Φορο-ασφαλιστική λεηλασία

 

Στα 9 δισ. ευρώ φτάνουν τα συνολικά μέτρα

ΕΠΙΚΗ ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΤΩΝ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΩΝ!

Το ΔΝΤ το είπε κι έγινε! Μέτρα ύψους 9 δισ. ευρώ είχε ζητήσει ο Πολ Τόμσεν με άρθρο του στην ιστοσελίδα του μισητού οργανισμού από τις 11 Φεβρουαρίου για να ενταχθεί στο πρόγραμμα χρηματοδότησης της ελληνικής οικονομίας το ΔΝΤ, μέτρα ύψους 9 δισ. ευρώ θα νομοθετήσει η κυβέρνηση αποδεχόμενη πλήρως την απαίτησή του και για ένα επιπλέον πακέτο ύψους 3,6 δισ. ευρώ που θα ενεργοποιηθεί σε περίπτωση απόκλισης από τους συμφωνημένους στόχους πέραν του πακέτου μέτρων ύψους 5,4 δισ. ευρώ.

ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ

Η συμφωνία που επήλθε στο συμβούλιο υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης στο Άμστερνταμ, την Παρασκευή 22 Απριλίου, να εξειδικευθούν τα μέτρα ύψους 3,6 δισ. ευρώ σε ένα νόμο-κάβα φέρνει στην επιφάνεια την εγκληματική ευθύνη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ για τη ραγδαία επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου του ελληνικού λαού. Η ροζ Αριστερά του Τσίπρα και τα τυχάρπαστα εθνίκια του Καμμένου φέρνουν στο εξής τις ίδιες ευθύνες με τα λαμόγια του ΓΑΠ και του Σαμαρά για τα φτωχοποίηση του ελληνικού λαού και την πείνα που θα έρθει. Αναδεικνύει επίσης ότι οι συνεχείς υποχωρήσεις απέναντι στους δανειστές το μόνο αποτέλεσμα που έχουν είναι να τους ανοίγουν την όρεξη για νέα αντιλαϊκά μέτρα. Οι υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ πίστευαν, μες στην παροιμιώδη αφέλειά τους, ότι κραδαίνοντας ανά χείρας το πλεόνασμα ύψους 0,7% του ΑΕΠ που ανακοίνωσε η ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία μια μέρα νωρίτερα, οι πιστωτές θα έμεναν με το στόμα ανοιχτό, θα ανακαλούσαν τις απαιτήσεις τους και θα δεχόντουσαν το σκεπτικό τους. Η προσαρμογή στην πραγματικότητα ξεκίνησε με την Λαγκάρντ που αμφισβήτησε την αξιοπιστία των στατιστικών στοιχείων, καθώς πολύ σωστά επικαλέστηκε τις συνεχείς προσαρμογές προς τα κάτω που κάνει η Γιούροστατ, συνεχίστηκε με τον όρο ψήφισης από τη Βουλή ενός επιπλέον πακέτου μέτρων και ολοκληρώθηκε με τη δήλωση από την ίδια την γενική διευθύντρια του Ταμείου, που παρακολουθούσε τη συνεδρίαση του Άμστερνταμ (μαζί με τον πρόεδρο της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι, του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας Κλάους Ρέκλινγκ, τον αντιπρόεδρο της Κομισιόν Βάλντις Ντομπρόβσκις και τον επίτροπο Πιέρ Μοσκοβισί) ότι «δε χρειάζεται κούρεμα του χρέους»! Εκεί χάθηκε κι η τελευταία ελπίδα που έθρεφαν οι καιροσκόποι ΣΥΡΙΖΑ να παίξουν με τις αντιθέσεις μεταξύ Ευρωπαίων και ΔΝΤ, υποτιμώντας τη βαθύτερη συμφωνία τους και το ανοιχτό ενδεχόμενο ένα νέο πακέτο άγριων αντιλαϊκών μέτρων να καταστήσει αχρείαστο το κούρεμα του χρέους. Με αυτή της τη δήλωση η Λαγκάρντ ευθυγραμμίστηκε πλήρως με τον Σόιμπλε και τη συμφωνία της 12^ης Ιουλίου 2015, την οποία είχε υπογράψει η Ελλάδα.

Το αποτέλεσμα είναι πως η ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ θα ψηφίσουν ένα σύνολο αντιλαϊκών μέτρων που ισούται με τέταρτο μνημόνιο, όπως γρήγορα χαρακτηρίστηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, χωρίς να γίνει κούρεμα ούτε ενός ευρώ από το δημόσιο χρέος!

Χαρακτηριστικό γνώρισμα του νέου ασφαλιστικού συστήματος οι υψηλές εισφορές και οι χαμηλές παροχές

ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ πέτυχαν το απίστευτο: από τις δύο γραμμές που υπήρχαν μεταξύ ΔΝΤ και ΕΕ, με τον απερίγραπτο ενδοτισμό και την ανεκδοτολογική εθελοδουλεία τους να εφαρμόσουν τις χειρότερες επιλογές που έθετε ως όρο ο κάθε πιστωτής. Δηλαδή αντιλαϊκά μέτρα που ζητούσε το ΔΝΤ και κόψιμο κάθε συζήτησης για κούρεμα του χρέους που απαιτούσαν οι Γερμανοί! Την όρεξη των πιστωτών για νέα αντιλαϊκά μέτρα άνοιξαν τα δύο νομοσχέδια που ανακοίνωσε η κυβέρνηση για το φορολογικό και το ασφαλιστικό. Η κυβέρνηση μάλιστα ήθελε η ανακοίνωσή τους, ενώ τυπικά συνεχίζονταν οι διαπραγματεύσεις, να λειτουργήσει ως επίδειξη συνεργασίας προς τους πιστωτές, που θα αμβλύνει την απαίτησή τους για νέες περικοπές. Κοινώς, οι ΣΥΡΙΖΑίοι ήθελαν να κάνουν ασκήσεις υποταγής και το μόνο που κατάφεραν ήταν να τους επιβάλλουν να πάρουν κι επιπλέον μέτρα… Μάλιστα ήταν τέτοια η βιασύνη της κυβέρνησης να φέρει το νομοσχέδιο στη Βουλή, που στην πρώτη του εκδοχή, κι όχι την τελική όπως δόθηκε στη δημοσιότητα την Παρασκευή 22 Απριλίου 2015, κρίθηκε από το Ελεγκτικό Συνέδριο ως αντισυνταγματικό επειδή δε συνοδευόταν από αναλογιστικές μελέτες…

Το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό, η συζήτηση του οποίου στις αρμόδιες επιτροπές θα ξεκινήσει την Δευτέρα 25 Απριλίου, ενώ αναμένεται να ψηφιστεί στη Βουλή στις 10 Μαΐου, αλλάζει εκ βάθρων το τοπίο εισάγοντας ένα νέο ασφαλιστικό σύστημα. Χαρακτηριστικό του γνώρισμα οι υψηλές εισφορές και οι χαμηλές παροχές. Ο Κατρούγκαλος έτσι διατηρεί το θλιβερό προνόμιο να νομοθετεί ένα ασφαλιστικό νομοσχέδιο που θα ζήλευε κι ο Πινοτσέτ… Επτά είναι τα στοιχεία που ξεχωρίζουν, καθιστώντας το νέο ασφαλιστικό ως το πιο αντιλαϊκό ασφαλιστικό νόμο που έχει ποτέ κατατεθεί.

