Ετικέτα: Παλαιστίνη

Ακροδεξιό πραξικόπημα βυθίζει το Ισραήλ σε πολιτικό βάλτο, του Λεωνίδα Βατικιώτη

Σε πολιτική κρίση έχει οδηγήσει το Ισραήλ ο Νετανιάχου επιχειρώντας να αποφύγει να δικαστεί για διαφθορά

Δεν έχει πρόσφατο προηγούμενο η πολιτική κρίση που μαστίζει το Ισραήλ εδώ και τουλάχιστον τέσσερα χρόνια, στη διάρκεια των οποίων έχουν πραγματοποιηθεί πέντε εκλογές! Η πολιτική κρίση κορυφώθηκε ωστόσο τους τελευταίους μήνες. Μάρτυρας, οι αλλεπάλληλες διαδηλώσεις στο Τελ Αβίβ με τη συμμετοχή ακόμη και περισσότερων από 100.000 Ισραηλινών κάθε φορά ενώ επισφράγισμα της ήταν το -χωρίς προηγούμενο- τηλεοπτικό διάγγελμα του ισραηλινού προέδρου την Κυριακή 12 Φεβρουαρίου, την ώρα της υψηλότερης θεαματικότητας.

Αφορμή για την πιο πρόσφατη πολιτική κρίση είναι η προσπάθεια της νεοσύστατης κυβέρνησης να αναμορφώσει εκ θεμελίων το σύστημα δικαίου, με πέντε αλλαγές που έχουν προκαλέσει θύελλα πολιτικών αντιδράσεων. Οι σημαντικότερες εξ αυτών προβλέπουν την δυνατότητα της κυβέρνησης να διορίζει τους δικαστές και την κατάργηση του δικαιώματος του ανώτατου δικαστηρίου να ακυρώνει νόμους. Οι συζητούμενες αλλαγές, δεδομένου ότι το Ισραήλ δεν έχει Σύνταγμα αλλά θεμελιώδεις νόμους που αλλάζουν με απλή πλειοψηφία της Ισραηλινής  Βουλής (δηλαδή 61 ψήφους από τους 120 εκλεγμένους βουλευτές), ακυρώνουν κάθε ανεξαρτησία της δικαιοσύνης καταργώντας τα αντίβαρα στην πολιτική εξουσία, που αποτελούν το ελάχιστο γνώρισμα κάθε, κατ’ επίφαση έστω, δημοκρατικού πολιτεύματος.

Ο ίδιος ο πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου δεν επικαλείται κάποιο γενικό καλό, αλλά το στενό όφελος της δικής του κυβέρνησης ως κίνητρο του εν εξελίξει δικαστικού – κοινοβουλευτικού πραξικοπήματος. Το επιχείρημα που επικαλείται είναι ότι οι αλλαγές είναι αναγκαίες για να απομακρυνθούν από τα αξιώματά τους «ακτιβιστές» δικαστές που υπερβαίνουν τις εξουσίες τους για να αναμιχθούν στην πολιτική!

Οι αιτιάσεις του υπόδικου Νετανιάχου έχουν μια πολύ πρόσφατη και μια πολύ πιο σοβαρή αφορμή.

Ακροδεξιός υπουργός καταδικασμένος απατεώνας

Η πρόσφατη αφορμή που προκάλεσε τριγμό στην νεοσύστατη κυβέρνηση η οποία εξελέγη στις εκλογές της 1ης Νοεμβρίου 2022 αφορούσε την απομάκρυνση του υπουργού Εσωτερικών και Υγείας Αριέ Ντερί, επικεφαλής του υπερορθόδοξου σεφαραδίτικου κόμματος Σας. Ο Ντερί απομακρύνθηκε με απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου επειδή είναι απατεώνας. Έχει καταδικαστεί κατ’ επανάληψη για δωροδοκία και απάτη, έχει μπει στη φυλακή επί 2 χρόνια και του έχουν αφαιρεθεί τα πολιτικά δικαιώματα· μεταξύ αυτών η συμμετοχή στις εκλογές, η εκλογή στην Κνεσέτ και η ανάληψη υπουργικών καθηκόντων. Παρόλα αυτά ο Νετανιάχου όχι απλώς του έδωσε 2 υπουργεία, αλλά υπερασπίστηκε την υπουργοποίησή του και καταδίκασε την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου, υποστηρίζοντας ότι οι δικαστές δεν σεβάστηκαν την βούληση του ισραηλινού λαού! Τόσο δηλαδή ο Νετανιάχου όσο και ο διεφθαρμένος υπερορθόδοξος πολιτικός χρησιμοποίησαν την ψήφο των Ισραηλινών ως πλυντήριο ενάντια στην δικαστική απόφαση…

Ο Νετανιάχου κάλυψε τον Ντερί γιατί οι 11 έδρες του κόμματός του τον βοήθησαν να σχηματίσει την απαραίτητη πλειοψηφία των 64 εδρών για να συγκροτήσει κυβέρνηση, μετά την άρνηση άλλων κεντροδεξιών και κεντροαριστερών κομμάτων να συμμαχήσουν μαζί του. Η άρνησή τους συνδέεται με τις δικαστικές διώξεις που αντιμετωπίζει ο Νετανιάχου.

