ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ
Ούτε καν τα συντηρητικά Μέσα δεν κατάφερε να πείσει ο πρωθυπουργός με την ομιλία του από την Θεσσαλονίκη στο πλαίσιο της Διεθνούς Έκθεσης, που την επομένη κιόλας της συνέντευξης Τύπου αφαίρεσαν το θέμα από την πρώτη τους σελίδα. Η ομιλία του δεν περιλάμβανε κανένα ουσιαστικό φιλολαϊκό μέτρο, ενώ η καθιερωμένη συνέντευξή του την Κυριακή θα καταγραφεί ως μονόλογος, με στημένες κι εκ των προτέρων γνωστές, κοινώς μοιρασμένες, ερωτήσεις.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επέλεξε το βήμα της ΔΕΘ για να ανακοινώσει επίσημα μια νέα αγορά του αιώνα με μεγάλο ωφελημένο την Γαλλία. Οι αγορές περιλαμβάνουν 18 μαχητικά αεροσκάφη Ραφάλ, αντικατάσταση παλαιότερων Μιράζ, εκσυγχρονισμό φρεγατών ΜΕΚΟ, ένταξη στον ελληνικό στόλο 4 νέων φρεγατών πολλαπλού ρόλου, κ.α. Πρόκειται για ένα εξοντωτικά δαπανηρό πρόγραμμα που αποκαλύπτει την σκοτεινή όψη της συμμαχίας με τον Μακρόν: «Ελλάς – Γαλλία σημαίνει χρεοκοπία»…
Ταυτόχρονα η πρόσληψη 15.000 Επαγγελματιών Οπλιτών έστω σε βάθος 5ετίας αν κάτι εξυπηρετεί είναι το βόλεμα των δεξιών ψηφοφόρων κι όχι την αμυντική θωράκιση της Ελλάδας. Οι διαδικασίες επιλογής των ΕΠΟΠ είναι όχι μόνο εδώ και χρόνια διάτρητες αλλά και ιδανικές για να μπουν στο δημόσιο χιλιάδες φτωχά παιδιά από την ύπαιθρο, που θα λειτουργούν στη συνέχεια ως μηχανές προσέλκυσης ψήφων για τους βουλευτές της ΝΔ αι ζωντανή απόδειξη του παλαιοκομματικού βολέματος στο δημόσιο δικών τους παιδιών, εν μέσω διαπρύσιων εξαγγελιών για επιτελικό κράτος, αξιοκρατία, κ.α.
Οι οικονομικές εξαγγελίες είχαν περισσότερο δημαγωγικό χαρακτήρα, μιας και ακόμη κι αυτή η ανακούφιση που θα προκαλέσουν θα ωχριά μπροστά στην αύξηση της ανεργίας που θα επέλθει όταν προσμετρηθούν οι χαμένες θέσεις εργασίας λόγω της συντριβής του τουρισμού ή τα μειωμένα εισοδήματα λόγω της αναγκαστικής θέσης των εργαζομένων σε καθεστώς «αναστολής εργασίας». Η κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης για το 2021 για τους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα (και όχι τους συνταξιούχους και του δημόσιους υπαλλήλους με τους οποίους ο σημερινός πρωθυπουργός έχει από το παρελθόν ανοιχτούς λογαριασμούς) θα ωφελήσει κυρίως τα υψηλά εισοδήματα, μιας και η εισφορά αλληλεγγύης έχει αφορολόγητο όριο τα 12.000 ευρώ.
Η ομιλία και η συνέντευξη του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ ωστόσο επιφύλασσε και δύο εκπλήξεις.
Η πρώτη αφορά το νόμο για τα εργασιακά. Όπως δήλωσε απαντώντας σε σχετική ερώτηση τον επόμενο μήνα πρόκειται να τεθεί σε δημόσια διαβούλευση το νομοσχέδιο για τα εργασιακά. Αν για κάτι είμαστε σίγουροι είναι ότι το 8ωρο θα παραμείνει ως έχει, έστω κι αν μετατραπεί σε πουκάμισο αδειανό. Στο στόχαστρο της κυβέρνησης θα τεθεί το κόστος της υπερωρίας, έτσι ώστε οι επιχειρήσεις να επεκτείνουν την διάρκεια της εργάσιμης ημέρας κατά το δοκούν, πληρώνοντας ελάχιστα. Άμεσο αποτέλεσμα του ξεχειλώματος που θα επέλθει στο 8ωρο θα είναι η περαιτέρω μείωση του κόστους της ανθρώπινης εργασίας και φυσικά η αύξηση της ανεργίας. Αν για έναν εργοδότη το κόστος να απασχολεί έναν εργαζόμενο 10 και 12 ώρες είναι ίδιο με το κόστος που επισείει η δουλειά του το 8ωρο γιατί να κάνει νέα πρόσληψη;
Φιλοεργοδοτικό θα αποδειχθεί και το «πέρασμα από την επιδότηση της ανεργίας στην επιδότηση της εργασίας» όπως το παρουσίασε ο πρωθυπουργός. Η πλήρη κάλυψη των εργοδοτικών εισφορών ανεξαρτήτου μισθού για 6 μήνες, πέραν του επιπλέον κινήτρου 200 ευρώ τον μήνα για μακροχρόνια ανέργους, θα οδηγήσει την εργοδοσία στην πρόσληψη μακροχρόνια ανέργων μιας και το ασφαλιστικό τους κόστος θα είναι μηδενικό.
