Σοβαρά εξέθεσαν την κυβέρνηση τα στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα από τον ΟΟΣΑ σχετικά με τις επιπλέον χρηματοδοτήσεις της υγείας μετά το ξέσπασμα της πανδημίας ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες που δημιουργήθηκαν. Ο σχετικός πίνακας της έκθεσης Health at a Glance δείχνει ότι η Ελλάδα, μετά τη Λετονία, κατέβαλε τις χαμηλότερες κατά κεφαλή δαπάνες: μόλις 30 ευρώ, όταν ο μέσος όρος στην ΕΕ των 21 ήταν 112 ευρώ και σε χώρες όπως στην Αγγλία και τη Γερμανία οι επιπλέον δαπάνες έφτασαν τα 446 και 302 ευρώ αντίστοιχα, κοκ.
Η απάντηση της κυβέρνησης, μέσω δελτίου Τύπου του Υπουργείου Οικονομικών, ήταν πώς «τα στοιχεία καλύπτουν μόνο την αρχή της πανδημίας, η οποία, ως γνωστόν, στη χώρα μας εμφανίστηκε με καθυστέρηση και με πολύ μικρότερη ένταση. Την ίδια στιγμή έχουν χρησιμοποιηθεί στοιχεία Σεπτεμβρίου για πολλές άλλες χώρες».
Όσο κι αν η ανακοίνωση να είναι αληθής, πράγματι δηλαδή τα στοιχεία που χρησιμοποιήθηκαν για την Ελλάδα ενημερώθηκαν στις 29 Απριλίου, ενώ τα στοιχεία άλλων χωρών προέρχονται ακόμη και από το Σεπτέμβριο, η υποχρηματοδότηση της υγείας στην Ελλάδα παραμένει γεγονός ακόμη και με τα στοιχεία που περιλαμβάνει η συγκεκριμένη έκθεση του ΟΟΣΑ. Αν εξετάσουμε τον επεξηγηματικό πίνακα που συνοδεύει το γνωστό διάγραμμα θα δούμε ότι κι άλλων χωρών τα στοιχεία είναι εξ ίσου απαρχαιωμένα με της Ελλάδας που περιγράφουν επιπλέον χρηματοδότηση 273 εκ. ευρώ ή μόνον 30 ευρώ κατά κεφαλήν. Τα ποσά που έδωσαν όμως όλες αυτές οι χώρες, που έχουν ημερομηνία ενημέρωσης προγενέστερη ή συγκρίσιμη με της Ελλάδας, είναι πολύ περισσότερα απ’ όσα έδωσε η Ελλάδα!
Συγκεκριμένα:
Η Ιταλία ως τις 17 Μαρτίου έδωσε επιπλέον 6,31 δισ. ευρώ ή 101 ευρώ κατά κεφαλήν, η Πολωνία ως την 1η Απριλίου εκταμίευσε 7,5 δισ. ή 80 ευρώ κ.κ., η Εσθονία ως τις 2 Απριλίου δαπάνησε 213 εκ. ευρώ ή 120 ευρώ κ.κ., το Λουξεμβούργο ως τις 4 Απριλίου δαπάνησε 194 εκ. ευρώ ή 217 ευρώ κ.κ., το Βέλγιο ως τις 20 Απριλίου δαπάνησε 1 δισ. ευρώ ή 75 ευρώ κ.κ., η Ισλανδία ως τις 21 Απριλίου εκταμίευσε 2,5 δις. επιπλέον ή 32 ευρώ κ.κ. (με το εμφανές λάθος εδώ να βαραίνει τον ΟΟΣΑ κι όχι τον γράφοντα) και η Ολλανδία ως τις 24 Απριλίου δαπάνησε 800 εκ. ευρώ επιπλέον ή 39 ευρώ κ.κ.
Φαίνεται επομένως ότι ακόμη κι αν μείνουμε στα ποσά που δαπανήθηκαν επιπλέον μέχρι την ημερομηνία ενημέρωσης των στοιχείων από την Ελλάδα, ώστε να είναι συγκρίσιμα τα μεγέθη, ακόμη κι έτσι η Ελλάδα δαπάνησε τα λιγότερα χρήματα: Το ένα τρίτο όσων περίπου δαπάνησε η Ιταλία και η Πολωνία, το ένα τέταρτο όσων δαπάνησε η Εσθονία, το ένα έκτο όσων δαπάνησε το Λουξεμβούργο, κοκ.
Η έκθεση του ΟΟΣΑ έχει πολλά ακόμη στοιχεία που εκθέτουν την κυβέρνηση για το σύστημα υγείας, όπως για παράδειγμα το ασυνήθιστα υψηλό ποσοστό των ιδιωτικών δαπανών υγείας, τα χρήματα δηλαδή που πληρώνουν οι πολίτες από την τσέπη τους για να έχουν τη θεραπεία ή νοσηλεία που χρειάζονται. Αναφέρει χαρακτηριστικά ότι ενώ κατά μέσο όρο στην ΕΕ περίπου το ένα πέμπτο όλων των δαπανών υγείας καταβάλλεται από τα νοικοκυριά υπάρχει μια ομάδα χωρών που οι ιδιωτικές δαπάνες για την υγεία υπερβαίνουν το ένα τρίτο του συνόλου. Οι χώρες αυτές είναι η Λετονία, η Βουλγαρία, η Μάλτα και η Ελλάδα!