Ο Νετανιάχου είναι μεγαλύτερος απατεώνας από τον Ντερί. Καταφέρνει ωστόσο μέχρι στιγμής να ξεγλιστράει του νόμου έχοντας αγκιστρωθεί στην πρωθυπουργία. Σε αυτό το βωμό έχει θυσιάσει το πολιτικό σύστημα του Ισραήλ οδηγώντας την χώρα σε αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις που ως επίδικο έχουν ένα: Να παραμείνει ο Νετανιάχου πρωθυπουργός για να μην πάει στη φυλακή. Τόσο βέβαιο είναι ότι οι κατηγορίες διαφθοράς και δωροδοκίας που αντιμετωπίζει θα επιβεβαιωθούν στο δικαστήριο. Το τελευταίο του δε επίτευγμα είναι η συγκρότηση της πιο ακροδεξιάς και φασιστικής κυβέρνησης που έχει ποτέ περάσει από το Ισραήλ. Ήταν κι αυτό ένα μέσο να αποφύγει την φυλακή…

Σε τούτο το πλαίσιο γίνεται εμφανές ότι τόσο ο πρόεδρος του Ισραήλ όσο και το Ανώτατο Δικαστήριο, όπως έκανε ενδεικτικά με την απομάκρυνση του Ντερί, επιχειρούν να αποτρέψουν τον υποβιβασμό του Ισραήλ σε μια προσωποπαγή δικτατορία που θα τελεί υπό τον έλεγχο ενός αδίστακτου και διεφθαρμένου απατεώνα, του Νετανιάχου. Μαζί τους έχουν και την οικονομική ελίτ του Ισραήλ, που ως αιχμή του δόρατος έχει τον τομέα υψηλής τεχνολογίας. Το ειδικό του βάρος του είναι τέτοιο που  απασχολεί 350.000 εργαζόμενους, παράγει το ένα έκτο του ΑΕΠ και συμμετέχει με περισσότερο από το 50% στις συνολικές εξαγωγές της χώρας. Οι εταιρείες υψηλής τεχνολογίας όχι μόνο έδωσαν άδεια στο προσωπικό τους να συμμετάσχει στις πορείες αλλά και απείλησαν ευθέως ότι θα εντείνουν την φυγή επενδύσεων που ήδη συντελείται, όπως βεβαιώνουν εκθέσεις, αν ο Νετανιάχου δεν ανακαλέσει τις μεταρρυθμίσεις. Εναντίον του Νετανιάχου στράφηκαν και κορυφαίοι τραπεζίτες, βάσει ρεπορτάζ της εφημερίδας The Times of Israel, που κατηγόρησαν τον ισραηλινό πρωθυπουργό ότι καταστρέφει την οικονομία.

Το πρόβλημα ωστόσο δεν είναι μόνο ο …Μπίμπι, όπως ξεχειλίζοντας οικειότητα αποκαλούσαν οι έλληνες πολιτικοί τον ισχυρό άνδρα του Ισραήλ. Το πρόβλημα ξεκινάει από τους Ισραηλινούς που σε κάθε εκλογική αναμέτρηση στρέφονται όλο και πιο δεξιά πασχίζοντας κάθε φορά να εκλέξουν τον πιο ρατσιστή, ακροδεξιό, σιωνιστή και απατεώνα ηγέτη. Ως αποτέλεσμα οι ισραηλινοί ηγέτες πίσω από την κλιμακούμενη ρητορική μίσους όχι μόνο καλύπτουν συστηματικά αλλά και νομιμοποιούν το κράτος απαρτχάιντ που έχουν δημιουργήσει, σκοτώνοντας αδιάκριτα Παλαιστίνιους στα κατεχόμενα εδάφη, εκτελώντας εν ψυχρώ δημοσιογράφους, βομβαρδίζοντας συνεχώς με ή χωρίς αφορμή το Ιράν, την Συρία και την μαρτυρική Γάζα, νομιμοποιώντας παράνομους (κατά τον ΟΗΕ) εβραϊκούς εποικισμούς στην Δυτική Όχθη, φθάνοντας μάλιστα στο σημείο να επιβάλουν κυρώσεις στην Παλαιστινιακή Αρχή και να την απειλούν με επιπλέον αντίποινα με αφορμή την απόφαση που έλαβε η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ να ξεκινήσει έρευνα το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για το καθεστώς κατοχής του Ισραήλ…