Πρώτο, αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών κατά 0,50% για τους εργοδότες και 0,50% γα τους εργαζόμενους από 1.6.2016 μέχρι 31.5.2019 και κατά 0,25% επιπλέον για τους εργαζόμενους και τους εργοδότες από 1.6.2019 μέχρι 31.5.2022. για τον κλάδο κύριας σύνταξης που ως βάση της θα έχει ένα ποσοστό 20% επί των αποδοχών των εργαζομένων και θα αφορά μισθωτούς, ελεύθερους επαγγελματίες κι αμειβόμενους με μπλοκάκι. Για τους μισθωτούς το 20% κατανέμεται σε ποσοστό 6,67% σε βάρος των ασφαλισμένων και 13,33% σε βάρος των εργοδοτών, συμπεριλαμβανομένου του δημοσίου. Για τον κλάδο υγείας, η εισφορά των μισθωτών ορίζεται σε 7,10% επί των πάσης φύσης αποδοχών τους που κατανέμεται σε ποσοστό 6,45% για παροχές σε είδος (2,15% για τον ασφαλισμένο και 4,30% για τον εργοδότη) και 0,65% για παροχές σε χρήμα (0,40% του ασφαλισμένου, 0,25% του εργοδότη). Η εισφορά των ελεύθερων επαγγελματιών για την υγειονομική περίθαλψη ορίζεται σε ποσοστό 6,95% επί του ασφαλιστέου εισοδήματός τους (το οποίο κατανέμεται σε ποσοστό 6,45% για παροχές σε είδος και 0,50% για παροχές σε χρήμα). Στο 20% θα ανέλθουν οι μηνιαίες ασφαλιστικές εισφορές για τους κατ’ επάγγελμα αγρότες από την 1^η Ιανουαρίου το 2022. Μέχρι τότε θα αυξάνονται σταδιακά.

Δεύτερο, μείωση συντάξεων, Προβλέπεται ορισμός εθνικής σύνταξης, που θα χορηγείται χωρίς εισοδηματικά κριτήρια και θα χρηματοδοτείται από τον κρατικό προϋπολογισμό, στα 384 ευρώ για 20 χρόνια ασφάλισης. Σε περίπτωση χορήγησης της σύνταξης πριν τα 20 έτη με ελάχιστο τα 15, το ποσό αυτό θα μειώνεται κατά 2% για κάθε έτος ασφάλισης. Να σημειωθεί πως η κατώτερη εθνική σύνταξη σήμερα ανέρχεται στα 486 ευρώ για 15 χρόνια ασφάλισης και 4.500 ένσημα. Για τον υπολογισμό του ανταποδοτικού μέρους της σύνταξης θα λαμβάνεται υπόψη ο μέσος όρος των μηνιαίων αποδοχών του ασφαλισμένου καθ’ όλη τη διάρκεια του εργάσιμου βίου, αντί των 5 καλύτερων από την τελευταία δεκαετία που ίσχυε στο ΙΚΑ ή του (ακόμη πιο ευνοϊκού για τους εργαζομένους) τελευταίου μισθού που ίσχυε σε ΔΕΚΟ και τράπεζες, ως τώρα. Με βάση υπολογισμούς το αποτέλεσμα θα είναι να μειωθούν οι συντάξεις από 25% ως και 30% σε σχέση με σήμερα. Συνυπολογίζοντας τις δύο συντάξεις, λόγω της κατάργησης των κατώτερων νομοθετικά κατοχυρωμένων ορίων, η μείωση που θα επέλθει θα φτάσει ακόμη και το 15%.

Άμεσα θα πέσει τσεκούρι σε όσες συντάξεις υπερβαίνουν τα 1.300 μικτά και 1.170 καθαρά, με τους περισσότερους συνταξιούχους εξ αυτών να είναι τραπεζοϋπάλληλοι, εργαζόμενοι σε ΔΕΚΟ κι όσοι εισπράττουν πάνω από μία κύρια σύνταξη.

Σε επίδομα μετατρέπει τις συντάξεις το νέο ασφαλιστικό τερατούργημα κυβέρνησης και δανειστών, ενώ αυξάνει υπέρμετρα τις εισφορές. Μόνιμοι μηχανισμοί περικοπών θα επιβάλλουν μειώσεις σε περίπτωση που η δαπάνη υπερβεί το όριο του 16% του ΑΕΠ. Σε εργαλείο δημοσιονομικής προσαρμογής μετατρέπεται το ασφαλιστικό.

Η μείωση της σύνταξης επιτυγχάνεται μέσω της μείωσης του ποσοστού αναπλήρωσης. Στο εξής για 20 χρόνια ανέρχεται στο 16,77% (από 40%), για 30 χρόνια στα 26,37 χρόνια (από 60%) και για 35 χρόνια στο 33,81% (από 80%).

Τρίτο, ενοποίηση όλων των ασφαλιστικών ταμείων στον Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (ΕΦΚΑ), που θα είναι ο φορέας κύριας κοινωνικής ασφάλισης και θα ξεκινήσει τη λειτουργία του από 1 Ιανουαρίου 2017. Η ένταξη όλων των ταμείων (ΝΑΤ, ΟΓΑ, κ.α.) στο νέο υπερ-ταμείο θα σημάνει την εξίσωση προς τα κάτω των ασφαλιστικών δικαιωμάτων καθώς οι παροχές θα προσαρμοστούν στο ελάχιστο δυνατό. Ενοποίηση θα επέλθει μεταξύ των επικουρικών ταμείων και των ταμείων πρόνοιας. Έτσι, το ΕΤΕΑ μετονομάζεται σε Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης και Εφάπαξ Παροχών που θα αποτελείται από δύο κλάδους: επικουρικής ασφάλισης και εφάπαξ παροχών. Η ενοποίηση εξυπηρετεί επίσης τη χρηματοδότηση των μεγάλων ελλειμματικών ταμείων από μικρά πλεονασματικά, όπως πχ το ΕΤΑΠ – ΜΜΕ, με διαθέσιμα που προσεγγίζουν τα 650 εκ. ευρώ!

