Ετικέτα: ΝΔ

Η εκλογική νίκη της ΝΔ και η επερχόμενη πολιτική αστάθεια, του Λεωνίδα Βατικιώτη

Το εκλογικό αποτέλεσμα της 21ης Μαΐου 2023 ήταν αδιανόητο και απρόβλεπτο ακόμη και για το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας. Από νωρίς το απόγευμα όταν άρχισαν να φτάνουν στα κομματικά γραφεία τα αποτελέσματα των exit polls, κανείς δεν αναλάμβανε το ρίσκο να ανακοινώσει δημόσια ό,τι έδειχναν οι κοινές μετρήσεις όλων των δημοσκοπικών, λόγω του φόβου της διάψευσης.

Το αποτέλεσμα αποδείχθηκε τόσο σαρωτικό, υπέρ της ΝΔ, στα όρια του θριάμβου, όσο και εξευτελιστικό, για τον ΣΥΡΙΖΑ, μετά τα όρια της πανωλεθρίας.

Η νίκη της Νέας Δημοκρατίας ερμηνεύεται πρώτα και κύρια λόγω της ενθουσιώδους υποστήριξης της ολιγαρχίας. Η ΝΔ σε μια περίοδο κρίσης έσπρωξε στους ολιγάρχες δισεκατομμύρια ζεστά ευρώ, επιστρατεύοντας κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο, με τις απ’ ευθείας αναθέσεις να αποτελούν πταίσμα.

  • Ας θυμηθούμε τα δισεκατομμύρια που πήραν οι καναλάρχες από την λίστα Πέτσα, μεταξύ πολλών άλλων πηγών. Επιδοτήσεις ακόμη και σε λαθρόβια έντυπα και «μαϊμού» ιστοσελίδες ξεπέρασαν τις χρηματοδοτήσεις στο Εθνικό Σύστημα Υγείας.
  • Ας θυμηθούμε τα μυθικά κέρδη που αποκόμισαν οι ολιγάρχες της ενέργειας, είτε στο πλαίσιο της πράσινης μετάβασης είτε αξιοποιώντας τον πόλεμο στην Ουκρανία για να αυξήσουν τις τιμές. Μόνο η Μότορ Όιλ του Βαρδινογιάννη το 2022 τριπλασίασε τα κέρδη της σε σχέση με το 2021, εμφανίζοντας 1,7 δισ. ευρώ – παρότι μάλιστα μειώθηκαν οι πωλήσεις πετρελαιοειδών.
  • Ας θυμηθούμε τα κέρδη ρεκόρ που αποκόμισαν οι εισηγμένες στο χρηματιστήριο, αξιοποιώντας στο έπακρο το πράσινο φως της κυβέρνησης Μητσοτάκη να αυξάνουν τις τιμές στα προϊόντα τους μετακυλίοντας τις αυξήσεις των πρώτων υλών στους καταναλωτές, με το ανάλογο «καπέλο».
  • Ας θυμηθούμε την κατάργηση του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας (δια της αναβάθμισής του), και τις άδειες εισαγωγής ξένων εργατών σε ξενοδοχειακές και αγροτικές επιχειρήσεις ώστε να συνεχίσουν να τους αμείβουν με ψίχουλα. Μόνο με την ΚΥΑ 3/4/2023 αναμένεται η εισαγωγή 167.925 εργαζομένων!
  • Ας θυμηθούμε τα δισεκατομμύρια που εισρέουν σε μια χούφτα ολιγάρχες μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης επιβαρύνοντας μάλιστα το δημόσιο χρέος (μιας και συνοδεύονται από δάνεια που αναλαμβάνει το ελληνικό δημόσιο) το οποίο εμείς θα κληθούμε να πληρώσουμε σε λίγα χρόνια.
  • Ας θυμηθούμε τα εκατομμύρια που κλέβουν καθημερινά οι χρεοκοπημένοι τραπεζίτες από τις προμήθειες κάθε διατραπεζικής πράξης που πραγματοποιούν αναγκαστικά νοικοκυριά κι επιχειρήσεις.
  • Τέλος, ας μην ξεχνούμε τον ιμπεριαλισμό. Το χρίσμα στη ΝΔ ήταν η επιβράβευση των Αμερικανών και της ΕΕ απέναντι στον Μητσοτάκη για τον οπλισμό που προσφέρει αφειδώς στην Ουκρανία αδειάζοντας τα ελληνικά νησιά και συνεχίζοντας έτσι τον πιο αιματηρό πόλεμο του 21ου αιώνα. Είναι η αμοιβή του Κ. Μητσοτάκη για τα δισεκατομμύρια που συνεχίζουμε να δίνουμε, υποτίθεται, για αμυντικούς εξοπλισμούς οι οποίοι αποδεικνύονται παλιοσίδερα όπως τα συστήματα Πάτριοτ στην Ουκρανία ή είναι εντελώς άσχετες με τις ανάγκες της Ελλάδας, όπως τα F35. Ο Μητσοτάκης μετέφερε δισεκατομμύρια στα ταμεία της αμερικανικής, γαλλικής και ισραηλινής βιομηχανίας πολέμου κι οι κυβερνήσεις τους τον αντάμειψαν αδρά!

