και 70 ευρώ ή 55 για τα νησιά. Αφορά δε τρίμηνη περίοδο, οπότε επιμερίζεται σε 27 ευρώ σχεδόν τον μήνα για τα αστικά κέντρα με χρήση ψηφιακής κάρτας, ενώ αποκλείονται όσοι έχουν δηλωθέν οικογενειακό εισόδημα άνω των 30.000 ευρώ, το οποίο προσαυξάνεται με 3.000 ευρώ ανά παιδί.
Η κρατική επιδότηση των 27 ευρώ τον μήνα, για όσους την δικαιούνται, δεν καλύπτει ούτε τα μισά από τα επιπλέον χρήματα που ξοδεύει κάθε οικογένεια για καύσιμα! Κι ενώ η κυβέρνηση Κ. Μητσοτάκη αφήνει ακάλυπτη την λαϊκή οικογένεια όχι απλά συγκαλύπτει αλλά χρηματοδοτεί την ληστεία των πετρελαιάδων!
Το χειρότερο για την κυβέρνηση που εμφανίζεται ως σωτήρας και …αμέτοχη του οικονομικού εγκλήματος είναι ότι διέθετε τα μέσα να ακυρώσει αυτή την τρομερή μεταφορά πλούτου από τα λαϊκά πορτοφόλια στις «αναξιοπαθούσες» οικογένειες Βαρδινογιάννη – Λάτση. Μπορούσε αρχικά να ελέγξει τις εισαγωγές καυσίμων στις δεξαμενές τους και την τιμολόγηση που επέβαλαν στην λιανική και να τους επιβάλλει ένα σταθερό ποσοστό κέρδους. Να τους απαγορεύσει με άλλα λόγια την αισχροκέρδεια. Το αστείο είναι ότι η κυβέρνηση εξήγγειλε την εφαρμογή αυτού του μέτρου πριν λίγους μήνες, με αναφορά όμως στα βενζινάδικα, τα τελικά σημεία πώλησης κι όχι τα διυλιστήρια, δηλαδή εκεί που διαμορφώνονται κι επιβάλλονται οι τιμές. Φραγμό στα κέρδη των βενζινάδικων έβαλε, στων πετρελαιάδων όμως όχι…
Ακόμη κι αν η κυβέρνηση δεν ήθελε να βάλει φραγμό στην αισχροκέρδεια Βαρδινογιάννη – Λάτση, για να μη χάσει την εύνοιά τους, μπορούσε κάλλιστα να μειώσει τους φόρους. Κατά την παρουσίαση των οικονομικών αποτελεσμάτων των ΕΛΠΕ ακούσαμε με έκπληξη την διοίκηση της εταιρείας να δηλώνει ότι η συνολική ζήτηση στο πρώτο τρίμηνο του 2022 αυξήθηκε σε ετήσια βάση για επίγεια καύσιμα κατά 16%, για καύσιμα κίνησης κατά 17%, για πετρέλαιο θέρμανσης κατά 15%, για ναυτιλιακά καύσιμα κατά 4% και για αεροπορικά καύσιμα κατά 160%! Η άνοδος στη ζήτηση οφείλεται στο χαμηλό σημείο εκκίνησης της σύγκρισης εξ αιτίας της πανδημίας το 2021. Οφείλεται επίσης στον ανελαστικό χαρακτήρα των μετακινήσεων που πλέον αφορούν κυρίως εργασία και υποχρεώσεις κι ελάχιστα, μόνο στον αναγκαίο βαθμό, ψυχαγωγία. Όπως και να έχει, οι αυξημένες πωλήσεις παρέχουν τη δυνατότητα και να μειωθούν οι φόροι και να μείνουν τα δημόσια έσοδα ως έχουν.
Η κυβέρνηση ωστόσο άλλα επέλεξε: Να αυξηθούν και τα κέρδη των ελληνικών ολιγαρχών και του ελληνικού δημοσίου. Με αποκλειστικό χρηματοδότη εμάς…
[1] Για να απαντήσουμε το ερώτημα χρησιμοποιούμε τα στοιχεία για τους βασικούς μισθούς στην Ευρώπη από την ετήσια έρευνα του Eurofound που αφορούν το 2022 κι η οποία δόθηκε στη δημοσιότητα στις 15 Ιουνίου. Οι μισθοί αφορούν την 1η Ιανουαρίου, που σημαίνει ότι για όλες τις χώρες του δείγματος (κι όχι μόνο για την Ελλάδα) τυχόν αυξήσεις που δόθηκαν έκτοτε δεν έχουν υπολογιστεί. Επίσης, στις χώρες με αστερίσκο (Δανία, Ιταλία, Φινλανδία, Αυστρία, Σουηδία και Κύπρος) δεν υπάρχουν βασικοί μισθοί που να ισχύουν οριζόντια σε όλους τους κλάδους της οικονομίας. Στις περισσότερες περιπτώσεις σε κάθε κλάδο ισχύουν ξεχωριστοί κατώτατοι μισθοί που συμφωνούνται ωστόσο στο πλαίσιο συλλογικών διαπραγματεύσεων. Στους πίνακες χρησιμοποιούνται για την κάθε χώρα οι μέσοι μισθοί των 10 πιο κακοπληρωμένων επαγγελμάτων. Για την Κύπρο χρησιμοποιούμε τον βασικό μισθό του θυρωρού χωρίς καμία προϋπηρεσία. Σε ό,τι αφορά την βενζίνη οι τιμές προέρχονται από το εβδομαδιαίο δελτίο που εκδίδει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και συγκεκριμένα εκείνο της 13ης Ιουνίου 2022.
Λεωνίδας Βατικιώτης 
Πρέπει να έχετε συνδεθεί για να σχολιάσετε.