Τέταρτο, μείωση των αναπηρικών συντάξεων. Πλήρης σύνταξη θα χορηγείται όταν το ποσοστό αναπηρίας υπερβαίνει το 80%. Μεταξύ 67% και 79,99% θα χορηγείται το 75% της εθνικής σύνταξης, μεταξύ 50% και 66,99% το 50% της σύνταξης και σε όσους αναγνωρίζεται ποσοστό αναπηρίας έως 49,99% θα χορηγείται το 40% της σύνταξης.

Πέμπτο, κατάργηση του αγγελιόσημου, που ανερχόταν στο 20% επί της διαφημιστικής δαπάνης και βάραινε τους διαφημιζόμενους, ενώ στήριζε την ασφάλιση των δημοσιογράφων. Το συγκεκριμένο μέτρο, που θα αρχίσει να ισχύει αμέσως με τη δημοσίευση του νόμου, αποτελούσε χρόνιο αίτημα των εκδοτών οι οποίοι ευελπιστούν ότι με την κατάργησή του θα αυξηθεί ισόποσα η διαφημιστική δαπάνη και φυσικά κόκκινο πανί για τους δημοσιογράφους καθώς θα σημάνει τη ραγδαία υποβάθμιση των κατοχυρωμένων ασφαλιστικών τους δικαιωμάτων. Φαίνεται έτσι πως ο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ έρχεται σε ρήξη με μεμονωμένους εκδότες και συγκροτήματα (πχ ΔΟΛ), που έχουν κλείσει προ πολλού τον κύκλο τους, την ίδια ώρα χτίζει κοινωνικές συμμαχίες με το σύνολο των εκδοτών, προσδοκώντας στη στήριξή τους που θα του επιτρέψει να μακροημερεύσει στην εξουσία. Κι αυτό σε βάρος των ασφαλιστικών δικαιωμάτων χιλιάδων δημοσιογράφων, παρότι μάλιστα ο ΕΔΟΕΑΠ που καταργείται ήταν ένα από τα ελάχιστα αυτοδιοίκητα και αυτοδιαχειριζόμενα ταμεία που η λειτουργία του δε στηριζόταν σε κρατική χρηματοδότηση.

Έκτο, κατάργηση του ΕΚΑΣ με ακόμη ταχύτερους ρυθμούς, εισάγοντας αυστηρότερα εισοδηματικά κριτήρια. Το τρέχον έτος θα χάσουν το επίδομα περίπου 120.000 συνταξιούχοι που εισπράττουν τα 30 ευρώ και αρκετοί απ’ όσους παίρνουν τα 230 ευρώ. Η μείωση των ωφελουμένων του ΕΚΑΣ θα σηματοδοτήσει πολύ μεγαλύτερη επιδείνωση των όρων ζωής χιλιάδων φτωχών που ανήκουν στην τρίτη ηλικία, επειδή οι ωφελούμενοι πληρώνουν ως τώρα συμμετοχή 10% στη φαρμακευτική δαπάνη, αντί του 25% που είναι η γενική συμμετοχή.

Τέλος, με το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο του Κατρούγκαλου, που εισάγει έμμεση  ρήτρα μηδενικού ελλείμματος στις επικουρικές συντάξεις, δημιουργούνται μόνιμοι μηχανισμοί παρακολούθησης των δαπανών οι οποίοι θα ενεργοποιούν εργαλεία περικοπών κύριων και επικουρικών συντάξεων, σε περίπτωση που ξεπερασθεί το όριο του 16% του ΑΕΠ.

Διπλασιασμός φόρου εισοδήματος!

ΕΚΤΟΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ

Τουλάχιστον 1,8 δισ. ευρώ επιπλέον φόρους θα πληρώσουν με την φορολογία εισοδήματος τα 8,5 εκ. φορολογουμένων με βάση το νομοσχέδιο που έδωσε στη δημοσιότητα η κυβέρνηση, όπου το αφορολόγητο για μισθωτούς, συνταξιούχους και αγρότες μειώνεται από τα 9.550 ευρώ στα 9.100 ευρώ. Το αποτέλεσμα είναι πώς τα χαμηλότερα φορολογικά κλιμάκια (τα οποία σύμφωνα με τις προεκλογικές εξαγγελίες των πολιτικών απατεώνων του ΣΥΡΙΖΑ θα ελαφρύνονταν) τώρα θα πληρώσουν ακόμη και διπλάσιο φόρο! Για παράδειγμα όσοι έχουν ετήσιο εισόδημα 10.000 ενώ για το εισόδημα του 2015 θα πληρώσουν 100 ευρώ φόρο, για το εισόδημα του 2016 με το νέο νόμο θα πληρώσουν 200 ευρώ. Όσοι δηλώνουν ετήσιο εισόδημα 15.000 ευρώ, μαζί με την εισφορά αλληλεγγύης, αντί για 1.305 ευρώ φόρο εισοδήματος το 2015, το 2016 θα πληρώσουν 1.366. Όσοι έχουν 17.000 ευρώ αντί για 1.759 θα πληρώσουν 1.850 ευρώ, κοκ.

Η κυβέρνηση για προπαγανδιστικούς λόγους προβάλλει την αύξηση στο φόρο που θα επέλθει (κυρίως εξ αιτίας της αυξημένης εισφοράς αλληλεγγύης) στα υψηλά εισοδηματικά κλιμάκια, προσπερνώντας την εξαιρετικά μικρή τους συμμετοχή στο σύνολο των φορολογικών εσόδων. Έτσι, το μεγαλύτερο μέρος των φορολογικών εσόδων προέρχεται όλο και εντατικότερα από τα χαμηλότερα εισοδήματα.