Η συντελούμενη «συνταγματική και κοινωνική κατάρρευση», με βάση τα λόγια του ισραηλινού προέδρου, ας αποτελέσει αφορμή για να ξανασκεφτούν οι πολίτες του Ισραήλ ότι καμιά δικτατορία και κανένα κράτος απαρτχάιντ από τη χιτλερική Γερμανία μέχρι τη Νότια Αφρική δεν εξασφάλισε δημοκρατία ή κράτος δικαίου στην «εκλεκτή» φυλή. Η καταπάτηση των δικαιωμάτων των «κατώτερων» λαών (που εμφανίζονταν ως υπέρτατη και υπαρξιακή απειλή μέχρι  η πραγματική απειλή να αποδειχθεί ο ρατσισμός) αποτελούσε πάντα την αρχή για την εξαΰλωση στο τέλος των δικαιωμάτων και των …περιούσιων λαών. Το Ισραήλ γιατί να αποτελέσει εξαίρεση;

Απορρίπτουν τον Νετανιάχου οι Εβραίοι των ΗΠΑ

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Άκρως ενδιαφέροντα και καθόλου προφανή είναι τα ευρήματα έρευνας που πραγματοποίησε το αμερικανικό κέντρο Pew Research Centre και δόθηκαν στη δημοσιότητα στις 21 Μαΐου. Προς διάψευση μιας αντίληψης που θέλει τους Εβραίους των ΗΠΑ να συντάσσονται πίσω από τον Νετανιάχου και να υποστηρίζουν ομόθυμα τα εμπρηστικά και εγκληματικά του σχέδια, η πλειοψηφία των ερωτηθέντων απορρίπτει τόσο το Νετανιάχου όσο και τον Τραμπ!

Η έρευνα πραγματοποιήθηκε τους τελευταίους 14 μήνες της θητείας Τραμπ αφότου η Ουάσινγκτον μετακίνησε την αμερικανική πρεσβεία από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ, κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου. Με βάση λοιπόν τα αποτελέσματα της έρευνας, η πλειοψηφία των Εβραίων στην Αμερική με συντριπτικό ποσοστό της τάξης 71% χαρακτηρίζονται ως Δημοκράτες ή δηλώνουν ότι κλίνουν προς το Δημοκρατικό Κόμμα (έναντι 26% που τάσσονται με το Ρεπουμπλικανικό), ενώ μια ακόμη μεγαλύτερη πλειοψηφία της τάξης του 73% απορρίπτουν την πολιτική του Τραμπ. Ποσοστό της τάξης του 76% επίσης δήλωναν ότι τα πράγματα στη χώρα τους είναι σε λάθος κατεύθυνση.

Πλήγμα στα σιωνιστικά σχέδια αποτέλεσε και η απάντηση στο ερώτημα κατά πόσο ο Θεός έδωσε τη γη όπου βρίσκεται σήμερα το Ισραήλ στους Εβραίους. Οι περισσότεροι, το 42%, απάντησαν αρνητικά. Μόνο το 32% απάντησε θετικά, ενώ το 24% δήλωσε πώς δεν πιστεύει στο Θεό ή σε κάποια ανώτερη δύναμη. Κατά πλειοψηφία δε οι ερωτηθέντες (60%) απάντησαν πώς ενδιαφέρονται για τις εξελίξεις στο Ισραήλ.

Η αποστασιοποίηση των Εβραίων των ΗΠΑ από τα επεκτατικά σχέδια του σιωνιστή Νετανιάχου δεν αναιρεί τις θερμές σχέσεις που έχουν αναπτύξει με τον Νετανιάχου όχι μόνο χιλιάδες υπερορθόδοξοι Εβραίοι που σπεύδουν στα κατεχόμενα να κατοικήσουν στους επικοισμούς αλλά και κορυφαία λόμπι όπως το AIPAC. Αυτό που μάθαμε με την έρευνα του Pew είναι πώς το AIPAC, σε αντίθεση με άλλες εβραϊκές προοδευτικές αντι-σιωνιστικές οργανώσεις, που στηρίζει θερμά και υλικά τον Νετανιάχου δεν εκφράζει την άποψη της πλειοψηφίας των Εβραίων στις ΗΠΑ!