Η Ελλάδα διατηρεί πλήθος αρνητικών επιδόσεων στις διεθνείς συγκρίσεις για την υγεία: Στις ανικανοποίητες ανάγκες για ιατρικές εξετάσεις για λόγους οικονομικούς, απόστασης ή αναμονής, στις ανικανοποίητες ανάγκες του πληθυσμού για τους ίδιους λόγους για οδοντιατρική περίθαλψη, κοκ. Επίσης, στο υψηλό ποσοστό «καταστροφικών δαπανών» για την υγεία όπως χαρακτηρίζονται εκείνες οι περιπτώσεις που για να αντιμετωπισθεί μια ασθένεια κάποιος πχ πουλάει το σπίτι του: Λιγότερο από 2% είναι σε χώρες όπως Γαλλία, Σουηδία, Αγγλία, Ιρλανδία, αλλά πάνω από 8% σε χώρες όπως Πορτογαλία, Πολωνία, Ουγγαρία και Ελλάδα! Υπάρχει επίσης κι η σημαντικότερη όλων: Το δεύτερο χειρότερο ρεκόρ που διατηρεί η Ελλάδα σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας: μόλις 5,3 ανά 100.000 άτομα όταν ο μέσος όρος 14 ευρωπαϊκών χωρών είναι υπερδιπλάσιος, 12,9 κρεβάτια όπως φαίνεται στο συνημμένο πίνακα κι άλλες χώρες όπως η Αυστρία και η Γερμανία έχουν πέντε κι έξι φορές περισσότερες κλίνες ΜΕΘ από την Ελλάδα… Κι αυτή μάλιστα η σύγκριση είναι με στοιχεία του 2019, όταν άλλες χώρες έχουν στοιχεία του 2014, 2016, 2017 και 2018…
Καλύτερα λοιπόν η κυβέρνηση της ΝΔ να αποφεύγει τις διεθνείς συγκρίσεις στον τομέα της υγείας…
Για τους χιλιάδες αμερικανούς πολίτες που συγκεντρώθηκαν στην Ουάσινγκτον να γιορτάσουν τη νίκη του Τζο Μπάιντεν, φορώντας πολλοί εξ αυτών μακό του κινήματος Black Lives Matter με συνθήματα όπως Defund the Police, σημασία δεν είχε αυτό που ερχόταν, όσο αυτό που τελείωνε: Μια θητεία που απέδειξε ότι στην πολιτική ποτέ μην λες …ποτέ, μιας και αποδείχτηκε ότι είναι δυνατό να υπάρξει πρόεδρος χειρότερος ακόμη κι από τον Τζορτζ Μπους τζούνιορ: ο Ντόναλντ Τραμπ. Ο δισεκατομμυριούχος 45ος πρόεδρος των ΗΠΑ μπορεί να μην κήρυξε τόσους πολέμους όσους ο προκάτοχός του, σηματοδότησε ωστόσο με τα έργα του μια τόσο δεξιά στροφή που συγκρίνεται μόνο με την αντεπανάσταση του Ρέιγκαν: τα δισεκατομμύρια που έρρεαν στους τραπεζικούς λογαριασμούς του 1% και ο θεσμικός κι επίσημος ρατσισμός στο εσωτερικό και οι οικονομικοί πόλεμοι εναντίον όλων (από Κίνα μέχρι Καναδά, Μεξικό και Ευρώπη) στο εξωτερικό αποτέλεσαν την κορυφή του παγόβουνου μιας φιλόδοξης ατζέντας που ξεπέρασε κατά πολύ τα αμερικανικά σύνορα.
Το δυσάρεστο όχι μόνο για όσους ζητωκραύγαζαν υπέρ του Μπάιντεν αλλά και για όλο τον πλανήτη είναι ότι αυτή η ατζέντα πολύ δύσκολα θα αλλάξει. Στα βασικά της κεφάλαια θα μείνει ίδια και απαράλλακτη.
Κατ’ αρχήν λόγω των γνωστών, σε όλο το πολιτικό φάσμα, αντικειμενικών συνθηκών. Το ανώτατο δικαστήριο κατά τη θητεία του Μπάιντεν θα ελέγχεται από μια ρεπουμπλικανική πλειοψηφία 6 στους 9, που δεν είναι συντριπτική μόνο με αριθμητικούς όρους αλλά και με ιδεολογικούς. Κατά πολλούς από τη δεκαετία του ‘30 έχουν να καθίσουν στις νευραλγικές θέσεις του δικαστές που να είναι τόσο βαθιά στρατευμένοι στα ιδανικά της οικογένειας, της θρησκείας, της οπλοφορίας και του ατομικού πλουτισμού κι εχθροί κάθε είδους κοινωνικής παροχής, όπως ακόμη και η υγεία. Μια κρίσιμη ψηφοφορία που αναμένεται τις επόμενες εβδομάδες για το νόμο της καθολικής φροντίδας υγείας που ψηφίστηκε επί Ομπάμα, αποτελώντας σκιά των εξαγγελιών του, θα δείξει με βάση όλες τις προβλέψεις πεντακάθαρα την ταξική μεροληψία του δικαστηρίου και θα λειτουργήσει σαν το τελευταίο καρφί στο νόμο που επιχείρησε να εξανθρωπίσει τον αμερικανικό καπιταλισμό. Οι συσχετισμοί του ανώτατου δικαστηρίου θα λειτουργήσουν ως απαράβατο όριο κάθε προσπάθειας του Μπάιντεν να στραφεί αριστερά, υιοθετώντας στοιχεία από το προεκλογικό πρόγραμμα του Μπέρνι Σάντερς.
Μια επιπλέον σειρά εμποδίων στον πρώην αντιπρόεδρο του Μπαράκ Ομπάμα θέτουν οι συσχετισμοί στη Γερουσία και τη Βουλή των Αντιπροσώπων. Στα εκλογικά αποτελέσματα υπάρχει μια μεγάλη αντίφαση: Παρότι ο Μπάιντεν συγκέντρωσε αριθμό ψήφων ρεκόρ (77 εκ. μέχρι στιγμής έναντι 66 εκ. της Χ. Κλίντον το 2016 και του Μπ. Ομπάμα το 2012 και 70 εκ. του Μπ. Ομπάμα το 2008) είναι σίγουρο ότι δεν θα κερδίσει την πλειοψηφία και στα δύο σώματα. Η αδικία σε βάρος του Μπάιντεν γίνεται ακόμη μεγαλύτερη αν λάβουμε υπ’ όψη ότι ο αριθμός των ψήφων του αποτελεί ρεκόρ, μιας και κανένας άλλος πρόεδρος δεν έχει συγκεντρώσει τόσους πολλούς. Ωστόσο, η άνοδος της συμμετοχής στις εκλογές (να λοιπόν που η πόλωση και ο διχασμός έχουν και τα καλά τους) οδήγησε σε αύξηση και τις ψήφους των Ρεπουμπλικανών. Ως αποτέλεσμα ο Μπάιντεν αναδεικνύεται με μια μικρή διαφορά, που μικραίνει ακόμη περισσότερο όταν μεταφράζεται σε θέσεις γερουσιαστών και βουλευτών, ελέω ενός βαθιά ολιγαρχικού και παραμορφωτικού, όχι απλώς πλειοψηφικού, εκλογικού συστήματος που διαθέτουν οι ΗΠΑ.