Η δεύτερη έκπληξη που επιφυλάσσει η κυβέρνηση σχετίζεται με την εισαγωγή του κεφαλαιοποιητικού συστήματος ασφάλισης στον δεύτερο πυλώνα, δηλαδή τις επικουρικές συντάξεις. Η εφαρμογή του αναμένεται από το 2021 και θα αφορά τους νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας. Δύο είναι οι στόχοι των αλλαγών που έρχονται και θα φέρουν την υπογραφή του νέου υφυπουργού Κοινωνικών Υποθέσεων Π. Τσακλόγλου.
Η πρώτη θα αφορά την ελάφρυνση του κρατικού προϋπολογισμού. Στην έκθεση Πισσαρίδη αφιερώνεται πολύς χώρος για να πειστούμε ότι στην Ελλάδα υπάρχει το πιο δαπανηρό ασφαλιστικό σύστημα της Ευρώπης. Ενδεικτικά, «η συνταξιοδοτική δαπάνη στην Ελλάδα παραμένει ιδιαίτερα υψηλό ποσοστό του ΑΕΠ (16,5% έναντι 13,2% κατά μ.ο. στην ευρωζώνη), με την χώρα να βρίσκεται στην υψηλότερη θέση στην ευρωζώνη, παρά τις διαδοχικές περικοπές κι αλλαγές στο συνταξιοδοτικό σύστημα από το 2010. Επιβαρυντικά για τα δημόσια οικονομικά δρα το υψηλό ποσοστό κρατικής επιχορήγησης για την κάλυψη συντάξεων σε ύψος 10,1% του ΑΕΠ το 2018, έναντι 3,1% του ΑΕΠ κατά μέσο όρο στην ΕΕ. Σε συνδυασμό με την υψηλή μισθολογική δαπάνη της γενικής κυβέρνησης (11,75 έναντι 9,9% κατά μέσο όρο στην ευρωζώνη), το ελληνικό δημόσιο καταλήγει να δαπανά το υψηλότερο ποσοστό του ΑΕΠ (28,4%) σε μισθούς και συντάξεις στην ευρωζώνη (έναντι 23,1% κατά μέσο όρο). Ως αποτέλεσμα της άνισης κατανομής των δαπανών, κρίσιμοι τομείς όπως η παιδεία, η υγεία και οι δημόσιες επενδύσεις υποχρηματοδοτούνται».
Κοινωνικός αυτοματισμός δια χειρός νομπελίστα Πισσαρίδη. Ή, για όποιον δεν κατάλαβε, αν κάποιοι φταίει για τις ελλείψεις νοσηλευτικού προσωπικού και δασκάλων είναι οι «βολεμένοι συνταξιούχοι»…
Στόχος της κυβέρνησης είναι να μειώσει τις δημόσιες δαπάνες για το ασφαλιστικό σύστημα ώστε να δίνει περισσότερα χρήματα σε επιχειρηματίες όπως οι αεριτζήδες των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και για προσλήψεις δικών της παιδιών…
Ο δεύτερος στόχος της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης είναι να προσφέρει ζεστό χρήμα στους κερδοσκόπους του τραπεζο-ασφαλιστικού συμπλέγματος. Παραδίνοντας στους τραπεζίτες τις συντάξεις θα μπορέσουν να αυξήσουν τα ρευστά διαθέσιμά τους και να επιδοθούν στο αγαπημένο παιχνίδι του τζόγου. Μέχρι που να σκάσει η επόμενη φούσκα και να ανακοινώσουν στους πελάτες τους, όπως θα αποκαλούνται στο εξής οι ασφαλισμένοι, ότι δυστυχώς ο ατομικός τους λογαριασμός εξαϋλώθηκε. Ας φανταστούμε που θα βρίσκονταν σήμερα οι συντάξεις αν οι κρατήσεις των εργαζομένων είχαν επενδυθεί την δεκαετία του ‘90 και του 2000 σε μετοχές ελληνικών τραπεζών… Αυτή θα είναι η μοίρα των επικουρικών συντάξεων, για αρχή, μετά την επικείμενη ασφαλιστική μεταρρύθμιση.
Του Λεωνίδα Βατικιώτη
ια τον πρόεδρο Φερνάντες, που έχει στο εξής να διαχειριστεί δύο καυτά μέτωπα, τα δύσκολά είναι μπροστά του. Τόσο ο νέος γύρος διαπραγματεύσεων με το ΔΝΤ για τους όρους αποπληρωμής του δανείου που έλαβε ο πρώην πρόεδρος Μαουρίτσιο Μάκρι όσο και η κοινωνική πολιτική του θα κρίνουν κατά πόσο θα αποδειχθούν αληθινές οι προσδοκίες που δημιούργησε. Και το χειρότερο ωστόσο σενάριο να εξελιχθεί τα επόμενα χρόνια σε τίποτε δεν μειώνει την επιτυχία που κατήγαγε η Αργεντινή εναντίον των ξένων πιστωτών.