Η απόρριψη που δηλώνουν οι Εβραίοι των ΗΠΑ στα επεκτατικά σχέδια του Νετανιάχου, όσο και αν ακυρώνουν την κυρίαρχη φιλολογία που θέλει το Νετανιάχου να δρα ως αιχμή του δόρατος ενός ολόκληρου λαού, συμβαδίζει πλήρως με τα εκλογικά αποτελέσματα στο Ισραήλ. Τα τελευταία 2 χρόνια στο Ισραήλ έχουν διεξαχθεί 4 εκλογικές αναμετρήσεις, χωρίς το κόμμα του Νετανιάχου, Λικούντ, να καταφέρνει να σχηματίσει κυβέρνηση, ενώ σε 1 εξ αυτών των αναμετρήσεων (Σεπτέμβριος 2019) δεν εξελέγη καν πρώτο κόμμα. Τον Απρίλιο του 2019 το Λικούντ συγκέντρωσε 35 έδρες και 26,46% των ψήφων, τον Σεπτέμβριο του 2019 συγκέντρωσε 32 έδρες και 25,10% των ψήφων, τον Μάρτιο του 2020 κέρδισε 36 έδρες και 29,46% των ψήφων και στις τελευταίες εκλογές τον Μάρτιο του 2021 το Λικούντ κέρδισε το χαμηλότερο ποσοστό του 24,2% και τις λιγότερες έδρες, μόλις 30! Ο δε συνασπισμός πέριξ του Λικούντ εξασφάλισε μόλις 52 έδρες, που υπολείπονται κατά 9 των αναγκαίων εδρών για να εξασφαλίσει τη δηλωμένη της Κνεσέτ, που έχει 120 έδρες.

Η πολιτική κρίση στην οποία παραδέρνει το Ισραήλ είναι αποτέλεσμα συνειδητών επιλογών του ίδιου του Νετανιάχου («Μπίμπι» για τους φίλους) ο οποίος υπονομεύει κάθε προσπάθεια σχηματισμού κυβέρνησης, εκμεταλλευόμενος την πρώτη θέση του Λικούντ, ώστε να αποτρέψει το ενδεχόμενο να οδηγηθεί σε ειδικό δικαστήριο. Η εκδίκαση και η φυλάκιση του Νετανιάχου ωστόσο είναι απλώς θέμα χρόνου. Τα σκάνδαλα στα οποία έχει αναμιχθεί είναι τόσα πολλά που δεν πρόκειται να γλιτώσει.

Η στάση των Εβραίων από τις ΗΠΑ και των Ισραηλινών που αρνούνται να του δώσουν με την ψήφο τους λευκή επιταγή υπογραμμίζει την αποτυχία του Νετανιάχου να εξασφαλίσει ειρήνη, όσο υπάρχει καθεστώς κατοχής για τους Παλαιστίνιους. Επίσης, ότι δεν έχει κανένα δικαίωμα να μιλάει εξ ονόματος του λαού του, χωρίς αυτό φυσικά να σημαίνει ότι ειδικά στο Ισραήλ η απόρριψη του Νετανιάχου ισοδυναμεί με μια στροφή των ψηφοφόρων στη λύση των δύο κρατών, που αποτελεί την εκ των ων ουκ άνευ προϋπόθεση για την ειρήνη στην περιοχή. Μέχρι τότε δυστυχώς υπάρχει πολύ δρόμος…

Μ. Τουμπάσι (Πρέσβης Παλαιστίνης στην Ελλάδα): «Απαιτούνται διεθνείς κυρώσεις κατά του Ισραήλ», συνέντευξη στον Λεωνίδα Βατικιώτη

«Αν οι αποικιοκρατικές πολιτικές απαρτχάιντ δεν αντιμετωπίζονται με αποφασιστικά και έμπρακτα μέτρα από τη διεθνή κοινότητα θα έρθουμε αντιμέτωποι με το νόμο της ζούγκλας», τονίζει ο πρέσβης της Παλαιστίνης στην Ελλάδα, Μαρουάν Τουμπάσι στη συνέντευξη που μας παραχώρησε. Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξή του:

Κύριε πρέσβη, ποιος είναι υπεύθυνος για το κύμα βίας που μαστίζει την Παλαιστίνη και το Ισραήλ την τελευταία εβδομάδα;

Καθιστούμε το Ισραήλ μοναδικό υπεύθυνο για τις βίαιες επιθέσεις και την κλιμάκωση της έντασης στην Ιερουσαλήμ, την Λωρίδα της Γάζας και την Κοιλάδα του Ιορδάνη. Η πηγή του κακού είναι η διαρκής ισραηλινή αποικιοκρατική πολιτική που εκφράζει το «όραμα» εβραιοποίησης της Ιερουσαλήμ καθιστώντας την έτσι μια ενιαία πόλη πρωτεύουσα του εβραϊκού κράτους όπως το οραματίζονται με την πλήρη και απροκάλυπτη υποστήριξη της ακροδεξιάς διοίκησης του πρώην προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ.