Η στήριξη του κεφαλαίου, μαζί με τις παροχές της κυβέρνησης στους πιο φτωχούς, τις αθρόες υποσχέσεις και τον γυάλινο κόσμο της τηλεόρασης έριξαν σε δεύτερη μοίρα τους νεκρούς της πανδημίας, τα σκάνδαλο παιδεραστίας, τις μαζικές παρακολουθήσεις από το γραφείο του Μητσοτάκη, τις πυρκαγιές, το έγκλημα των Τεμπών με την επιχειρούμενη ατιμωρησία, τις αυξήσεις, κοκ. Παρότι μάλιστα αυτή η επιλογή, συνδέεται με μια πτώση της αντιδεξιάς ψήφου κατά παραπάνω από 5 ποσοστιαίες μονάδες, η άποψή μας είναι ότι συμπεράσματα για συντηρητική στροφή είναι αυθαίρετα και δεν συνάδουν με μια ευρύτερη πολιτική στάση – πλήρη αντιφάσεων προφανώς, όπως πχ αποτυπώνεται σε δημοσκοπήσεις όπου το 61% θεωρεί τον καπιταλισμό κάτι κακό, το 57% θεωρεί τις ιδιωτικοποιήσεις κάτι κακό, κ.α.

Η τιμωρία του ΣΥΡΙΖΑ

Η αναμενόμενη ανταμοιβή στη ΝΔ εξελίχθηκε σε θρίαμβο λόγω της τιμωρίας που επιφύλαξε ο λαός στον ΣΥΡΙΖΑ. Η καταβαράθρωση του ΣΥΡΙΖΑ σηματοδοτούσε την απόρριψη της δεξιάς στροφής του εκ μέρους των ψηφοφόρων του. Ο ΣΥΡΙΖΑ κατέγραψε τα υψηλότερα ποσοστά του όσο επαγγελλόταν την ρήξη: όσο υποσχόταν διαγραφή δημόσιου και ιδιωτικού χρέους, κρατικοποίηση των τραπεζών, κατάργηση των πλειστηριασμών, επανακρατικοποίηση δημόσιων οργανισμών και σύγκρουση με την ΕΕ και το ευρώ. Αν διεκδικώντας όλα αυτά τα αιτήματα έφθασε στο απόγειο της εκλογικής του επιρροής, δεν χρειάζεται κι η χρήση αλγορίθμων για να υποθέσουμε που θα έφθανε ο ΣΥΡΙΖΑ του τρίτου μνημονίου, των πλειστηριασμών, των ιδιωτικοποιήσεων, της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, της ένταξης της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ και της προδοσίας της λαϊκής ετυμηγορίας του δημοψηφίσματος, όταν το 62% του λαού είπε «όχι» στους δανειστές.