Δραματικά θα είναι τα αποτελέσματα της φοροεπιδρομής στους ελεύθερους επαγγελματίες, που θα φορολογηθούν από το πρώτο ευρώ, με την κλίμακα των μισθωτών και συνταξιούχων. Μάλιστα, παρότι μειώνεται ο φορολογικός συντελεστής από 26% στο 22% οι περισσότεροι θα κληθούν να καταβάλλουν περισσότερες κρατήσεις λόγω αυξημένων ασφαλιστικών εισφορών (20% για σύνταξη, 6,95% για υγεία και 7% για επικουρική). Το αποτέλεσμα θα είναι χιλιάδες ελεύθεροι επαγγελματίες να αναγκαστούν να κλείσουν τα βιβλία τους και να αυξηθεί η αδήλωτη εργασία, καθώς θα είναι πολύ πιο συμφέρον να μη δηλώνονται οι αμοιβές…

ΕΜΜΕΣΟΙ ΦΟΡΟΙ: Χαράτσι στους πιο φτωχούς

ΑΥΞΗΣΗ ΦΠΑ ΑΠΟ 23% ΣΤΟ 24%

Η αύξηση του ΦΠΑ από το 23% στο 24% (όταν μέχρι το 2010 ήταν στο 19%) θα προκαλέσει αύξηση στο τελικό κόστος πωληθέντων κατά 3,5%, αν στην τιμή πώλησης μετακυλισθεί το ακριβές ποσοστό της αύξησης. Γεγονός σπάνιο, καθώς στις περισσότερες φορές η αύξηση των έμμεσων φόρων γίνεται αφορμή για χιονοστιβάδα αυξήσεων. Οι τελικές τιμές δηλαδή θα αυξηθούν πολύ περισσότερο, προκαλώντας μεγαλύτερη αφαίμαξη στις τσέπες των εργαζομένων. Να σημειωθεί δε πως χώρες όπως η Γερμανία και η Κύπρος έχουν ΦΠΑ 19%, χώρες όπως Γαλλία και η Αγγλία έχουν ΦΠΑ 20%, Βέλγιο και Ισπανία 21%, Ιταλία 22% και Ιρλανδία 23%. Καμία δηλαδή χώρα με συγκρίσιμη οικονομική δομή προς της Ελλάδας δεν έχει τόσο υψηλό ΦΠΑ.

Η αύξηση του ΦΠΑ δεν είναι κι η μοναδική αύξηση των έμμεσων φόρων που φέρνει η επιτυχής κατά την κυβέρνηση ολοκλήρωση της τρέχουσας αξιολόγησης. Παρότι ακόμη δεν έχουν ανακοινωθεί επίσημα, θεωρείται σίγουρο ότι έχει συμφωνηθεί: αύξηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στη βενζίνη κατά 10 λεπτά (που θα την οδηγήσει από τα 1,34 ευρώ στα 1,47 ευρώ), αύξηση στην τιμή του υγραερίου κίνησης, του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο φυσικό αέριο, στο ειδικό τέλος κινητής τηλεφωνίας, στη συνδρομητική τηλεόραση και επιβολή νέου τέλους διαμονής στα ξενοδοχεία.

Η αύξηση των έμμεσων φόρων θα προκαλέσει δυσανάλογη επιβάρυνση των χαμηλών στρωμάτων (σε σχέση με τα υψηλότερα) καθώς απ’ αυτούς προέρχεται το μεγαλύτερο μέρος της κατανάλωσης κι αποτελεί σίγουρη πηγή εσόδων για τον προϋπολογισμό και τους πιστωτές.

Δεν είναι όμως μόνο η νέα φτώχεια που θα φέρει η αύξηση των έμμεσων φόρων. Η αρνητική τους επίδραση θα φανεί και στα μακροοικονομικά μεγέθη της ελληνικής οικονομίας καθώς θα οξύνουν την ύφεση κι αντί για 1% όπως είναι οι πρόσφατες εκτιμήσεις για το 2016 θα κλείσει σε χαμηλότερα επίπεδα. Η συρρίκνωση της ζήτησης καθώς μεγαλύτερο μέρος του εισοδήματος θα οδηγείται σε φόρους θα προκαλέσει μεγαλύτερη μείωση στην ιδιωτική κατανάλωση (που ούτως ή άλλως αναμενόταν να συρρικνωθεί κατά 1 έως 2%) και υψηλότερη ανεργία που κι αυτή αναμενόταν να αυξηθεί σε σχέση με το 2015. Εν ολίγοις μεγαλύτερη βύθιση στην ύφεση όπου παραδέρνει η ελληνική οικονομία από το 2008 και με φρενήρεις ρυθμούς από το 2010, καταρρίπτοντας το ένα παγκόσμιο ρεκόρ μετά το άλλο.

Η κυβέρνηση επιχειρεί να διασκεδάσει αυτή την προοπτική (που είναι βέβαιη καθώς επαναλαμβάνεται σταθερά από το πρώτο μνημόνιο που υπέγραψε ο Παπανδρέου το 2010 μέχρι σήμερα) υποσχόμενη λαγούς με πετραχήλια: επενδύσεις και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, λόγω του κλίματος …αισιοδοξίας. Κανείς ωστόσο δεν πρόκειται να επενδύσει σε μια χώρα που η ύφεση θα εντείνει την αβεβαιότητα παρασέρνοντας, σαν ντόμινο, την μια επιχείρηση μετά την άλλη και δημιουργώντας αλλεπάλληλα κύματα χρεοκοπιών στην ιδιωτική οικονομία.

Για να μην επιβεβαιωθεί αυτή η προοπτική, και κυρίως για να μην υλοποιηθούν τα σχέδια περαιτέρω υποβάθμισης της θέσης των εργαζομένων και των μεσαίων στρωμάτων που οδηγούνται στην εξαθλίωση, πρέπει τα σχέδια κυβέρνησης και δανειστών να μείνουν στα χαρτιά. Τα νομοσχέδια που μετατρέπουν τις συντάξεις σε επιδόματα και επιβάλλουν στην Ελλάδα των ανύπαρκτων κοινωνικών παροχών (ακόμη και πριν το ξέσπασμα της κρίσης) μια από τις υψηλότερες φορολογίες στην Ευρώπη πρέπει να μείνουν στα χαρτιά!

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Πριν στις 24 Απριλίου 2016

Κανένας δεν είναι ασφαλής απέναντι στο Τρίτο Μνημόνιο (Unfollow #5 Απρίλιος 2012)

Θα χάσουν όσοι βιαστούν να δώσουν την προφανή απάντηση στην ερώτηση αν το πολεμικό Ιράκ έχει σχέση με την σύγχρονη Ελλάδα. Προς επίρρωση πιθανά ενός από τα πιο πνευματώδη και προφητικά συνθήματα που κοσμούν εδώ και χρόνια τους δρόμους της Αθήνας («μωρό μου έχουμε πόλεμο») πρόσφατη μελέτη της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας αποκάλυψε ότι το άγχος που βιώνουν οι έλληνες πολίτες είναι παρόμοιο με το άγχος στρατιωτών που συμμετέχουν σε πολεμικές επιχειρήσεις! Έχοντας προφανώς ξεπεράσει προ πολλού το στάδιο της κατάθλιψης, της παραίτησης, ακόμη και της απόγνωσης όσοι συμμετείχαν στην έρευνα (που παρουσιάστηκε στο 9^ο Πανελλήνιο Συνέδριο Δημόσιας Υγείας) βρέθηκε ότι πάσχουν από μετατραυματική διαταραχή η οποία απαντάται συστηματικά σε στρατιώτες που επιστρέφουν από το Ιράκ, το Αφγανιστάν κι επίσης στα παιδιά της Παλαιστίνης που ακούν αβοήθητα τις ισραηλινές βόμβες να σφυρίζουν πάνω από τα κεφάλια τους, ελπίζοντας να τη γλιτώσουν μια φορά ακόμη! Αυτή είναι η Ελλάδα δύο σχεδόν χρόνια μετά την εφαρμογή του πρώτου Μνημονίου και την υιοθέτηση ενός μπαράζ μέτρων άγριων περικοπών σε μισθούς, ημερομίσθια, συντάξεις και κοινωνικές παροχές, με την ευθύνη της «Τρόικας εσωτερικού»: ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ.