Οπουδήποτε υπάρχει κατοχή και καταπίεση θα υπάρχει και αντίσταση. Οι Έλληνες φίλοι μας το γνωρίζουν αυτό πολύ καλά αφού και οι ίδιοι στη μακρά ιστορία τους έχουν βρεθεί σε ανάλογες καταστάσεις όπως αυτή που βιώνουν οι Παλαιστίνιοι. Οι Έλληνες αντιστάθηκαν και πολέμησαν ηρωικά τους κατακτητές της πατρίδας τους, όπως και εμείς ακόμη και σήμερα. Ο τερματισμός της Ισραηλινής κατοχής και των πολιτικών απαρτχάιντ είναι θέμα πρωταρχικής σημασίας. Η ελευθερία θρησκευτικού προσανατολισμού και έκφρασης είναι απαραίτητη για όλους τους ανθρώπους στον κόσμο. Η «παρέλαση» των οπλισμένων αποικιοκρατών εποίκων στην Ιερουσαλήμ οι οποίοι καλούσαν στον αφανισμό όλων των Αράβων πρέπει να σταματήσει. Τα Ισλαμικά και Χριστιανικά κληροδοτήματα της Ιερής πόλης της Ιερουσαλήμ πρέπει να προστατευθούν και να διασωθούν καθώς ανήκουν σε όλη την οικουμένη. Η εθνοκάθαρση, οι διωγμοί των γηγενών παλαιστινίων στην περιοχή Sheikh Jarrah και άλλων κατεχόμενων Παλαιστινιακών εδαφών πρέπει να τερματιστούν βάσει του Διεθνούς Δικαίου, των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ (ψήφισμα 2334 αναφορικά με την Ιερουσαλήμ και την Δυτική Όχθη) και άλλων σχετικών ψηφισμάτων του ΟΗΕ.

Απαιτείται η παρέμβαση και προστασία εκ μέρους της Διεθνούς Κοινότητας. Ο Πρόεδρος Αμπάς και η κυβέρνηση του Κράτους της Παλαιστίνης έχουν κάνει επανειλημμένα έκκληση καθώς αυτός είναι ο μοναδικός δρόμος για την επίτευξη της αποκλιμάκωσης. Η σημερινή Γενική Απεργία είναι απόδειξη της ενότητας του Παλαιστινιακού λαού!

Γιατί η Παλαιστινιακή Αρχή ακύρωσε τις προγραμματισμένες εκλογές;

Όλες οι πολιτικές παρατάξεις και φωνές στην Παλαιστίνη συμπεριλαμβανομένης της Χαμάς είχαν συμφωνήσει στη διεξαγωγή των εκλογών τον Μάιο σε όλα τα κατεχόμενα Παλαιστινιακά εδάφη. Δυστυχώς όμως το Ισραήλ το οποίο απεχθάνεται τις δημοκρατικές διαδικασίες δεν επέτρεψε την διεξαγωγή των εκλογών στην κατεχόμενη Ανατολική Ιερουσαλήμ. Οπότε όπως καταλαβαίνετε ήταν αδύνατον για εμάς να αποδεχθούμε κάτι τέτοιο. Με λίγα λόγια η ακύρωση της εκλογικής διαδικασίας υπό αυτούς τους όρους ήταν για την Παλαιστινιακή ηγεσία μονόδρομος.

Τι πρέπει να κάνουν οι ΗΠΑ και οι ΕΕ για το Παλαιστινιακό;

Αποτελεί ηθική, πολιτική και νομική ευθύνη όχι μόνο της ΕΕ και των Ηνωμένων Πολιτειών αλλά και της Διεθνούς Κοινότητας να διασώσουν τον παλαιστινιακό λαό από την νέα αιματοχυσία εφόσον θέλουν να λένε ότι σέβονται το Διεθνές και Ανθρωπιστικό Δίκαιο.

Λάβαμε την δήλωση του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ ο οποίος εκφράζει την ανησυχία του σχετικά με την κατάσταση και τα γεγονότα στην Παλαιστίνη και κάλεσε το Ισραήλ να σταματήσει την κατεδάφισή σπιτιών, τον εκδιωγμό των παλαιστινίων, να συμμορφωθεί με το Διεθνές και Ανθρωπιστικό Δίκαιο και να σεβαστεί το status quo στους ιερούς χώρους λατρείας.

Η ΕΕ εξέδωσε επίσης ανακοίνωση στην οποία εκφράζει την ανησυχία της όσον αφορά τα πρόσφατα γεγονότα επαναλαμβάνοντας την πάγια δέσμευσή της στη λύση των δυο κρατών.

Η νέα διοίκηση των ΗΠΑ κάλεσε για αποκλιμάκωση της κατάστασης στην Ιερουσαλήμ και προειδοποίησε να μην συνεχιστούν οι απειλές εξώσεων των Παλαιστίνιων οι οποίες δυναμιτίζουν περαιτέρω την κατάσταση – προσθέτοντας ότι οι οικογένειες Παλαιστινίων που βρίσκονται στο στόχαστρο αυτές τις μέρες ζουν σε αυτά τα εδάφη για πολλές γενιές.

Καλωσορίζουμε όπως έχουμε κάνει και στο παρελθόν τις δηλώσεις συμπαράστασης στο λαό μας ωστόσο τα τελευταία γεγονότα απαιτούν πολλά περισσότερα από λόγια. Για να γίνω πιο σαφής, η κατάσταση απαιτεί συγκεκριμένες πράξεις και κυρώσεις κατά του Ισραήλ καθώς συνεχίζει να αγνοεί απροκάλυπτα τις εκκλήσεις και την παγκόσμια κοινή γνώμη. Απαιτούνται συγκεκριμένες πράξεις ώστε να υποχρεωθεί το Ισραήλ να σταματήσει να λειτουργεί ως κράτος – τρομοκράτης υπεράνω όλων των νόμων.