Την θέση του ΣΥΡΙΖΑ στην αριστερά επιδείνωσαν οι εγγυήσεις προς τους ολιγάρχες, την αμερικανική πρεσβεία και τις Βρυξέλλες, η συνεπακόλουθη άρνησή του να συμπεριλάβει λαϊκά αιτήματα, η διεύρυνση των ψηφοδελτίων του με αντιμητσοτακικούς δεξιούς, η προσωποποίηση της αντιπαράθεσης, σε βαθμό ο αντινεοφιλελευθερισμός να καταντήσει σε αντιδεξιές κορώνες κι αυτές να εκφυλιστούν σε αντιμητσοτακισμό – το άκρον άωτο του παλαιοκομματισμού. Κι όλα αυτά μάλιστα για χάρη των ολιγαρχών…

Το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ διαγράφεται ακόμη πιο μουντό από το βράδυ των εκλογών της 21ης Μαΐου λόγω των επιλογών που θα κάνει. Η αστική τάξη επιδιώκοντας την πλήρη ενσωμάτωσή του πιέζει στην κατεύθυνση μιας ακόμη πιο δεξιάς στροφής. Οι παραινέσεις των τηλε-αστέρων το βράδυ της Κυριακής από τα πάνελ ήταν πλήρως ενδεικτικές. Από την άλλη, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ είτε υπό τον Αλέξη Τσίπρα, είτε υπό οποιονδήποτε άλλον επίδοξο αρχηγό, δεν έχει κανέναν πολιτικό ή ηθικό ενδοιασμό να στραφεί ακόμη πιο δεξιά, με την ελπίδα να σταθεί ξανά ο δικομματισμός στα πόδια του, με τον ΣΥΡΙΖΑ στη θέση του αντι-δεξιού πόλου.

Μόνο που η αντιδεξιά ρητορική έχει πολύ καλύτερους και δοκιμασμένους εκφραστές στην Ελλάδα. Η ήττα του ΣΥΡΙΖΑ δεν τροφοδότησε μόνο τη ΝΔ, με την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να είναι υπόλογη για την απογοήτευση που προκάλεσε σε τόσες εκατοντάδες χιλιάδες πολιτών, αλλά επανέφερε στην φυσική κοίτη κι άλλες χιλιάδες παραδοσιακούς ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ. Η άνοδος του ΚΙΝΑΛ (από 8,1% το 2019 σε 11,5% τώρα), μπορεί να ιδωθεί κι ως τροχιοδεικτική βολή για τις εκλογικές μετακινήσεις που θα προκαλέσει η συντηρητικοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ. Όσο πιο υποταγμένος και θεσμικός θα γίνεται ο ΣΥΡΙΖΑ τόσο περισσότερο θα διεκδικεί το ΠΑΣΟΚ την αντιστροφή της μετα-μνημονιακής ρευστοποίησης του, με την επιστροφή του ΣΥΡΙΖΑ στα ποσοστά της δεκαετίας του ΄90 να γίνεται διαρκής απειλή για τα στελέχη του.

Αναμφισβήτητα το εκλογικό αποτέλεσμα προκάλεσε σοκ κι από την οπτική γωνία της μετακίνησης των ψηφοφόρων στη ΝΔ. Αυτή η στροφή ήταν αποτέλεσμα των ελπίδων που δημιούργησε η ρητορική του κόμματος και των αμέτρητων κουπονιών με τα οποία η ΝΔ εξαγόρασε ψήφους: Επιδοτήσεις στους λογαριασμούς ενέργειας και στα καύσιμα, market pass υποτίθεται για την αντιμετώπιση της ακρίβειας, φθηνά στεγαστικά δάνεια για νέους, κ.λπ., κ.λπ. Σε 2 το πολύ 3 μήνες όμως, ο χορός των επιδομάτων τελειώνει. Το αποφάσισαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μαζί με την επαναφορά στους κανόνες δημοσιονομικής πειθαρχίας, κι είναι θέμα χρόνου ο λογαριασμός του ρεύματος, δηλαδή οι επιδοτήσεις στους αεριτζήδες ολιγάρχες της ενέργειας, να ξεπερνούν σε ύψος ακόμη και τους μισθούς. Τότε θα φανεί η συνοχή της κυβέρνησης Μητσοτάκη!