Από την άλλη είναι και ο …δρόμος. Εύκολα μπορούμε να προβλέψουμε ότι η πολιτική πίεση που άσκησαν τα εκατομμύρια εγχρώμων και λευκών διαδηλωτών που βγήκαν στους δρόμους των ΗΠΑ την άνοιξη και το καλοκαίρι για να διαμαρτυρηθούν ενάντια στην αστυνομοκρατία και τον ρατσισμό θα πάψει να υφίσταται. Δεν ισχύει ωστόσο το ίδιο για το αντίπαλο δέος. Τα κατακάθια της αμερικανικής κοινωνίας που βγήκαν στους δρόμους (ως απάντηση στο κίνημα BLM) βλέπε Proud Boys κι άλλοι πολλοί υπό τη σημαία της ανωτερότητας της λευκής φυλής, τώρα θα κληθούν στα όπλα, για να αντιμετωπίσουν το σοσιαλισμό που υποτίθεται θα φέρει ο Μπάιντεν. Με όλη την οργή που συσσωρεύει το αίσθημα αδικίας που φρόντισε να ενσταλάξει ο Τραμπ μιλώντας για εκλογική νοθεία. Ακόμη επομένως κι αν όλες οι προσφυγές του για ακύρωση ψήφων πέσουν στο κενό, η αμφισβήτησή του στα αποτελέσματα και την επιστολή ψήφο θα έχει καταφέρει να αποτελέσει την καύσιμη ύλη για μια εκστρατεία της αμερικανικής ακροδεξιάς μακράς διάρκειας (τουλάχιστον μέχρι τις ενδιάμεσες εκλογές του 2022) που θα πιέζει τα προερχόμενα από τους Ρεπουμπλικανούς μέλη του Κογκρέσου και θα κόβει γέφυρες, αποτρέποντας τον 46ο αμερικανό πρόεδρο από την αναζήτηση ψήφων στα δεξιά του.
Η πιο άμεση πρόκληση ωστόσο για τον αμερικανό πρόεδρο βρίσκεται μπροστά του και είναι η αντιμετώπιση της πανδημίας. Ήδη στις ΗΠΑ τα ρεκόρ πέφτουν το ένα μετά το άλλο: Αριθμός διασωληνωμένων, κρούσματα και μετάδοση υπόσχονται τα χειρότερα. Με την ανάληψη των καθηκόντων του στις 20 Ιανουαρίου ο Τζο Μπάιντεν, αν για να δείξει την αλλαγή στάσης του στην κλιματική αλλαγή αρκεί η υπογραφή της Συμφωνίας του Παρισιού, για να στηρίξει το σύστημα υγείας θα πρέπει να προχωρήσει στη λήψη ουσιαστικών και δαπανηρών μέτρων. Επίσης, να συγκρουστεί με το σύμπλεγμα ασφαλιστικών – νοσοκομειακών και φαρμακευτικών εταιρειών που έχει αποδειχθεί πολύ πιο επικίνδυνο για την ευημερία των Αμερικανών από το περίφημο στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα. Η αναθεώρηση επί το ριζισπαστικότερο της υγειονομικής μεταρρύθμισης του Ομπάμα αποτελεί αίτημα της συντριπτικής πλειοψηφίας μεταξύ όσων συμφωνούν με τη διατήρησή της. Έρευνα του Fox News που διενεργήθηκε μεταξύ 26 Οκτωβρίου και 3 Νοεμβρίου σε 29.000 πολίτες από 50 Πολιτείες έδειξε ότι μόνο το 14% επιθυμεί να μείνει ως έχει. Το 40% επέλεξε την βελτίωσή της.
Ο βίος και η πολιτεία μέχρι σήμερα του Τζο Μπάιντεν τον έχουν χαρακτηρίσει ως άνθρωπο του κέντρου και γεφυροποιό. Αν το παρελθόν διατηρεί κάποια σημασία και προβλεπτική ικανότητα, και δεν επαληθευτεί η ρήση του Βίαντα του Πριηνέα «αρχή άνδρα δείξει» με το νέο πρόεδρο των ΗΠΑ να μην εκμεταλλεύεται τη συγκυρία και το αξίωμά του για μικρές έστω υπερβάσεις, τότε οι φτωχοί των ΗΠΑ θα συνεχίσουν να πληρώνουν βαρύτατο φόρο αίματος από την εξάπλωση της πανδημίας και μετά την 20η Ιανουαρίου. Κι έτσι μετά βεβαιότητας η θητεία Μπάιντεν θα αποτελέσει μια σύντομη παρένθεση στον μακρύ χειμώνα του Τραμπ…
Δεν κρύβεται μόνο το μίσος που εκ παραδόσεως έχει η Δεξιά απέναντι στο Πολυτεχνείο, πίσω από το ΦΕΚ με αρ. φύλλου 5046 και ημερομηνία 14 Νοεμβρίου 2020, βάσει του οποίου αποφασίζεται και διατάσσεται το ανήκουστο: «η απαγόρευση όλων των δημόσιων συναθροίσεων στο σύνολο της Επικράτειας στις οποίες συμμετέχουν τέσσερα ή περισσότερα άτομα». Συνυπολογίστε:
Πρώτο, τις καθημερινές και πολύμηνες ταπεινώσεις στις οποίες επιβάλλει η Τουρκία την Ελλάδα. Το Όρουτς Ρέις βρίσκεται έξω από τη Ρόδο και ο Ερντογάν σήμερα διοργανώνει πικ-νικ στην Αμμόχωστο, καταργώντας ένα στάτους που άντεξε από την εισβολή του 1974 μέχρι σήμερα. Η ΝΔ κέρδισε τις εκλογές πουλώντας εθνικοπατριωτικά φούμαρα, με αφορμή την αμερικανόπνευστη Συμφωνία των Πρεσπών, και φτάνει τώρα να παρακαλάει Γερμανούς κι Αμερικάνους για την ατζέντα του διαλόγου με την Άγκυρα.
Δεύτερο, την άνευ προηγουμένου οικονομική κρίση. Η πτώση της οικονομικής δραστηριότητας για το τρέχον έτος θα ξεπεράσει το 10% και θα αποδειχθεί χειρότερη ακόμη κι από εκείνη των πιο μαύρων μνημονιακών χρόνων. Θα επεκταθεί δε και τον επόμενο χρόνο! Η αιτία ωστόσο δε βρίσκεται στον κορονοϊό, αλλά στην κυβέρνηση. Η κυβέρνηση της ΝΔ αξιοποιεί για μια κόμη φορά την κρίση, ώστε να αυξήσει την ανεργία και να μειώσει τους μισθούς, για χάρη των επιχειρηματιών που τη στήριξαν προεκλογικά.