Η εξίσωση του θύτη με το θύμα και η καταδικαστική ρητορική δεν είναι αποδεκτές. Η ιστορία μας έχει διδάξει ότι οι κίνδυνοι που εγκυμονούν η όποια κατοχή, αποικιοκρατία και πολιτική απαρτχάιντ πρέπει να αντιμετωπιστούν με αποφασιστικά και έμπρακτα μέσα σύμφωνα πάντα με το Διεθνές Δίκαιο. Σε αντίθετη περίπτωση θα βρεθούμε αντιμέτωποι με το νόμο της ζούγκλας κάτι το οποίο θα έχει ολέθρια αποτελέσματα. Περιμένουμε από τη Διεθνή Κοινότητα, τον ΟΗΕ, την ΕΕ συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδος να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να αναλάβουν τις υποχρεώσεις τους και να μην φοβηθούν να ονοματίσουν και να καταστήσουν τον μοναδικό υπεύθυνο της νέας αιματοχυσίας, το Ισραήλ υπόλογο βάσει του Διεθνούς Δικαίου. Δεν θέλουμε να θρηνήσουμε και άλλους αθώους Παλαιστίνιους μάρτυρες.

Τι συμβαίνει στη Μέση Ανατολή και ο ρόλος της Τουρκίας, συνέντευξη Λεωνίδα Βατικιώτη στον Πάρη Καρβουνόπουλο

Πηγή: Militaire

Η σοβαρή κρίση στην Ανατολική Ιερουσαλήμ και τη Λωρίδα της Γάζας απασχολεί όλο τον κόσμο που ανησυχεί για την κλιμάκωση της. Ωστόσο όπως εξηγεί ο δημοσιογράφος Λεωνίδας Βατικιώτη, έμπειρος στην ανάλυση των θεμάτων που έχουν να κάνουν με την αραβοϊσραηλινό διαμάχη, όσα βλέπουμε να εξελίσσονται αυτές τις ημέρες είναι κυρίως “έργο” του Μπ.Νετανιάχου, ο οποίος εξυπηρετεί την προσωπική του στρατηγική. Εξηγεί αναλυτικά την άποψη του και περιγράφει τις συνθήκες ζωής των Παλαιστίνιων οι οποίες γίνονται όλο και πιο δραματικές και δύσκολες. 

Ο Λεωνίδας Βατικιώτης μιλά για το ρόλο και τις επιδιώξεις της Τουρκίας στην περιοχή και μας υπενθυμίζει κάτι που μάλλον δεν θέλουμε να θυμόμαστε: η αδιαφορία της πολιτισμένης Δύσης για όσα συμβαίνουν στην Παλαιστίνη έχει δώσει άπλετο χώρο στον Ερντογάν να παριστάνει τον προστάτη τους.

Σε σημείο καμπής ο αγώνας του Παλαιστινιακού λαού

Για το Ισραήλ και τους συμμάχους του το 2020 αποτέλεσε ένα από τα καλύτερα χρόνια από ιδρύσεως του: Τόσο οι διπλωματικές αναγνωρίσεις που πέτυχε όσο και η προώθηση της κατοχής στα παλαιστινιακά εδάφη συνιστούν επιβράβευση της επιθετικής, εμπρηστικής πολιτικής που ακολουθεί αδιαλείπτως τα τελευταία 25 χρόνια, μετά τη δολοφονία του Γιτζάκ Ράμπιν.

Στην πραγματικότητα στην εξωτερική του πολιτική και τις διπλωματικές του σχέσεις το Ισραήλ πυροβόλησε τα πόδια του, καταφέρνοντας για μια ακόμη φορά να ταυτιστεί με την πολιτική αστάθεια και την επιθετικότητα στις διεθνείς σχέσεις, κοινώς ένα ακόμη κράτος ταραξίας. Ενώ ο κανόνας θέλει τη σύναψη διπλωματικών σχέσεων μεταξύ δύο ή περισσότερων κρατών να προωθεί το διεθνές δίκαιο και την κατανόηση μεταξύ των κρατών, η αναγνώριση του Ισραήλ από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Μπαχρέιν και το Σουδάν υλοποιήθηκε είτε στο πλαίσιο προώθησης επιθετικών σχεδίων, όπως είναι η λυκοσυμμαχία του Ισραήλ με τα σουνιτικά καθεστώτα της Μέσης Ανατολής με στόχο την περικύκλωση του Ιράν, κι ως όρος για την πώληση αμερικανικών όπλων, είτε ως αποτέλεσμα κρατικών εκβιασμών όπως η περίφημη λίστα των ΗΠΑ με τα κράτη που υποθάλπουν την τρομοκρατία, μιας και η άλλη όψη της «διπλωματικής πρώτης» Σουδάν – Ισραήλ ήταν η έξοδος του Σουδάν από αυτήν τη λίστα. Αποδείχθηκε έτσι η αξία χρήσης της: ως μέσο εκβιασμών για την υποταγή ανεξάρτητων κρατών και την υιοθέτηση των αμερικανικών προτεραιοτήτων στην εξωτερική τους πολιτική.