Μην ξεχνάμε ότι και τον Οκτώβριο 2009 ο έτερος γόνος, ο Γιώργος Παπανδρέου συγκέντρωσε 43,92% των ψήφων: ένα από τα υψηλότερα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ. Και τότε ο χάρτης της Ελλάδας είχε βαφτεί μονοχρωμία, με εξαίρεση 6 μόνο περιφέρειες που πέρασαν στην ΝΔ. Σε λιγότερο από ένα χρόνο ωστόσο μετατράπηκε στον πιο μισητό πρωθυπουργό της Ελλάδας και το ΠΑΣΟΚ διαλύθηκε εις τα εξ ων συνετέθη.

Η κατάσταση, 13 χρόνια μετά, με την Ελλάδα να είναι στο στόχαστρο οίκων και οργανισμών, δεν απέχει σημαντικά από το 2009. Η οικονομία είναι χάλια, με αδιάψευστο μάρτυρα την απροθυμία των οίκων αξιολόγησης να δώσουν επί 4 χρόνια στην Ελλάδα την πολυαναμενόμενη επενδυτική βαθμίδα: Η Ελλάδα έχει το μεγαλύτερο δημόσιο χρέος στην ΕΕ ως ποσοστό του ΑΕΠ, στην ανεργία καταγράφουμε την δεύτερη χειρότερη επίδοση με 11%, το έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών αποτελεί ρεκόρ μετά το 2008, οι επενδύσεις υπολείπονται σημαντικά των αναγκαίων, το ΑΕΠ παραμένει ακόμη κάτω από τα προ κρίσης επίπεδα, κοκ. Η δε διαρκής επιδείνωση της θέσης της εργαζόμενης πλειοψηφίας είναι το μοναδικό αξιόπιστο μέτρο για την ισορροπία δυνάμεων μεταξύ κεφαλαίου κι εργασίας, κι όχι οι αυξήσεις των εκλογικών ποσοστών των μεγάλων και μικρών κομμάτων της κομμουνιστικής Αριστεράς…

Η κρίση του 2009 μας δίδαξε ότι κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα, χρόνιες ανισορροπίες στο παραγωγικό σύστημα εκρήγνυνται, προκαλώντας οικονομική κρίση και φτώχεια. Παρασέρνουν δε μαζί τους όχι μόνο μισθούς και συντάξεις, αλλά επίσης στέρεες κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες κι εκλογικούς θριάμβους…

Οικονομικός δολοφόνος η ΝΔ εκτελεί την ΛΑΡΚΟ

Με μια τροπολογία που εισήχθη σε άσχετο νομοσχέδιο η κυβέρνηση της ΝΔ κλείνει την ΛΑΡΚΟ.

Tου Λεωνίδα Βατικιώτη

Βάσει της τροπολογίας ο ειδικός διαχειριστής αποκτά την εξουσία να απολύσει όλους τους εργαζόμενους της βιομηχανίας και να προσδιορίσει τις αποζημιώσεις τους. Επίσης, εξουσιοδοτείται να προβεί σε σύναψη συμβάσεων 1 ή 2 μηνών για ανώτατο διάστημα 5 μηνών. Ο ειδικός διαχειριστής αποκτά επίσης τη δυνατότητα να τοποθετήσει τους απολυμένους της ΛΑΡΚΟ σε ειδικά προγράμματα απασχόλησης ή στήριξης μέχρι να συμπληρώσουν τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης.

Η τροπολογία της ΝΔ αποτελεί οικονομικό σκάνδαλο για πολλούς, τυπικούς και ουσιαστικούς, λόγους.

Η τροπολογία της ΝΔ, που ψηφίστηκε την Τετάρτη 15 Ιουνίου, αποτελεί σκάνδαλο επειδή ο διορισμένος από την κυβέρνηση της ΝΔ ειδικός διαχειριστής όταν στις 6 Μαΐου εκδικάζονταν τα ασφαλιστικά μέτρα που κατέθεσαν τα σωματεία, πήρε αναβολή για τις 17 Ιουνίου, επικαλούμενος διαβουλεύσεις με τους εργαζομένους. Κι αντί για συναίνεση και διαβουλεύσεις, η ΝΔ έφερε τους εργαζομένους προ τετελεσμένων με μια τροπολογία στην οποία μάλιστα δεν αναφέρεται καν το όνομα της εταιρείας.

Η τροπολογία της ΝΔ αποτελεί σκάνδαλο επειδή το περιθώριο 5 μηνών θα αποδειχθεί πεδίο δόξας λαμπρό για τους πολιτικούς του κυβερνώντος κόμματος που εκλέγονται στην περιοχή, όπως ο υπουργός Οικονομίας Χρ. Σταϊκούρας και ο υπουργός Ενέργειας Κ. Σκρέκας. Η προθεσμία πέντε μηνών προσφέρεται τόσο για να αποφύγουν το «μαύρισμα» στις κάλπες του Οκτωβρίου, όσο και για να κερδίσουν πολύτιμα ψηφαλάκια επιδιδόμενοι στην γνώριμη τακτική των πελατειακών σχέσεων: «Ψήφισέ με για να κάνω κάτι για σένα», θα επαναλαμβάνουν…

Η τροπολογία της ΝΔ αποτελεί σκάνδαλο, υπόδειγμα κακής νομοθέτησης και περιφρόνησης ακόμη κι εκείνων των αστικών κοινοβουλευτικών διαδικασιών, επειδή κατατέθηκε το βράδυ της Παρασκευής, αφού είχε ολοκληρωθεί η επεξεργασία του νομοσχεδίου στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής. Στόχος ήταν οι βουλευτές να παραμείνουν σε άγνοια, ο Τύπος (κι εδώ δεν αναφερόμαστε στα πετσωμένα ΜΜΕ) να μην αντιληφθεί το παραμικρό κι έτσι η κυβέρνηση να μην αναλάβει το πολιτικό κόστος που αντιστοιχεί στην ολέθρια απόφασή της.

Τέλος, υπάρχει και η ουσία γιατί ο λόγος αφορά την ναυαρχίδα της ελληνικής μεταλλουργίας, την μοναδική βιομηχανία του κλάδου στην Ελλάδα και μία από τις πέντε μεγαλύτερες του κόσμου!

Η τροπολογία της ΝΔ για την ΛΑΡΚΟ αποτελεί σκάνδαλο γιατί η ΛΑΡΚΟ είναι μια βιομηχανία με τεράστια οικονομική, και όχι μόνο κοινωνική προσφορά, στην περιοχή της Στερεάς Ελλάδας και σε όλη τη χώρα. Η κυβέρνηση της ΝΔ αν δεν ήταν οικονομικός δολοφόνος και πλήρως υποταγμένη στα ιδιωτικά συμφέροντα που εποφθαλμιούν την επιχείρηση από το 2014 θα εκμεταλλευόταν την πρόσφατη εκτίναξη των τιμών του νικελίου, θα αύξανε την παραγωγή και θα εισέρρεαν έτσι στα ταμεία της επιχείρησης εκατομμύρια ευρώ μετρητά.

Τιμή νικελίου (δολάρια/τόνος)

Η ΛΑΡΚΟ ωστόσο ακόμη και το 2022 λειτουργούσε κάτω από το 20% της παραγωγικής της δυναμικότητας, έφτασε να παράγει 180 μόλις τόνους από τους 1.800 τόνους που θα μπορούσε θεωρητικά να παράγει! Η διορισμένη διοίκηση επέλεξε την υπολειτουργία έτσι ώστε το νικέλιο να μείνει προίκα για τον ιδιώτη που θα αγοράσει την ΛΑΡΚΟ. Κι από την πρώτη μέρα που θα αναλάβει την ιδιοκτησία της να αυξήσει την παραγωγή και να εισπράττει τα κέρδη από την πώληση του νικελίου, που βάσει των εκτιμήσεων των ίδιων των εργαζομένων το συνολικό απόθεμα ανέρχεται σε 2 εκ. τόνους! Για να υπάρχει δε, ένα μέτρο σύγκρισης να αναφέρουμε ότι από την εποχή ακόμη του Μποδοσάκη ακόμη, η ΛΑΡΚΟ έχει παράξει 800.000 τόνους νικελίου! Σε μια εποχή που το νικέλιο αποδεικνύεται στρατηγική πρώτη ύλη είναι πολλά τα λεφτά από την παραγωγή της για να μην πάνε σε έναν ιδιώτη, που θα αναδειχθεί όπως πάντα υπό τις γνωστές αδιάβλητες διαδικασίες…