Τρίτο, την απώλεια κάθε ελέγχου γύρω από τη διαχείριση της πανδημίας. Η κυβέρνηση της ΝΔ εξ αιτίας των ιδεολογικών της επιλογών (βλέπε απροθυμία στήριξης δημόσιου συστήματος υγείας, συγκοινωνιών και παιδείας), της υποταγής της σε διεθνή κέντρα και συμφέροντα (βλέπε άνοιγμα τουρισμού με όρους TUI, κοινώς μπέστε σκύλοι αλέστε) και της παροιμιώδους ανικανότητάς τους (βλέπε μάσκες για τους μαθητές σε μέγεθος κεφαλιού αλόγου) έστειλε τον αριθμό των νεκρών στα ύψη. Οι νεκροί του δεύτερου κύματος της πανδημίας είναι αποκλειστική ευθύνη του Κυριάκου Μητσοτάκη!
Τέταρτο, την ήττα που έφαγαν Χρυσοχοΐδης και ΕΛΑΣ στο Εφετείο. Οι δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές που συγκεντρώθηκαν στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας ουδέποτε πήραν άδεια από την αστυνομία και το υπουργείο Δημόσιας Τάξης. Με το μαζικό τους παρών μετέτρεψαν σε κουρελόχαρτο το νόμο που ψήφισε η κυβέρνησης της ΝΔ για τις διαδηλώσεις, βάσει του οποίου απαιτείται αίτηση και προέγκριση, και πίστευε μάλιστα ότι θα εφαρμοστεί…
Και πλάι σε όλα αυτά προσθέστε το μίσος για το Πολυτεχνείο που έθρεφε ανέκαθεν η Δεξιά στην Ελλάδα. Αυτό το μίσος ωστόσο μετατράπηκε σε τυφλή εμμονή από την ημέρα που τα χουντοσπέρματα (Άδωνης Γεωργιάδης και Μάκης Βορίδης), στα οποία κανένας Κ. Καραμανλής δε θα σήκωνε καν τηλέφωνο, επέβαλαν στη ΝΔ το ιδεολογικό τους δηλητήριο, στρέφοντας την πιο δεξιά ακόμη κι από τον Αβέρωφ. Έτσι η ΝΔ σήμερα άγεται και φέρεται από νοσταλγούς της χούντας των συνταγματαρχών, όπως ο Άδωνης Γεωργιάδης που αμφισβητεί τους νεκρούς του Πολυτεχνείου και τον Μάκη Βορίδη γραμματέα της ΕΠΕΝ που ίδρυσε ο πραξικοπηματίας Γ. Παπαδόπουλος και ιδρυτής μόλις το 1994 του Εθνικού Μετώπου, που συνδέθηκε πολιτικά με τη γλίτσα Μαρί Λεπέν.
Πλάι σε αυτά τα μιάσματα, προσθέστε και το Χρυσοχοΐδη, έναν κλασσικό πολιτικό γυρολόγο που ξεκίνησε από το χωριό του ως αριστερό ΠΑΣΟΚ για να ζητάει τη δεκαετία του ’90 τη διάλυση του ΠΑΣΟΚ ως παρωχημένου κόμματος, να επιβληθεί ως γραμματέας του την εποχή της αμερικανοποίησής του και στη συνέχεια να διαπρέψει αφήνοντας τις ξένες υπηρεσίες να αλωνίζουν στην ελληνική αστυνομία. Εξ ου και το παράσημο του FBI. Στη συνέχεια είναι ο άνθρωπος που ψήφιζε όλα τα Μνημόνια με χέρια και με πόδια, δηλώνοντας εν είδει απολογίας ότι δεν τα είχε διαβάσει. Τόσο καιροσκόπος και λίγος που δεν είχε το θάρρος καν να υπερασπίσει τις επιλογές του…
Τι πιο αναμενόμενο σήμερα από τον άνθρωπο του FBI στην Ελλάδα να δηλώνει ότι «οι δρόμοι και οι διαδηλώσεις κουβαλάνε ιό και γεννάνε αρρώστια»… Τι πιο φυσικό από το να να απαγορεύει την πορεία στην αμερικανική πρεσβεία, με ένα επαίσχυντο ΦΕΚ το οποίο αναστέλλει την ισχύ των άρθρων του Συντάγματος 11 και 5, επιχειρώντας με την καταστολή να καταφέρει ό,τι απέτυχαν οικτρά να καταφέρουν δολοφονίες αγωνιστών, όπως οι Κουμής, Κανελλοπούλου κα Καλτεζάς, και οι προσπάθειες ενσωμάτωσης και χειραγώγησης τα χρόνια της πλαστής ευημερίας όταν και πάλι οι Χρυσοχοΐδηδες υπόσχονταν τσάμπα πλουτισμό;
Το αποτύπωμα του FBI είναι ευδιάκριτο στο ΦΕΚ της ντροπής που υπογράφει ο αρχηγός της Ελληνικής Αστυνομίας Μιχάλης Καραμαλάκης, όταν απειλεί νομικά και φυσικά πρόσωπα «που παραβιάζουν την απαγόρευση» και «διοργανώνουν δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις» με πρόστιμο των 5.000 ευρώ και 3.000 ευρώ. Χρυσοχοΐδης και Καραμαλάκης φέρνουν στην Ελλάδα τις μεθόδους του αρχηγού του FBI κατά τη δεκαετία του ’30, του καθάρματος Χούβερ, ο οποίος ανέλαβε να αντιμετωπίσει τους κοινωνικούς αγώνες εξοντώνοντας τους αγωνιστές! Αυτές τις μεθόδους επαναφέρουν εν έτει 2020 το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και η Ελληνική Αστυνομία…
Η προσπάθειά τους ωστόσο πρέπει να βρει την απάντηση που της αξίζει και να πέσει στο κενό!
Ακόμη και όποιος αμφέβαλλε για την αναγκαιότητα συμμετοχής στην πορεία του Πολυτεχνείου λόγω των κινδύνων μετάδοσης του ιού, μετά το ΦΕΚ της εκτροπής, η συμμετοχή στην πορεία με τη σχολαστική σε βαθμό υπερβολής τήρηση όλων των μέτρων προστασίας, είναι επιβεβλημένη όχι μόνο για να τιμήσουμε τους νεκρούς του Πολυτεχνείου. Η συμμετοχή στην πορεία του Πολυτεχνείου την Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2020 είναι επιβεβλημένη ως ένα μήνυμα απέναντι στην κυβέρνηση της ΝΔ, το παρακράτος της ΕΛΑΣ και την αμερικανική πρεσβεία ότι το δικαίωμα στον αγώνα είναι αδιαπραγμάτευτο! Ότι η υπεράσπιση του συντάγματος είναι δική μας υπόθεση απέναντι σε κάθε προσπάθεια εκτροπής από τα χουντοσπέρματα!