Το επιβλαβές για το διεθνές δίκαιο και την πολιτική σταθερότητα αποτέλεσμα που είχαν οι διπλωματικές επιτυχίες του Ισραήλ φάνηκε από την αποχαλίνωση των επεκτατικών, κατακτητικών σχεδίων του στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη. Με βάση εκτιμήσεις ισραηλινών οργανώσεων ειρήνης και μόνο με βάση τα σχέδια ανέγερσης νέων εβραϊκών οικισμών που είχαν ανακοινωθεί ως τον Οκτώβριο του 2020 (συγκεκριμένα 12.159 κατοικίες) η χρονιά της πανδημίας αποδείχθηκε χρονιά ρεκόρ στην ανέγερση παράνομων οικισμών. Ποτέ άλλοτε, από το 2012 που ξεκίνησε την καταγραφή η οργάνωση Ειρήνη Τώρα, δεν ανακοινώθηκε ένας τόσος μεγάλος αριθμός εποικισμών, βάσει της έκθεσής της. Οι εποικισμοί πρέπει να αναφερθεί ότι έχουν καταδικαστεί κατ’ επανάληψη από τον ΟΗΕ, με πιο πρόσφατη ψηφοφορία αυτή του 2016, από την οποία απείχαν οι ΗΠΑ, όπως πάντα.

Το 2020 κορυφώθηκαν επίσης οι προσπάθειες οικονομικού στραγγαλισμού των Παλαιστινίων και της Παλαιστινιακής Αρχής, εν είδει τιμωρίας της επειδή απέρριψε το ισραηλινής έμπνευσης σχέδιο ειρήνευσης, που ισοδυναμεί με ακύρωση της Συμφωνίας του Όσλο και δεκάδων αποφάσεων του ΟΗΕ για ένα πλαίσιο επίλυσης που ως ακρογωνιαίους λίθους θα έχει ένα κυρίαρχο παλαιστινιακό κράτος στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την ανατολική Ιερουσαλήμ και δικαίωμα επιστροφής όλων των προσφύγων. Δεν είναι μόνο η συρρίκνωση έως εξαφάνιση των διεθνών δωρεών χάρη στις οποίες συντηρείται η Παλαιστινιακή Αρχή που από κοινού με την παράνομη κατάσχεση των φόρων που υποχρεούται να παρέχει το Ισραήλ στη Ραμάλα τραβούν το χαλί κάτω από τα πόδια της Αρχής. Είναι επίσης η συντονισμένη προσπάθεια Ισραήλ και ΗΠΑ να τερματιστούν οι διεθνείς (αμερικανικές κατά βάση, μέσω της UNRWA) δωρεές προς τους παλαιστίνιους πρόσφυγες που ζουν στα γειτονικά κράτη, κυρίως σε Λίβανο, Συρία και Ιορδανία. Η προσπάθειά τους επιχειρήθηκε να καλυφθεί κι από μια απόφαση του ΟΗΕ να ακυρώσει το καθεστώς προσφύγων για τα παιδιά και τα εγγόνια όσων διώχθηκαν το 1948 από τα παλαιστινιακά εδάφη, που ευτυχώς δεν πέρασε. Αν περνούσε αυτή η απόφαση, που είχε κυρίως πολιτικά συνεπαγόμενα με την έννοια της παραγραφής των εγκλημάτων κατά των Παλαιστινίων το 1948, τότε η συντήρηση των εκατομμυρίων προσφύγων Παλαιστινίων θα γινόταν υπόθεση κρατών που είτε είναι χρεοκοπημένα είτε σε μόνιμη εμπόλεμη κατάσταση! Κοινώς θα οδηγούνταν στην πείνα…

Αποδείχθηκε επομένως ότι τα διπλωματικά κέρδη που συγκέντρωσε το Ισραήλ δεν τα εξαργύρωσε στην κατεύθυνση επιβολής μιας λύσης με τους Παλαιστινίους υπό καλύτερους όρους, αλλά πάντα στο πλαίσιο του ΟΗΕ. Χρησιμοποίησε την υποταγή τριών ακόμη αραβικών κρατών για να οξύνει την καταπίεση των Παλαιστινίων και να κάνει τη ζωή τους ακόμη πιο φριχτή και αφόρητη.