Τέλος, ευθύνες δεν αναλογούν μόνο στη ΝΔ, αλλά επίσης στο ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ. Και τα δύο κόμματα της σημερινής αντιπολίτευσης, που εμφανίζονται να διαφωνούν με την τροπολογία της ΝΔ, όταν βρίσκονταν στην κυβέρνηση φλέρταραν δημόσια και ιδιωτικά με την εύρεση στρατηγικού επενδυτή, δηλαδή ιδιώτη. Στην πράξη άφηναν την εταιρεία να παρακμάζει, απορρίπτοντας σχέδια των εργαζομένων για δημιουργία καθετοποιημένου εργοστασίου ανοξείδωτου χάλυβα που ήταν ανέκαθεν η μοναδική σωτήρια πρόταση για την επιβίωση της μονάδας. Για να φτάσουμε σήμερα στη ΝΔ που αναλαμβάνει να φέρει σε πέρας τη βρόμικη δουλειά…

Μονόλογος σε επανάληψη η συνέντευξη του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ

Σε αποτυχία εξελίχθηκε η συνέντευξη Τύπου του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στην 85η Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης.

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Η συνέντευξη ισοδυναμούσε με φιάσκο όχι μόνο λόγω των απαντήσεων που έδωσε στις ερωτήσεις, οι οποίες στη συντριπτική τους πλειοψηφία ήταν από αναμενόμενες έως ευνοϊκές, βοηθούσαν δηλαδή τον πρωθυπουργό να προβάλει το κυβερνητικό έργο. Ο πρωθυπουργός παρόλα αυτά έχασε την ευκαιρία που του προσφέρθηκε επειδή δεν μπορούσε να κρύψει την αμηχανία που του προκαλούσε το τετράπτυχο πυρκαγιές – ανασχηματισμός – ελάχιστη βάση εισαγωγής στα ΑΕΙ – ανατιμήσεις. Οι απαντήσεις που έδωσε, παρότι μάλιστα το Σάββατο επανέλαβε τη συγγνώμη για την ανικανότητα αντιμετώπισης της φωτιάς στην Εύβοια, δεν ήταν καθόλου πειστικές, μιας και επανέλαβε χιλιοειπωμένες κοινοτοπίες, διανθισμένες με μεγαλοστομίες όπως για παράδειγμα η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, σε μια προσπάθεια να παρουσιάσει ένα θετικό, ελκτικό όραμα για τη νεολαία.

Αναμφισβήτητα, η στιγμή που ξεχώρισε ήταν η απαράδεκτη απάντηση ότι δεν είναι υποχρεωμένος να μοιράζεται δημόσια τα κριτήρια με τα οποία κάνει τις επιλογές του, όταν ρωτήθηκε για τον πρόσφατο ανασχηματισμό. Η απάντηση επίσης ότι δεν έχει καμία πρόθεση να απαντήσει για το ίδιο θέμα όταν ρωτήθηκε ξανά… Ομολογουμένως, υπήρχαν καλύτεροι τρόποι να περιγράψει το φιάσκο του ανασχηματισμού και την πολιτική ζημιά που υπέστη η κυβέρνηση από μια πρωτοβουλία που εκ παραδόσεως αξιοποιείται για να κερδίσει πόντους η κυβέρνηση στην πολιτική σκακιέρα.