Κανένα ωστόσο απ’ τα μέτρα που ψηφίσθηκαν μέχρι και τις 12 Φεβρουαρίου 2012, όταν η Βουλή έκανε νόμο του κράτους και το δεύτερο Μνημόνιο (ν. 4046/2012), δεν φαίνεται να σηματοδοτεί μια πρόσκαιρη έστω ανακωχή στον κοινωνικό πόλεμο που έχουν κηρύξει ΔΝΤ και ΕΕ. Πριν καν εφαρμοσθούν τα μέτρα που προβλέπει ο παραπάνω νόμος η επίσημα εκπορευόμενη φημολογία για ένα τρίτο Μνημόνιο οργίαζε, προδιαγράφοντας επακριβώς και την ατζέντα του καυτού δίμηνου Μαΐου – Ιουνίου. Ανεξαρτήτως των πολιτικών εξελίξεων, οι φάκελοι έχουν ήδη τοποθετηθεί επάνω στο τραπέζι και με μεγάλα γράμματα γράφουν: Πρώτο, μειώσεις μισθών στον ιδιωτικό τομέα, δεύτερο μαζικές απολύσεις στον δημόσιο τομέα, τρίτο νέο αντι-ασφαλιστικό νόμο και τέλος αλλαγές στη φορολογική νομοθεσία προς όφελος των γνωστών φοροκλεπτών.

Πριν δούμε τον «λογαριασμό» αξίζει να επισημάνουμε τον ψυχρό, ανυπόκριτο τρόπο με τον οποίο προωθείται αυτή τη φορά το νέο Μνημόνιο, παρά τα κοινωνικά οδυνηρά μέτρα που το συνοδεύουν. Από την Άνοιξη του 2010 μέχρι και τον Φεβρουάριο του 2012 κάθε νέα περικοπή είχε ως απαραίτητο συνοδευτικό ένα μίγμα εκβιασμών («Μνημόνιο ή χρεοκοπία»), απολογητικής («δεν υπάρχει άλλη λύση») και ενοχοποίησης της κοινωνίας («μαζί τα φάγαμε», «δεν εφαρμόστηκαν τα μέτρα του προηγούμενου Μνημονίου», κ.α.). Τώρα όμως ούτε αυτά τα επιχειρήματα δεν επιστρατεύονται και …δικαίως. Η χρεοκοπία επετεύχθη με κάθε επισημότητα, εγγράφοντας το 2012 (μετά τα έτη 1827, 1843, 1893 και 1931) ως το έτος που σημειώθηκε η πέμπτη χρεοκοπία της Ελλάδας από συστάσεως του νεότερου ελληνικού κράτους παρά τα αλλεπάλληλα μνημόνια που ψηφίσθηκαν και εφαρμόσθηκαν, οι δικαιολογίες για την ανυπαρξία «σχεδίου Β» έχουν καταρρεύσει μετά τις αποκαλύψεις του υπουργού Οικονομικών πλέον, Φίλιπου Σαχινίδη, πως η προσφυγή της Ελλάδας στο σφαγείο του «μηχανισμού διάσωσης» ήταν ειλημμένη απόφαση κι όσο για τα προηγούμενα Μνημόνια είναι πλέον ηλίου φαεινότερο ότι εφαρμόστηκαν και μάλιστα με το… παραπάνω!

Η διαγραφόμενη «αποτυχία» άλλωστε της δημοσιονομικής πολιτικής αυτή τη φορά, πιο εμφανώς από κάθε άλλην, οφείλεται στην απαρέγκλιτη υιοθέτηση των πολιτικών ισοπεδωτικής λιτότητας και όχι στην πλημμελή και διστακτική εφαρμογή τους. Επιτέλους: ο Φίλιππος Σαχινίδης και οι συν αυτώ και όχι ο κόσμος της Πλατείας Συντάγματος είχε τον έλεγχο του υπουργείου Οικονομικών από την εποχή του Κ. Σημίτη μέχρι και τώρα που εφαρμόζονται αυτές οι εξοντωτικές πολιτικές. Δικά τους είναι τα υπουργεία, δικιά τους είναι και η αποτυχία, σε ό,τι αφορά την εκπλήρωση των δημοσιονομικών στόχων που θέτουν! Προς επιβεβαίωση τα στοιχεία για την υλοποίηση του κρατικού προϋπολογισμού το πρώτο δίμηνο του 2012, όπου ακόμη κι αυτό το πρωτογενές πλεόνασμα (μοναδικό κριτήριο επιτυχίας της οικονομικής πολιτικής κι ας βυθίζεται στη φτώχεια η κοινωνία, κι ας φτάνει η ανεργία στο 21% κι ας αυτοκτονούν καταμεσίς της πλατείας Συντάγματος τα άλλοτε «περήφανα γηρατειά» για «να μην αφήσουν χρέη στα εγγόνια τους») αποδείχθηκε μαϊμού: Αποτέλεσμα των αυξημένων εισροών από την ΕΕ και των συνεχιζόμενων μειώσεων του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων. Το σκιάχτρο του ελλείμματος με άλλα λόγια είναι εδώ, όχι όμως ως αποτέλεσμα του «γενναιόδωρου κράτους πρόνοιας» (το οποίο ποτέ δεν γνωρίσαμε) ή «της σπατάλης του δημοσίου» (την οποία ποτέ δεν είδαμε), αλλά της τεχνητής ύφεσης, προϊόν δηλαδή ενδογενών αιτιών και σκόπιμων ενεργειών. Η ύφεση αυτή θα φθάσει σε νέα βάθη (-5% κατά την εκτίμηση του Ιδρύματος Ερευνών των βιομηχάνων) κατά τη διάρκεια του τρέχοντος, πέμπτου στη σειρά, έτους χαρίζοντας στην Ελλάδα ένα διεθνές ρεκόρ: Το ότι είναι η μοναδική χώρα την μεταπολεμική περίοδο σε καιρό ειρήνης που είδε το ΑΕΠ της να συρρικνώνεται για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Ούτε στην Αργεντινή, ούτε στη Ρωσία, ούτε ακόμη στη Νοτιοανατολική Ασία δέχθηκε η οικονομία τέτοιο συντριπτικό πλήγμα, όπως έχει συμβεί στην Ελλάδα, με το μέλλον να παραμένει ακόμη …άδηλο. Δηλαδή κανένα από τα Μνημονιακά κόμματα να μην είναι σε θέση να υποσχεθεί πότε θα αρχίσουν να δημιουργούνται θέσεις εργασίας, πότε θα αρχίσουν να αυξάνουν τα εισοδήματα, πότε θα τελειώσει η «ειδική περίοδος» της δημοσιονομικής προσαρμογής. Προφανώς, κι όσο περνάει από το χέρι τους, ποτέ…