Η όξυνση της ισραηλινής επιθετικότητας, ως άμεσο αποτέλεσμα της εύνοιας που επέδειξε ο Τραμπ κατά τη θητεία του, προκάλεσε ωστόσο σοβαρότατες αντιδράσεις και στο εξωτερικό και στο εσωτερικό της Παλαιστίνης. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με εξαίρεση το ακροδεξιό απολυταρχικό καθεστώς της Ουγγαρίας και την κυβέρνηση Κ. Μητσοτάκη, αυξάνονται με εκθετικό βαθμό οι αντιδράσεις απέναντι στην υπό εξέλιξη πολιτική εθνοκάθαρσης, που αντιγράφει τα έργα και τις ημέρες του νοτιοαφρικανικού απαρτχάιντ. Ενδεικτική ήταν η κοινή επιστολή 1.080 βουλευτών από 25 ευρωπαϊκές χώρες προς τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και τους ηγέτες τους, ενάντια στην παράνομη προσάρτηση από το Ισραήλ παλαιστινιακών εδαφών από τη Δυτική Όχθη. Έκφραση της συσσωρευμένης οργής εναντίον της βάρβαρης ισραηλινής κατοχής ήταν και η ανοιχτή διαφοροποίηση του επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας Τζόζεπ Μπορέλ από το αμερικανο-ισραηλινό σχέδιο. Η ευρωπαϊκή στάση όσο κι αν βρίθει αντιφάσεων μιας και δε συνοδεύεται από οικονομικές κι άλλες κυρώσεις κατά του Ισραήλ, που δε διστάζει να ψηφίζει εν ω μεταξύ ακόμη και αδιανόητους για ένα δημοκρατικό κράτος νόμους φυλετικής καθαρότητας όπως έκανε το 2018, απέχει προς ώρας τουλάχιστον σημαντικά από την αποσταθεροποιητική στάση των ΗΠΑ.   

Κι εντός της Παλαιστίνης, ωστόσο, όσοι κι όσες πιστεύουν ότι η μακρά σιωπή που παρατηρούμε, μέσω μιας διερχόμενης από αλλεπάλληλα φίλτρα πληροφόρησης, θα διαρκέσει για πολύ …απατώνται. Η Παλαιστίνη βρίσκεται σε μια μεταβατική περίοδο. Κύριο χαρακτηριστικό της είναι η απώλεια των ελπίδων ειρηνικής επίλυσης του προβλήματος της κατοχής. Η δήλωση του 85χρονου προέδρου της Αρχής, Μαχμούντ Αμπάς, τον Μάιο του 2020 ότι η Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης και το κράτος της Παλαιστίνης παύουν πλέον να δεσμεύονται από τις υπογεγραμμένες συμφωνίες, «περιλαμβανομένων και των συμφωνιών ασφαλείας», αποτελεί σημείο τομής και μη επιστροφής στη Συμφωνία του Όσλο του 1993. Παράλληλα, η σταδιακή έξοδος από την πολιτική μιας γενιάς Παλαιστινίων που ταυτίστηκε με τις αυταπάτες συνοδεύεται από την αναβάθμιση του κύρους οργανώσεων και στελεχών της αντίστασης που έμειναν μακριά από τη συνδιαλλαγή με το Ισραήλ. Στο πλαίσιο αυτής της νέας ισορροπίας δυνάμεων μεταξύ των Παλαιστινίων, προς όφελος της πτέρυγας του αγώνα και σε βάρος των ενδοτικών, εξελίσσονται εδώ και μήνες οι διαπραγματεύσεις μεταξύ παλαιστινιακών οργανώσεων πότε στην Τουρκία και πότε στην  Αίγυπτο για τον καθορισμό κοινά αποδεκτής ημερομηνίας διεξαγωγής εκλογών, για πρώτη φορά μετά το 2006 όταν αμφιλεγόμενα κέντρα της Παλαιστινιακής Αρχής, με επικεφαλής τον Νταχλάν, απάντησαν με εμφύλιο στη νίκη της Χαμάς. Ως αποτέλεσμα έκτοτε η διάσπαση των Παλαιστινίων μεταξύ κυρίως της Φατάχ που ελέγχει τη Δυτική Όχθη και της Χαμάς που ελέγχει τη Γάζα, αποτελεί εμπόδιο σε κάθε προσπάθεια αντίστασης. Μένει να δούμε αν ο Μαχμούντ Αμπάς κλείνοντας τον πολιτικό του κύκλο θα ακολουθήσει το δρόμο του Γιασέρ Αραφάτ, δηλαδή θα εγκαταλείψει τις ταλαντεύσεις και θα ανοίξει το δρόμο για μια νέα σελίδα αγώνα του λαού του, που θα φέρει πιο κοντά την ίδρυση παλαιστινιακού κράτους σε σύγκρουση με τα σχέδια Ισραήλ και ΗΠΑ…

Αρέσει σε %d bloggers: