Δεν είναι πραξικόπημα, είναι η νέα μας κανονικότητα!

Όταν μία κατάσταση ακραία κι εξαιρετική επαναλαμβάνεται στη μία χώρα μετά την άλλη κι επίσης μονιμοποιείται, τότε η φράση «είναι πραξικόπημα» που κυκλοφόρησε στο μέσο κοινωνικής δικτύωσης Twitter κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων της ελληνικής κυβέρνησης με τους πιστωτές στις 12 Ιουλίου 2015, αδυνατεί, αποτυγχάνει να περιγράψει τη νέα κατάσταση με την οποία είμαστε αντιμέτωποι. Για την ακρίβεια το καθεστώς έκτακτης ανάγκης που έχει επιβληθεί, «δεν είναι πραξικόπημα», είναι η νέα μας κανονικότητα!

ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΑ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗ

Αυτό το νέο πολιτικό περιβάλλον περιγράφει και αποκαλύπτει το νέο ντοκιμαντέρ με τίτλο This Is Not A Coup (Δεν είναι πραξικόπημα) των δημιουργών των ντοκιμαντέρ Debtocracy (με θέμα το δημόσιο χρέος, 2011), Catastroika (με θέμα τις ιδιωτικοποιήσεις, 2012) και Fascism Inc. (με θέμα τη Χρυσή Αυγή, 2014), με τον Άρη Χατζηστεφάνου να αποτελεί την ψυχή της ομάδας και (πέραν του γράφοντα) καθοριστική συμβολή να έχουν ο Άρης Τριανταφύλλου (μοντάζ – σκηνοθετική επιμέλεια) και ο Θάνος Τσάντας (υπεύθυνος παραγωγής).

Στη «νέα μας κανονικότητα», προφανώς η Ελλάδα ξεχωρίζει. Δεν έχει καμία σημασία που ο ελληνικός λαός στις εκλογές της 25^ης Ιανουαρίου 2015 ψήφισε να τερματιστεί η λιτότητα, «μαυρίζοντας» τα μνημονιακά κόμματα ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Δεν έχει καμία επίσης σημασία που στο δημοψήφισμα της 5^ης Ιουλίου η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού, με ποσοστό 61,31%, απέρριψε τις προτάσεις των δανειστών (νέες περικοπές δαπανών, νέοι φόροι, κ.α.). Σημασία έχει πως ήταν άλλες οι βουλές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποίαμε μια αξιοζήλευτη ψυχρότητα έγραψε στα παλιότερα των υποδημάτων της τη βούληση του ελληνικού λαού και της κυβέρνησής του. Το ρόλο του μπράβου σε αυτή τη βρόμικη δουλειά ανέλαβε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, που αμέσως μετά τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ άρχισε να δυσχεραίνει τους όρους χρηματοδότησης της ελληνικής οικονομίας. Οι εκβιασμοί κι οι μονομερείς ενέργειες των πιστωτών έφτασαν στο αποκορύφωμά τους με την επιβολή των capitalcontrols, όταν με τις ουρές στα ΑΤΜ των τραπεζών επιχειρήθηκε να καμφθεί η θέληση του ελληνικού λαού και να επικρατήσει πανικός, ώστε να αναγκαστεί η κυβέρνηση να υποχωρήσει – κάτι που στη συνέχεια έπραξε από μόνη της κι όταν η δύναμή της ήταν στο απόγειο. Η ΕΚΤ, εν συντομία, απεκδύθηκε του τεχνοκρατικού και υποτίθεται ουδέτερου ρόλου της και ανέλαβε πολιτικά καθήκοντα. Μετατράπηκε στο τελευταίο όπλο των δυνάμεων της συντήρησης και της φτωχοποίησης του ελληνικού λαού. Σε αυτό το βωμό μάλιστα δεν είχε πρόβλημα να παραβιάσει ακόμη και το καταστατικό της, καθώς η παροχή ρευστότητας είναι η πιο βασική υποχρέωση που αναλαμβάνει έναντι εκείνων των κρατών που υιοθέτησαν το ενιαίο νόμισμα.

Το νέο ντοκιμαντέρ, που θα κυκλοφορήσει τον Απρίλιο, θα αναφερθεί και σε άλλα κορυφαία πολιτικά γεγονότα, που αποδεικνύουν ότι η ΕΕ κάθε άλλο παρά εγγυητής της δημοκρατίας και των θεσμών είναι, όπως συχνά λέγεται. Όπως για παράδειγμα σε όσα διαμείφθηκαν στη σύνοδο της ΕΕ στις Κάνες το Νοέμβριο του 2011. Όταν το δίδυμο Μερκοζύ ανέτρεψε από την πρωθυπουργία τον Γ. Παπανδρέου και τον Σ. Μπερλουσκόνι. Τέτοια αντιδημοκρατική συμπεριφορά, με τόσο ωμή παρέμβαση στα εσωτερικά ανεξάρτητων υποτίθεται χωρών, δεν έχει προηγούμενο. Η Γερμανία και η Γαλλία έκαναν στη νότια Ευρώπη ό,τι έκαναν οι ΗΠΑ στη Λατινική Αμερική μέχρι και τη δεκαετία του ’80 ανατρέποντας μη αρεστέςκι έτοιμες για όλα κυβερνήσεις (χωρίς ευτυχώς εδώ να χυθεί αίμα).

Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες είναι οι συνεντεύξεις από την Ιταλία: από το γνωστό, συντηρητικής πολιτικής τοποθέτησης, δημοσιογράφο και συνεργάτη του Μπερλουσκόνι, Άλαν Φρίμαν, που περιγράφει με λεπτομέρειες την ανατροπή του «καβαλιέρε» και από τον αριστερό συνταγματολόγο ΑλεσάντροΣόμα, που αναλύει την οπισθοδρόμηση η οποία συντελείται σε όλη την Ευρώπη εν κρυπτώ και χωρίς τυμπανοκρουσίες.

Το ζητούμενο, εκ μέρους των δημιουργών του ντοκιμαντέρ, είναι να ριχθεί φως στο καθεστώς αδιαφάνειας που έχουν μάθει να λειτουργούν οι μηχανισμοί της ΕΚΤ και της ΕΕ, με την πολύτιμη βοήθεια πάντα των κυβερνήσεων. Γιατί, σε καμιά χώρα απ’ όσες αναφέρεται το ντοκιμαντέρ δεν θα είχαν εδραιωθεί οι πολιτικές της ακραίας λιτότητας και περιορισμένης εθνικής κυριαρχίας αν δεν βρίσκονταν και πρόθυμες κυβερνήσεις να συμφωνήσουν στην επιβολή αυτών των πολιτικών. Διαφορετικά ειπωμένο, οι εγκληματικές ευθύνες της ΕΕ, δεν αθωώνουν καμιά κυβέρνηση κράτους μέλους της ΕΕ…

Ολοκληρωμένο ήδη θεωρείται και το κεφάλαιο της Κύπρου, με την έννοια ότι έχει συγκεντρωθεί η πρώτη ύλη. Από τις συνεντεύξεις ξεχωρίζει αυτή του πρώην προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας και ηγέτη τότε του ΑΚΕΛ, Δημήτρη Χριστόφια. Η σημασία της Κύπρου έγκειται στην ωμότητα που επέδειξε η ΕΚΤ όταν τον Μάρτιο του 2013 εκβίασε απροκάλυπτα την κυπριακή βουλή και μέσω αυτής τον κυπριακό λαό να δεχθούν το κούρεμα των καταθέσεων με την απειλή της διακοπής της ρευστότητας. Η αλήθεια είναι πως ούτε τότε ήταν η πρώτη φορά που η ΕΚΤ έδειξε τα δόντια της, ανέλαβε δηλαδή πρωταγωνιστικό ρόλο στην επιβολή της πολιτικής της λιτότητας. Η πρώτη φορά ήταν τον Νοέμβριο του 2010 και θύμα τότε ήταν η Ιρλανδία που έβλεπε το χρηματοπιστωτικό της σύστημα να καταρρέει μετά το σκάσιμο της φούσκας των ακινήτων. Όπως πρόσφατα αποκαλύφθηκε, με δύο επιστολής που έστειλε η Φρανκφούρτη στο Δουβλίνο (στις 12 και 19 Νοεμβρίου 2010) απαίτησε να ενταχθεί η χώρα σε πρόγραμμα. Το τι θα συνέβαινε διαφορετικά δεν το γνωρίζουμε, γιατί η ΕΚΤ δεν έχει ανεβάσει στην ιστοσελίδα της τη δεύτερη επιστολή κι έτσι δεν ξέρουμε ποια ακριβώς ήταν η απειλή που διατυπώθηκε. Αν πάντως προσπαθήσουμε να βγάλουμε συμπεράσματα από το τι έγινε σε Κύπρο και Ελλάδα, 3 και 5 χρόνια αργότερα, μπορούμε να υποθέσουμε ότι η απειλή της ΕΚΤ ήταν: πρόγραμμα λιτότητας ή τέλος τα ευρώ!

Και το νέο ντοκιμαντέρ με τίτλο Δεν είναι πραξικόπημα (This Is Not a Coup) θα στηριχθεί σε εισφορές φίλων κι επίσης εργατικών σωματείων και ομοσπονδιών (crowdfunding). Η συγκεκριμένη μέθοδος μπορεί να είναι πολύ πιο κουραστική και χρονοβόρα, εξασφαλίζει ωστόσο την ενεργή συμμετοχή του ίδιου του κόσμου στην παραγωγή του ντοκιμαντέρ, παράγοντας καθοριστικός για την απήχησή του, όπως έδειξε η εμπειρία και των τριών προηγούμενων ντοκιμαντέρ. Η οικονομική ενίσχυση μπορεί να γίνει με κατάθεση στην Τράπεζα Πειραιώς (ΙΒΑΝ:GR40 0172 1020 0051 0206 3603 321, όνομα δικαιούχου Κ. Χατζηστεφάνου) είτε μέσω Paypal, ακολουθώντας τις οδηγίες που υπάρχουν στην ιστοσελίδα http://thisisnotacoup.com/