Αν περάσει χωρίς αντιδράσεις φέτος η απαγόρευση της πορείας του Πολυτεχνείου, το 2021 η απαγόρευση θα επαναληφθεί με το επιχείρημα ότι δεν έχει εμβολιαστεί το 100% των πολιτών, το 2022 θα επαναληφθεί με το επιχείρημα της εμφάνισης ενός μεταλλαγμένου ιού και το 2023 θα επαναληφθεί επειδή καμιά από τις προηγούμενες χρονιές δεν διοργανώθηκε αντίστοιχη πορεία… Η επίκληση του κινδύνου μετάδοσης του κορονοϊού είναι προσχηματική κι εκ του πονηρού. Η προσπάθεια κατάργησης της πορείας στην αμερικανική πρεσβεία είναι μακράς πνοής, διαχρονική και στοίχημα για κάθε πολιτικό εντολοδόχο της αμερικανικής πρεσβείας.
Μπροστά στο κράτος των απαγορεύσεων και της αναστολής του συντάγματος που στήνουν, η σκυτάλη πρέπει να περάσει στις κοινωνικές οργανώσεις, σωματεία, συλλόγους και φορείς που οφείλουν με ανακοινώσεις τους να καλέσουν τους πολίτες να πάρουν μαζικά μέρος στην πορεία, τηρώντας σχολαστικά και σε βαθμό υπερβολής όλα τα μέτρα προστασίας!
Κι όμως, το δεύτερο lockdown που ξεκινάει το Σάββατο 7 Νοεμβρίου μπορούσε να είχε αποφευχθεί! Η έκρηξη των κρουσμάτων και των νεκρών βαραίνει 100% την κυβέρνηση Κ. Μητσοτάκη. Οι συνάνθρωποί μας που έχασαν ήδη τη μάχη με τη ζωή κι όσοι δεινοπαθούν στα νοσοκομεία είναι θύματα της κυβερνητικής πολιτικής.
Αρχικά, η κατάσταση αυτή τη στιγμή είναι δραματική. Μια πρόχειρη ματιά στα στοιχεία του ΕΟΔΥ πείθει ότι η υγειονομική κατάσταση είναι εκτός ελέγχου. Ή, με άλλα λόγια ότι η κυβέρνηση της ΝΔ απέτυχε να κρατήσει υπό έλεγχο την εξάπλωση της νόσου.
Οι ευθύνες της κυβέρνησης αφορούν την ολιγωρία ή αδιαφορία που επέδειξε σε πέντε συγκεκριμένα θέματα:
Πρώτο, του τρόπου που άνοιξε ο τουρισμός το καλοκαίρι του 2020. Ο τουρισμός έπρεπε να ανοίξει. Σε μια χώρα που το 21% του ΑΕΠ και το 20% της απασχόλησης εξαρτώνται από τον τουρισμό, ένα τουριστικό lock down θα ισοδυναμούσε με οικονομική αυτοκτονία. Όφειλε ωστόσο να ανοίξει με σχέδιο. Στην κυβέρνηση έφτασαν προτάσεις πολύ καλά επεξεργασμένων σχεδίων που μεταξύ άλλων προέβλεπαν: Είσοδος τουριστών μόνον κατόπιν εξετάσεων, άνοιγμα της αγοράς σε χώρες με παρόμοια επιδημιολογικά χαρακτηριστικά, αποφυγή διάχυσης των τουριστών και συγκέντρωσή τους ανά χώρα προέλευσης, πχ Γερμανοί στη Σαντορίνη, Αυστριακοί στη Ρόδο κ.λπ. και ώθηση του εσωτερικού τουρισμού σε προορισμούς της ηπειρωτικής Ελλάδας ή σε νησιά χωρίς αεροδρόμια. Υπάρχει επίσης η πολύτιμη εμπειρία της Νοτιανατολικής Ασίας. Τι έκανε η κυβέρνηση στον αντίποδα; Υπέκυψε στην TUI που είχε ένα και μοναδικό άγχος: να μη χρειαστεί να επιστρέψει τις προκαταβολές που είχε πάρει από τον Ιανουάριο και Φεβρουάριο του 2020…
Η Tui απείλησε ανοιχτά την ελληνική κυβέρνηση με ακύρωση όλων των ταξιδιών της προς Ελλάδα λόγω της καραντίνας 36 ωρών που προβλεπόταν αρχικώς για νεοαφιχθέντες που υποβάλλονται σε δειγματοληπτικό τεστ υποστηρίζει η @BILD. Τελικώς ο Μητσοτάκης απέσυρε το επίμαχο σημείο
Δεύτερο, του τρόπου που άνοιξαν τα σχολεία το Σεπτέμβριο του 2020. Από τον Απρίλιο ακόμη επιστήμονες προειδοποιούσαν ότι ένα απότομο άνοιγμα των σχολείων θα μπορούσε να ανατρέψει την ισορροπία που επιτεύχθηκε. (βλ. συνέντευξη Άρη Κατζουράκη σε Ματθαίο Τσιμιτάκη τον Απρίλιο του 2020). Η κυβέρνηση τι έκανε; Αδιαφόρησε για συγκεκριμένες και εύκολα υλοποιήσιμες προτάσεις δημιουργίας επιπλέον τμημάτων στα σχολεία και πρόσληψης επιπλέον δασκάλων και καθηγητών, που θα δημιουργούσαν τμήματα 15 μαθητών, και άνοιξε τα σχολεία όπως άνοιξαν το 2019 και το 2018. Έντυσε μάλιστα την ιδεολογική της εμμονή να μην ενισχύει τα δημόσια σχολεία με γελοίες δικαιολογίες, σαν κι αυτές που εξέφερε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στ. Πέτσας που υποβάθμιζαν τον κίνδυνο, λέγοντας ότι οι μαθητές δεν κολλάνε!
Τρίτο, για να μη θίξει τις πολιτικές της κι ευρύτερες συμμαχίες η κυβέρνηση άφησε την Εκκλησία να αλωνίζει. Ο κάθε παπα-ψέκας δίδασκε το ποιμνίο του να μη φοράει μάσκα και να αμφισβητεί τα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης. Ως αποτέλεσμα ένα τμήμα της κοινωνίας, που ήταν ούτως ή άλλως ευάλωτο σε θεωρίες συνωμοσίας αποδείχθηκε κερκόπορτα των μέτρων ελέγχου της πανδημίας. Οι ευθύνες μάλιστα δε βαραίνουν μόνο τον κάθε ιερέα. Βαραίνουν την ηγεσία της Εκκλησίας της Ελλάδας και την κυβέρνηση που ενώ απέναντι στη νεολαία έκανε επίδειξη πυγμής, στα κυριακάτικα κηρύγματα αντιδρούσε με …κατανυκτική σιωπή.
Τέταρτο, η κυβέρνηση φέρει ευθύνη για την μετάδοση του ιού επειδή δεν έλαβε μέτρα ενίσχυσης των αστικών συγκοινωνιών. Η κατάσταση στα λεωφορεία και τα μετρό εναλλασσόταν από δραματική, όταν οι συνθήκες συνωστισμού μετέτρεψαν τα λεωφορεία και τους συρμούς σε θερμοκήπια εκκόλαψης του κορονοϊού, σε γελοία, όταν όρθιοι επιβάτες που κόλλαγαν ο ένας στον άλλον έβλεπαν δίπλα τους τις κενές θέσεις. Υιοθέτησαν μέτρα άνευ περιεχομένου! Η αιτία της αδιαφορίας που επέδειξε η κυβέρνηση της ΝΔ βρίσκεται στα όχι και τόσο ανομολόγητα σχέδια της να ιδιωτικοποιήσει τις αστικές συγκοινωνίες της Αθήνας. Τυχόν αγορά λεωφορείων ή προσλήψεις επιπλέον προσωπικού (οδηγών, μηχανικών, διοικητικού προσωπικού, κ.α.) θα δημιουργούσαν ένα βάρος στην επικείμενη ιδιωτικοποίησή τους. Γι’ αυτό άφησε τον κόσμο να κυκλοφορεί σαν σαρδέλα στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Κι όταν το κακό παράγινε αντί να επισκευάσει τα 500 παροπλισμένα λεωφορεία που σαπίζουν στα αμαξοστάσια ανέθεσε το έργο των αστικών συγκοινωνιών στους ιδιώτες των ΚΤΕΛ με αδιαφανείς διαδικασίες.
Πέμπτο, για το δεύτερο κύμα της πανδημίας ευθύνεται αποκλειστικά και μόνο η ΝΔ επειδή το εξάμηνο που μεσολάβησε δεν δημιούργησε νέες Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, δεν προσέλαβε επιπλέον γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό, δεν χρηματοδότησε την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας για να μη τρέχουμε πάλι όλοι στα νοσοκομεία για …ψύλλου πήδημα. Προσπαθεί μάλιστα να καλύψει τη συνειδητή κι εγκληματική της απόφαση εγκατάλειψης του δημόσιου συστήματος υγείας, που άνοιξε το δρόμο για να πάρουν οι ιδιωτικές κλινικές 30 εκ. ευρώ ζεστό χρήμα με απόφαση της 24ης Σεπτεμβρίου 2020, με απίστευτα ψέματα. Σε τέτοιο βαθμό ώστε κανείς να μη ξέρει πόσες είναι σήμερα οι ΜΕΘ στην Αττική και την υπόλοιπη Ελλάδα…
Η λίστα των ευθυνών της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι μακρά. Περιλαμβάνει επίσης αλληλοαναιρούμενες ανακοινώσεις για τις μάσκες από τον ίδιο μάλιστα τον Σ. Τσιόδρα, αντικρουόμενες αποφάσεις για τα ποδοσφαιρικά γήπεδα, το πράσινο που έδωσε στις ακτοπλοϊκές για αύξηση του βαθμού πληρότητας στα πλοία στο 85% αρχές Αυγούστου, την παροιμιώδη ανικανότητα της να προμηθεύσει τους μαθητές με μάσκες, τις αντιφατικές δηλώσεις κυβερνητικών αξιωματούχων, κ.α. Γίνεται δε μεγαλύτερη όσο προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την πανδημία για να υλοποιήσει πολιτικά σχέδια, αξιοποιώντας το μούδιασμα του κόσμου και τις αστυνομικές απαγορεύσεις: από την πτωχοποίηση της κοινωνίας μέσω του νέου πτωχευτικού κατά παραγγελία των τραπεζιτών μέχρι την απαγόρευση της πορείας του Πολυτεχνείου και των απεργιών! Αυτή τη φορά όμως είναι μάλλον δύσκολο η κοινωνία να δείξει την ανοχή που έδειξε το δίμηνο Μαρτίου Απριλίου στο πρώτο lock down…
Την απαγόρευση της πορεία για το Πολυτεχνείο ανακοίνωσε ο υπ.Προστασίας του Πολίτη,Μιχάλης Χρυσοχοϊδης μετά από συνάντηση με τον Πρωθυπουργό. «Οι εκδηλώσεις και η πορεία θα γίνουν κανονικά» τονίζει o Σύνδεσμος Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων 1967-74https://t.co/IvzTUvJRmC
Υγ. Σα χάρτινος πύργος κατέρρεαν οι προσπάθειες του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη να οχυρώσει τον καθηγητή Σ. Τσιόδρα από την αυξανόμενη κριτική κάθε φορά που του απευθυνόταν με το μικρό του όνομα, στη συνέντευξη Τύπου της Πέμπτης 5 Νοεμβρίου. Πίσω από αυτή την απρεπή οικειότητα δεν κρυβόταν τίποτε άλλο παρά η προσπάθεια του Μητσοτάκη να οικειοποιηθεί το κύρος του Σ. Τσιόδρα (όποιο κύρος τέλος πάντων του έχει απομείνει), ενδύοντας με ένα πέπλο επιστημονικής εγκυρότητας τις καταστροφικές πολιτικές αποφάσεις της κυβέρνησης.
Ο ίδιος ο πρωθυπουργός συνειδητά επομένως τίναξε στον αέρα το επιστημονικό επίπεδο του Σ. Τσιόδρα…
Όλες οι ενδείξεις που υπάρχουν μέχρι στιγμής συνηγορούν ότι το 2020 θα είναι μια χρονιά απογείωσης της φτώχειας. Η άλλη όψη της αναπάντεχης οριακής μείωσης της ανεργίας, όπως καταγράφτηκε στην πρόσφατη ανακοίνωση της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής για την Έρευνα εργατικού Δυναμικού, τον μήνα Ιούλιο τόσο σε σχέση με τον Ιούλιο του 2019 όσο και τον Ιούνιο του 2020, θα είναι η συντριβή των πραγματικών μισθών και εισοδημάτων. Η πρωτοφανής συρρίκνωση των αποδοχών των εργαζομένων είναι πλήρως προβλέψιμη ως αποτέλεσμα του μέτρου με την επωνυμία «Συνεργασία» που εφάρμοσε η κυβέρνηση και σε γενικές γραμμές επιδίωκε τη διατήρηση των θέσεων εργασίας έναντι της μείωσης των αμοιβών.
Στην αντίπερα όχθη ωστόσο τα πράγματα δεν είναι τόσο άσχημα κι αυτό κάνει τη μεγάλη διαφορά σε σχέση με την κρίση του 2008, όταν από τις ΗΠΑ μέχρι και την Ελλάδα η αστική τάξη κατέγραψε σημαντικές απώλειες από την πρώτη στιγμή της χρηματοπιστωτικής κρίσης. Φυσικά, κάθε αστική τάξη στην πορεία εκμεταλλεύτηκε το σοκ για να επιβάλλει μέτρα μείωσης μισθών και συντάξεων, ελαστικοποίησης των ωραρίων, κ.λπ. Κυρίως όμως η αστική τάξη …έμαθε.
Για να φτάσουμε στην τρέχουσα κρίση, του 2020, που αναμένεται να καταγραφεί πτώση ρεκόρ του ΑΕΠ κατά 10%, που ο δείκτης τιμών καταναλωτή κινείται σε αρνητικά επίπεδα, -2%, ως αποτέλεσμα της καθίζησης του τζίρου στην αγορά, και σε αυτή την χρονιά που η πτώση είναι πολύ μεγαλύτερη οποιασδήποτε πτώσης καταγράφτηκε ακόμη και κατά την δεκαετή κρίση, οι πολύ μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις να εμφανίζουν αύξηση-ρεκόρ των καταθέσεων και ρευστών τους διαθεσίμων. Σε μια χρονιά που η φτώχεια θα καταγράψει επίπεδα ρεκόρ η ελίτ των ελληνικών επιχειρήσεων θα καταγράψει κέρδη ρεκόρ!
Τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα στις 27 Οκτωβρίου η Τράπεζα της Ελλάδας, θεματοφύλακας του ευρώ και μαζί με αυτό της πολιτικής φτωχοποίησης, λιτότητας και των υπερκερδών των ελληνικών μονοπωλίων, για την τραπεζική χρηματοδότηση και τις καταθέσεις το Σεπτέμβριο του 2020 ήταν προσβολή για κάθε εργαζόμενο. Τα στοιχεία για τις καταθέσεις αποκαλύπτουν ότι οι μη χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις κατέγραψαν μια αύξηση ρεκόρ στα υπόλοιπα των καταθέσεων τους και των ρέπος από 21,8 δισ. ευρώ τον Ιανουάριο του 2020 σε 29,5 δισ. ευρώ το Σεπτέμβριο. Με εξαίρεση τον Απρίλιο κάθε μήνα τα υπόλοιπα στους τραπεζικούς λογαριασμούς των επιχειρήσεων αυξάνονται!
Για να μη δημιουργούνται εντυπώσεις, η παράλληλη αύξηση που καταγράφεται στα υπόλοιπα των νοικοκυριών, εμφανίζει αρχικά μια πολύ προβλέψιμη κόπωση από τον Απρίλιο ως τον Αύγουστο, ενώ η συνολική αύξηση στο έτος αποδίδεται ακόμη και τώρα στο άνοιγμα …απορροφητήρων, παταριών και ηχείων, στο ξεσκόνισμα των μετρητών και την επιστροφή τους στους τραπεζικούς λογαριασμούς. Δε σημαίνει, με άλλα λόγια, άνοδο της ευημερίας σε τέτοιο βαθμό ώστε να περισσεύουν χρήματα για κατάθεση…
Το σκληρό ταξικό πρόσημο της αύξησης των υπολοίπων στους εταιρικούς λογαριασμούς το ανάλυσε με κάθε λεπτομέρεια ο υποδιοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, Θ. Μητράκος, στη διαδικτυακή συζήτηση του Ινστιτούτου Εναλλακτικών Πολιτικών (ΕΝΑ) του ΣΥΡΙΖΑ με θέμα «Χρηματοδότηση της οικονομίας & ιδιωτικό χρέος», στις 20 Οκτωβρίου. Ανέφερε συγκεκριμένα στην ομιλία του ότι «παρατηρήθηκε σημαντική αύξηση της πιστωτικής επέκτασης προς τις Μη Χρηματοπιστωτικές Επιχειρήσεις, με τον ετήσιο ρυθμό ανόδου να ανέρχεται τον Αύγουστο του 2020 σε 7,2% το υψηλότερο ποσοστό που έχει παρατηρηθεί μετά τον Ιούνιο του 2010. Το ποσοστό αυτό οφείλεται ουσιαστικά στο ρυθμό ανόδου που εμφάνισαν οι επιχειρήσεις μεγάλου μεγέθους (13,2%) καθώς ο αντίστοιχος ρυθμός για τις μικρομεσαίες ήταν ελαφρά θετικός (1,8%) με το θετικό πρόσημα να παρατηρείται ουσιαστικά μόνο τον Ιούλιο και τον Αύγουστο. Για το σύνολο του πρώτου 8μήνου του 2020 ο ετήσιος ρυθμός της πιστωτικής επέκτασης ανήλθε στο 4% ενώ ήταν 9,2% για τις μεγάλες επιχειρήσεις (έναντι 6,4% την αντίστοιχη περίοδο του 2019) και -0,5% για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις (2019:-1,4%). Με βάση τα στοιχεία της Τράπεζας Ελλάδας η πρόσφατα παρατηρούμενη αύξηση της χρηματοδότησης των επιχειρήσεων οφείλεται κυρίως στη χρηματοδότηση μεγάλων επιχειρήσεων», επανέλαβε ο υποδιοικητής της κεντρικής τράπεζας.
Στη συνέχεια μάλιστα το έκανε ακόμη …καλύτερο όταν αποκάλυψε ποιοί είναι οι μεγάλοι ευνοημένοι της ρευστότητας που έχει εισέλθει στα τραπεζικά ταμεία τους τελευταίους μήνες. Οι καλύτερα πληροφορημένοι θα περίμεναν πώς η πλημμυρίδα ρευστού θα κατέληξε στους τραπεζικούς λογαριασμούς των 20.000 επιχειρήσεων (από ένα σύνολο 700.000 περίπου κάθε μορφής) που με διαφορετικές αφορμές χαρακτηρίζονται ως οι στυλοβάτες της οικονομίας κι αυτές που αξίζει να επιβιώσουν. Μόλις πρόσφατα ο διευθύνων σύμβουλος της Eurobank, Φωκίων Καραβίας δήλωσε ότι αυτές οι 20.000 επιχειρήσεις πληρούν τα κριτήρια του τραπεζικού δανεισμού κι αυτές δανειοδοτούνται. Στην πραγματικότητα ούτε καν αυτές!
Την μερίδα του λέοντος των χρηματοδοτήσεων έλαβε μονοψήφιος αριθμός επιχειρήσεων! Ανέφερε ο Θ. Μητράκος στην εκδήλωση του ερευνητικού κέντρου του ΣΥΡΙΖΑ, που ήρθε να υποκαταστήσει το Ίδρυμα Νίκος Πουλαντζάς το οποίο χαρακτηρίζεται ως απαρχαιωμένο και υπερβολικά μαρξιστικό: «Αξίζει μάλιστα να ειπωθεί ότι στην αύξηση της χρηματοδότησης των Μη Χρηματοπιστωτικών Επιχειρήσεων μεγάλου μεγέθους για την περίοδο Μαρτίου – Ιουλίου 2020 συνέβαλαν πιστοδοτήσεις συγκεκριμένων πολύ μεγάλων επιχειρήσεων της βιομηχανίας (ΕΛΠΕ, Motor Oil, ΤΙΤΑΝ, Μυτιληναίος, Lamda Olympia Village AE) και άλλων κλάδων (ΟΠΑΠ) που απορρόφησαν περίπου τη μισή χρηματοδότηση. Εν ολίγοις, οι πολύ μεγάλες επιχειρήσεις έσπευσαν να επωφεληθούν από τη ρευστότητα και τους ευνοϊκούς όρους του τραπεζικού τομέα»… Για την περίοδο που αναφέρει ο υποδιοικητής τα τραπεζικά δάνεια έφτασαν τα 6 δισ. ευρώ. Άρα Λάτσης, Βαρδινογιάννης, Μυτιληναίος και Μελισσανίδης πήραν τα μισά: 3 δισ. ευρώ ανακυκλώνοντας πιθανότατα παλαιότερα δάνεια με νέα, σχεδόν μηδενικού επιτοκίου και παίρνοντας καινούργια!
Σε αντίθεση δε με ό,τι παρατηρείται για τις πολύ μεγάλες επιχειρήσεις (κι όχι τις επιχειρήσεις γενικά), η τραπεζική πίστη προς τα νοικοκυριά εμφάνισε τάσεις συρρίκνωσης με το συνολικό ποσό των στεγαστικών δανείων από 52,5 δισ. ευρώ τον Αύγουστο του 2019 να μειώνεται τον Αύγουστο του 2020 στα 49,6 δισ. ευρώ. Ανάλογη μείωση κατέγραψαν και τα καταναλωτικά δάνεια από τα 16,1 δισ. στα 15.
Συμπερασματικά φαίνεται ότι πριν ακόμη συμπληρωθεί εξάμηνο από το ξέσπασμα της κρίσης της πανδημίας, η αστική τάξη βελτίωσε με θεαματικό τρόπο τη θέση της απέναντι στην εργαζόμενη πλειοψηφία. Τα μέτρα στήριξης που εφαρμόστηκαν, από τα επιδοτούμενα δάνεια μέχρι την επιστρεπτέα προκαταβολή, κατέληξαν στους τραπεζικούς λογαριασμούς της ελίτ των ελληνικών επιχειρήσεων, ενώ οι υπερ-ευνοημένοι ήταν λιγότεροι από δέκα μονοπωλιακοί όμιλοι! Από την άλλη, τα περίφημα μέτρα στήριξης κατάφεραν να ρίξουν τους μισθούς και τα ημερομίσθια στα 534 ευρώ, με αντάλλαγμα την αποτροπή της απόλυσης, ακόμη πιο χαμηλά δηλαδή από εκεί που τα έριξαν οι μειώσεις της μνημονιακής περιόδου… Για το κεφάλαιο κέρδη και δάνεια λοιπόν και για τους εργαζόμενους ούτε μισθοί, ούτε δανεικά.
Θα μπορούσε κάποιος να αντιτείνει ότι τα δάνεια στις μεγάλες επιχειρήσεις και η συσσώρευση χρηματικών διαθεσίμων εκ μέρους τους είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για τις επενδύσεις, που θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας, θα αναπτύξουν την οικονομία, κ.λπ., κ.λπ. Μόνο που κάτι τέτοιο δεν επιβεβαιώνεται. Με βάση τα πιο πρόσφατα εποχικά διορθωμένα μάλιστα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας για το ΑΕΠ ο ακαθάριστος σχηματισμός πάγιου κεφαλαίου κατά το δεύτερο τρίμηνο του 2020 μειώθηκε: από 5,02 δισ. (το πρώτο τρίμηνο) σε 4,87 δισ. Η μείωση μάλιστα σε σχέση με το προηγούμενο έτος έφτασε το 10,3%. Επίσης, μείωση στον ακαθάριστο σχηματισμό πάγιου κεφαλαίου παρατηρήθηκε και το πρώτο τρίμηνο του έτους, κατά 6,9%, σε σχέση με το πρώτο τρίμηνο του 2019 κι αυτή την μείωση δεν μπορεί να αποδοθεί στην πανδημία. Κατά συνέπεια η βελτίωση της χρηματοοικονομικής θέσης της αφρόκρεμας των ελληνικών επιχειρήσεων δεν μετατράπηκε σε νέες επενδύσεις! Πιθανότατα θα μετατραπεί σε κέρδη για τους μετόχους…
Η επενδυτική αποχή δεν είναι αυστηρά και μόνο ελληνικό φαινόμενο. Το ίδιο παρατηρείται και στην Ευρώπη, όπου ο πλέον σύγχρονος κανόνας δε θέλει μόνο την αποσύνδεση των παχυλών λογαριασμών από τις επενδύσεις, αλλά ακόμη και των κερδών! Με βάση πάλι πρόσφατη ανακοίνωση της Eurostat το δεύτερο τρίμηνο του 2020, ενώ τα επιχειρηματικά κέρδη στην ευρωζώνη αυξήθηκαν από 38% σε 39,8% ανακτώντας σχεδόν τα επίπεδα πριν την έναρξη της πανδημίας, οι επιχειρηματικές επενδύσεις μειώθηκαν κατά 23,2%. Η ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία μάλιστα αποδίδει την αύξηση των κερδών στην απότομη μείωση των μισθών κατά 16,3%!
Εν κατακλείδι, ο Covid-19 αποτέλεσε χρυσή ευκαιρία για το κεφάλαιο στην Ελλάδα και την Ευρώπη για ένα επιπλέον πλήγμα στους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους και τους συνταξιούχους που πρέπει να μάθουν να ζουν με ακόμη λιγότερο λεφτά τον μήνα. Εν ολίγοις η πανδημία, για να θυμηθούμε και μια ορολογία που την ακούγαμε κατά κόρο τα χρόνια των Μνημονίων, για την οικονομική ελίτ αποτέλεσε …ευλογία!