Η λιτότητα και η φτώχεια που προδιαγράφουν εκτείνεται στο διηνεκές. Θα ανανεώνεται δε κάθε φορά με νέες αφορμές που δεν πρόκειται να εκλείψουν ποτέ, λόγω της δικιάς τους, ατελέσφορης, πέρα από κοινωνικά ολέθριας, πολιτικής. Αρκεί μια ματιά να έριχνε κανείς στη συνέντευξη που παραχώρησε ο δοτός πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος στην ιταλική εφημερίδα Il Sole 24Ore την Παρασκευή 30 Μαρτίου όπου προανήγγειλε ένα νέο τρίτο δάνειο το 2015! «Όμως, τελικά, ίσως να μην επιστρέψουμε στις αγορές ακόμη κι αν εφαρμόσουμε πλήρως όλα τα μέτρα. Γι αυτό δεν πρέπει να αποκλειστεί μια πρόσθετη μορφή οικονομικής βοήθειας», ήταν τα λόγια του! Κι εδώ να προσθέσουμε πως τέτοια «διευκόλυνση» δεν θα δοθεί «αχρεωστήτως», αλλά θα συνοδευτεί με νέα μέτρα λιτότητας…

Επιστρέφοντας στον τρέχοντα «λογαριασμό» του Μαΐου – Ιουνίου, πάνω – πάνω θα έχει τα εργασιακά και τις αποδοχές του ιδιωτικού τομέα. Στόχος και αποστολή της επόμενης κυβέρνησης είναι ένας: να φτάσουν οι μισθοί του ιδιωτικού τομέα στα 150 ευρώ όπως συμβαίνει στην Ρουμανία και την Κροατία! Αυτό το επίπεδο μισθών κρίνεται ανταγωνιστικό για την Τρόικα και τους έλληνες συνεργάτες της, όπως απερίφραστα και χωρίς να διαψευστεί από κανέναν εκτός, ακόμη κι εντός Ελλάδας, δήλωσε ο Πολ Τόμσεν, εκ μέρους του ΔΝΤ, την Τρίτη 27 Μαρτίου μιλώντας στην κοινή συνεδρίαση των επιτροπών Οικονομικών και Απασχόλησης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι τα πρόσφατα μέτρα που περιλαμβάνονταν στο δεύτερο Μνημόνιο για μείωση των μισθών κατά 22% και 32% για τους νέους, δεν είναι τα τελευταία, αλλά θα ακολουθήσουν κι άλλα. Ακόμη και μετά την ελεύθερη πτώση που θα υποστούν οι μισθοί στις 14 Μαΐου, όταν θα εξαντληθεί η μετενέργεια των κλαδικών συμβάσεων κι εκατομμύρια εργαζόμενοι δουν τους μισθούς τους να προσγειώνονται απότομα στο μειωμένο επίπεδο των συλλογικών συμβάσεων (586,08 ευρώ και 510,95 όσοι είναι κάτω των 25 ετών) ακόμη και τότε θα έρθει μια νέα μείωση. Κατά πάσα πιθανότητα, σε πρώτο στάδιο, θα λάβει την μορφή της κατάργησης του 13^ου και 14^ου μισθού. Θα απαιτηθούν όμως επιπλέον μειώσεις για να φτάσουν οι μισθοί στα 150 ευρώ όπως επιδιώκουν ΔΝΤ – ΕΕ με τη σύμφωνη γνώμη ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΛΑΟΣ…

Ζητούμενο προφανώς αυτών των μέτρων δεν είναι η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, να γίνουν δηλαδή τα ελληνικά προϊόντα ελκυστικά από άποψη τιμής, όπως δημόσια ισχυρίζονται. Το πόσο αναληθής είναι ο ισχυρισμός τους φαίνεται με δύο τρόπους. Αρχικά, αν δούμε ότι το εργατικό κόστος συμμετέχει στο συνολικό κόστος παραγωγής κατά μέσο όρο 20%. Επομένως (και σε αντίθεση με το τι θα συνέβαινε αν η συμμετοχή του εργατικού κόστους στο συνολικό ήταν για παράδειγμα άνω του 50%) η επίπτωση που έχει σήμερα στην Ελλάδα η μείωση του εργατικού στο τελικό κόστος είναι πρακτικά ασήμαντη. Σε άλλα στοιχεία κόστους πρέπει κατά συνέπεια να στραφούν αν πράγματι θέλουν να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα, όπως για παράδειγμα στην εγκατάλειψη του ευρώ και την υιοθέτηση εθνικού νομίσματος. Δεν είναι δυνατό το 64,3% των ελληνικών εξαγωγών να κατευθύνεται εκτός ευρωζώνης και να παραμένουμε προσδεμένοι σε ένα νόμισμα που συνεχώς ανατιμάται, εξαλείφοντας ακόμη κι όποια κέρδη ανταγωνιστικότητας ήταν δυνατό να επιτευχθούν! Κατά δεύτερο, ο προσχηματικός χαρακτήρας του στόχου βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας φαίνεται αν δούμε ότι ακόμη και μέχρι σήμερα παρά τις συνεχείς μειώσεις των μισθών, οι τιμές όλων σχεδόν των προϊόντων δεν μειώνονται, αλλά αυξάνονται, ακολουθούν εντελώς αντίθετη κατεύθυνση! Το εργατικό κόστος όμως κατρακυλά, κατά πολλούς τρόπους: Μέσω της άμεσης, «οριζόντιας» μείωσης μισθών και ημερομισθίων, της επέκτασης των ελαστικών σχέσεων εργασίας, του φθηνέματος του κόστους των απολύσεων, και πολλά άλλα. Εντελώς χαρακτηριστικά σε αυτό το πλαίσιο τα 50 εκ. ευρώ που θα εξοικονομεί ετησίως ο όμιλος Carrefour – Μαρινόπουλος από την οριζόντια μείωση μισθών ύψους 10% που επέβαλε στους 13.000 εργαζόμενούς του (εκ των οποίων το 70% εργάζονται με καθεστώς μερικής απασχόλησης), δεν θα οδηγήσει σε πτώση των τιμών όπως δεν έχει οδηγήσει και μέχρι τώρα. Συμπερασματικά, πίσω από τον στόχο μείωσης των μισθών στα 150 ευρώ, αν κάτι κρύβεται είναι η απογείωση του περιθωρίου κέρδους για τις επιχειρήσεις. Όλα τ’ άλλα είναι για τους αφελείς…

Το δεύτερο πακέτο μέτρων θα αφορά τον δημόσιο τομέα. Ζητούμενο θα είναι η μείωση του κόστους λειτουργίας του και θα επιτευχθεί μέσω της απόλυσης δεκάδων χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων που δεν θα περνούν τα τεστ αξιολόγησης κι επίσης του λουκέτου που θα μπει σε υπηρεσίες και οργανισμούς. Το κόστος λειτουργίας του δημόσιου τομέα θα αποδειχθεί το αμορτισέρ που θα απορροφά τους κραδασμούς τους οποίους θα παράγει ο ειδικός λογαριασμός για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους που ψηφίστηκε με ειδική τροπολογία, την οποία κατέθεσε ο υπουργός Οικονομικών. Από τη στιγμή που η αποπληρωμή των πιστωτών αποκτά προτεραιότητα έναντι οποιουδήποτε άλλου κονδυλίου δημόσιας δαπάνης (προς μεγάλη χαρά φυσικά των Γερμανών καθώς έτσι απομακρύνεται ο κίνδυνος αδυναμίας πληρωμών και η χρεοκοπία) τα χρήματα που κάθε μήνα θα λείπουν από τα δημόσια ταμεία θα σημαίνουν νέες απολύσεις και επιπλέον μειώσεις μισθών για τους δημόσιους υπαλλήλους.

Ο ειδικός λογαριασμός και η προτεραιότητα εξυπηρέτησης των πιστωτών θα σημάνει επίσης και νέα αντι-ασφαλιστικά νομοσχέδια. Η δραματική κατάσταση των ασφαλιστικών ταμείων γίνεται εμφανής αν δούμε ότι μόνο στο πρώτο δίμηνο του 2012 έχουν απορροφήσει ακόμη και το 64% της ετήσιας επιχορήγησής τους, με αποτέλεσμα αργά ή γρήγορα να βρεθούν ενώπιον του εξής διλλήματος: Ή απότομη και μεγάλη μείωση των κύριων συντάξεων (κι όχι μόνο των επικουρικών) ή νέα γενναία επιχορήγησή τους από τον κρατικό προϋπολογισμό. Από τη στιγμή που ο νεοφιλελεύθερος κρετινισμός ΠΑΣΟΚων Νεοδημοκρατών και Τρόικας απαγορεύει την δεύτερη λύση, η μόνη που απομένει είναι η μείωση των συντάξεων. Προοπτική που καθίσταται μονόδρομος για την χούντα ΔΝΤ – ΕΕ αν υπολογίσουμε και τις τεράστιες απώλειες που σήμανε για τα ασφαλιστικά ταμεία η συμφωνία ανταλλαγής ελληνικών ομολόγων, το PSI. Τουλάχιστον κατά 12 δισ. ευρώ μειώθηκαν τα αποθεματικά τους, στο πλαίσιο της πιο άδικης και μεροληπτικής αναδιάρθρωσης χρέους που έγινε ποτέ,  βάσει της οποίας οι τράπεζες που τζόγαραν στα ομόλογα θα πάρουν στο ακέραιο τα κεφάλαιά τους (περί τα 50 δισ. ευρώ) ενώ ασφαλιστικά ταμεία, επιμελητήρια, ΑΕΙ, ΤΕΙ και δεκάδες άλλα ΝΠΔΔ χάνουν εν αγνοία τους ποσά πολύ άνω του 53% των αναγκαστικών αποταμιεύσεών τους.

Ό,τι μείνει όρθιο από αυτό τον Αρμαγεδώνα θα σαρωθεί από το νέο φορολογικό νόμο. Με βάση όσα είναι γνωστά μέχρι στιγμής θεωρείται σίγουρη η μείωση του ανώτατου συντελεστή φορολόγησης από το 45% στο 40%. Θα πρόκειται για κίνηση εξόχως αποκαλυπτική στον βαθμό που θα δείξει ότι η ιδεολογική τρομοκρατία για τα δημοσιονομικά ελλείμματα στρέφεται μόνο ενάντια στη νεολαία, τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους και αφορά τις κοινωνικές δαπάνες. Όταν όμως πρόκειται η ήδη κατοχυρωμένη (θεσμικά και στην πράξη) φορολογική ασυλία των εχόντων να διευρυνθεί τότε …λεφτά υπάρχουν και το κράτος γίνεται ξανά γενναιόδωρο! Κι όσο για τις μαύρες τρύπες που θα δημιουργηθούν στα δημόσια ταμεία αυτές θα καλυφθούν από την επαναφορά των τεκμηρίων (που επιβαρύνουν δυσανάλογα τους μικρο-επαγγελματίες) και την κατάργηση όλων ανεξαιρέτως των φοροαπαλλαγών: ενοικίου πρώτης κατοικίας, διδάκτρων, ασφαλίστρων ζωής, για δαπάνες τόκων στεγαστικών δανείων, κοκ. Οι άλλες φοροαπαλλαγές, των εφοπλιστών για παράδειγμα, θα παραμείνουν άθικτες!

Κύριο χαρακτηριστικό όχι μόνο του νέου φορολογικού αλλά όλων των νέων οικονομικών μέτρων, ύψους (κατ’ ελάχιστον) 11,6 δισ. ευρώ που έρχονται, είναι ότι θίγουν όλη την κοινωνία. Ισχύει επομένως κι εδώ το μότο της ταινίας «Το κρησφύγετο» που προβλήθηκε στους κινηματογράφους τον Μάρτιο, με πρωταγωνιστές τον Ντένζελ Ουάσινγκτον και τον Ράιαν Ρέινολντς: «Κανένας δεν είναι ασφαλής» («no one is safe»)…

Στους επάνω χαρίζουν φόρους και στους κάτω νέες περικοπές (Πριν, 26 Μάρτη 2011)

Ταχύτερα οι μειώσεις στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων

Οδύρονται για τα ελλείμματα αλλά μειώνουν στο 20%, από 24%, τη φορολογία των κερδών 

Άκρως επιλεκτική αποδεικνύεται η κινδυνολογία για τα δημοσιονομικά ελλείμματα και την αύξηση του δημοσίου χρέους από την κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου. Καθώς, την ίδια ώρα που ανακοινώνει ή ετοιμάζεται να ανακοινώσει το ένα αντιλαϊκό μέτρο μετά το άλλο εις βάρος των εργαζομένων, επικαλούμενη την «δεινή» υποτίθεται οικονομική κατάσταση, την ίδια στιγμή κάνει ότι μπορεί για να την επιδεινώσει ακόμη περισσότερο, ανακοινώνοντας νέα μέτρα φορολογικής ελάφρυνσης της αστικής τάξης. Πρόκειται για μια πολιτική η οποία αποδεικνύεται ιδανικός προβοκάτορας, που πρώτα βάζει φωτιές και μετά ζητάει θυσίες για να τις σβήσουμε.

Η κυβέρνηση Παπανδρέου βαδίζοντας στα χνάρια της κυβέρνησης Καραμανλή, που μείωσε σχεδόν κατά ένα τρίτο τη φορολογία των ΑΕ των Σεπτέμβρη του 2004 ρίχνοντας τους συντελεστές από το 35% στο 25%, ψήφισε την μείωση του συντελεστή φορολόγησης των ΑΕ σε ακόμη πιο χαμηλά επίπεδα, στο 20% από 24% που βρίσκεται τώρα. Το αποτέλεσμα θα είναι οι Ανώνυμες Εταιρείες να πληρώσουν ακόμη λιγότερους φόρους, μειώνοντας τα δημόσια έσοδα και οδηγώντας σε παροξυσμό με αυτό τον τρόπο το δημοσιονομικό πρόβλημα, που κατά βάση οι ίδιες δημιούργησαν. Αρκεί να αναφερθεί η σταθερή μείωση του φόρου εισοδήματος νομικών προσώπων τα τελευταία χρόνια. Αναφέρεται για παράδειγμα στον προϋπολογισμό του 2011 ότι οι προβλέψεις από εισπράξεις του φόρου εισοδήματος νομικών προσώπων το 2011 θα είναι 2,8 δισ. ευρώ, μειωμένες κατά 16% από το 2010 που ήταν 3,3 δισ. ευρώ που κι αυτές ήταν μειωμένες κατά 12% σε σχέση με το 2009, όταν ήταν 3,8 δισ. ευρώ. Πρόκειται προφανώς για την ευχάριστη πλευρά των φόρων. Αντίθετα με την εκτίναξη που παρατηρείται στην πλευρά των έμμεσων φόρων, λόγω συνεχών αυξήσεων του ΦΠΑ, τους οποίους πληρώνουν οι εργαζόμενοι, η αντίπερα όχθη μειώνει ολοένα και περισσότερο τη συμμετοχή της στα φορολογικά έσοδα, αναλαμβάνοντας και την ευθύνη για τον σημερινό εκτροχιασμό. Η συμμετοχή του κεφαλαίου στους φόρους θα αυξηθεί καθώς μπορούμε να αναμένουμε ότι η μείωση των συντελεστών φορολόγησής τους κατά 20% (από το 24% στο 20%), σε συγκερασμό και με άλλα μέτρα, θα προκαλέσει μια αναλογική μείωση του φόρου που πληρώνουν κατά 5,6 δισ. (από τα 2,8 δισ.).

Στο φορολογικό νομοσχέδιο υπάρχουν κι άλλα μέτρα, ακόμη πιο σκανδαλώδη, που μειώνουν αν δεν καταργούν τη φορολογία των επιχειρήσεων. Για παράδειγμα: μείωση του συντελεστή φορολόγησης των μερισμάτων από 40% σε 25% και φωτογραφική διάταξη για πλήρη φοροαπαλλαγή εισαγόμενων μερισμάτων, η οποία προφανώς αφορά ελληνικούς πολυεθνικούς ομίλους. Φοροαπαλλαγή σε ότι αφορά τον ειδικό φόρο ακινήτων προβλέπεται και για τις ναυτιλιακές εταιρείες. Το ελληνικό δημόσιο επίσης αναλαμβάνει να πληρώσει δάνειο ύψους 95 εκ. του Μεγάρου Μουσικής (για να μην μείνει η εντύπωση πως Λαμπράκης σημαίνει μόνο «χούντες και πολέμοι», όπως έδειξε ο φάκελος της Κύπρου) εξασφαλίζοντας έτσι την ευνοϊκή στάση του συγκροτήματος απέναντι στην κυβέρνηση. Για τον ΔΟΛ επομένως «λεφτά υπάρχουν» κι είναι αυτά που θα βρεθούν από το κλείσιμο σχολείων και νοσοκομείων…

Η κυβέρνηση δεν παραλείπει να τείνει χέρι φιλίας και σε άλλα τμήματα της αστικής τάξης και των ανώτερων μεσαίων στρωμάτων, όπως έκανε με την εξαγγελία του Μιχ. Χρυσοχοΐδη ότι θα καταργηθεί το καθεστώς διατίμησης σε αγορές όπως τα κυλικεία των σχολείων και των πλοίων. Ανοιχτό άφησε επίσης το ενδεχόμενο απελευθέρωσης των περιθωρίων κέρδους σε αγορές όπως των οπωροκηπευτικών. Το αποτέλεσμα αυτών των μέτρων (που ανακοινώθηκαν με πρόσχημα την ανάγκη μείωσης των τιμών!) θα είναι ένα νέο σαρωτικό κύμα ακρίβειας που θα πλήξει τα βασικά είδη λαϊκής κατανάλωσης, δυσχεραίνοντας ακόμη περισσότερο τη θέση των εργαζομένων.

Από την ίδια τσέπη, των εργαζομένων, θα επιχειρήσει η κυβέρνηση να καλύψει με κάθε τρόπο και την σημαντική απόκλιση που καταγράφεται στα μεγέθη του κρατικού προϋπολογισμού, όσο ακόμη είναι καιρός. Τα στοιχεία που υπάρχουν (και είμαστε μόλις στον τρίτο μήνα του έτους) προμηνύονται πλήρη εκτροχιασμό των προβλέψεων επί των οποίων καταρτίσθηκε το Μνημόνιο και προσδιορίστηκαν οι …δόσεις μας: Απόκλιση στα καθαρά έσοδα κατά 860 εκ. ευρώ και στις δαπάνες κατά 284 εκ. ευρώ σε σχέση πάντα με τον στόχο. Στη βάση αυτών η κυβέρνηση «διαρρέει» ότι πέραν της επίσπευσης του προγράμματος ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας μια ώρα αρχύτερα έρχεται και η πείνα στους δημόσιους υπάλληλους, μέσω του νέου μισθολογίου που καταρτίζεται για έναν και μοναδικό λόγο: να μειωθεί το κονδύλι της μισθοδοσίας στον δημόσιο τομέα, μέσα από την κατάργηση επιδομάτων και έξτρα παροχών. Το αποτέλεσμα ωστόσο