Επί της ουσίας, η προσπάθεια του πρωθυπουργού επικεντρώθηκε στη δημιουργία οικονομικών προσδοκιών με αφορμή την αύξηση του ΑΕΠ, όπως καταγράφηκε το δεύτερο τρίμηνο του έτους. Η φράση «πλουσιότερη Ελλάδα πλουσιότεροι Έλληνες» με την οποία έκλεισε την συνέντευξη συμπυκνώνει το «καρότο» με το οποίο επιχειρεί να χτίσει τη νέα συναίνεση γύρω από την κυβέρνησή του. Μόνο που τα στοιχεία δεν είναι προς όφελός του: Μια ανεργία που καταδικάζει 700.000 πολίτες στο οικονομικό περιθώριο (με τις όποιες μειώσεις της ανεργίας να είναι αποτέλεσμα κυρίως της εξόδου από την αγορά εργασίας των μακροχρόνια ανέργων ή της αύξησης της μερικής απασχόλησης), μια έκρηξη των τιμών που κατατρώει το εισόδημα μισθωτών και συνταξιούχων, μηδενικές αυξήσεις στο βασικό μισθό για το τρέχον έτος και μια αύξηση των εισοδηματικών και κοινωνικών αντιθέσεων όπως επισήμως μετριούνται από την Στατιστική Υπηρεσία και την Eurostat αποδεικνύουν ότι πλουσιότερη Ελλάδα δεν σημαίνει αυτόματα και πλουσιότεροι Έλληνες.

Η πρωθυπουργική συνέντευξη περιελάμβανε κυρίως ουκ ολίγες ανακρίβειες που διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα. Για παράδειγμα:

·         Παρουσίασε ξανά το ιδιωτικό επικουρικό ταμείο ως κουμπαρά, αποκλείοντας οποιαδήποτε συσχέτιση με τζόγο, με το επιχείρημα της εγγυημένης από το κράτος σύνταξης. Μόνο που το ένα (τζόγος στα χρηματιστήρια με τις εισφορές των ασφαλισμένων) δεν αποκλείει το άλλο (τις εγγυημένες συντάξεις από το κράτος), τουλάχιστον ως προς το παρόν. Οι διοικήσεις του ΤΕΚΑ κάλλιστα θα μπορούν να παίζουν τις εισφορές σε παράγωγα και άλλα προϊόντα υψηλού ρίσκου ξέροντας ότι ακόμη και στο χειρότερο ενδεχόμενο θα κληθεί να καλύψει τις ζημιές το κράτος, δηλαδή οι φορολογούμενοι. Οι τράπεζες πώς επιζούν τόσα χρόνια;

·         Για τον αποκλεισμό 40.000 μαθητών από την  τριτοβάθμια εκπαίδευση έριξε την ευθύνη στα πανεπιστήμια που όρισαν πολύ υψηλά τη βάση εισαγωγής. Μόνο που αυτή η ευθύνη παραχωρήθηκε στις σχολές κι έπαψε να λειτουργεί το προηγούμενο σύστημα αυτόματης διαμόρφωσης με το νόμο της Ν. Κεραμέως.

·         Δικαιολόγησε την πώληση της Εγνατίας Οδού στην ΤΕΡΝΑ με το εξευτελιστικό τίμημα των 2,3 δισ. ευρώ (ενώ κόστισε 7 δισ. ευρώ και τα αναμενόμενα έσοδα ανέρχονται σε 11,35 δισ.) με το επιχείρημα «να γίνει σύγχρονος αυτοκινητόδρομος με πολλά χρόνια ζωής ακόμη». Μόνο που είναι αδύνατο να γίνει πιο σύγχρονος απ’ όσο είναι, ενώ στη σύμβαση με την ΤΕΡΝΑ δεν προβλέπεται η επέκταση της διάρκειας ζωής του έργου.

·         Εμφάνισε την ανεργία ως αποτέλεσμα της αναντιστοιχίας δεξιοτήτων και αναγκών της αγοράς εργασίας για σύγχρονες ειδικότητες, όταν κυρίως η ανεργία είναι αποτέλεσμα της έλλειψης επενδύσεων, που θα επανεκκινήσουν την οικονομία.

·         Ωραιοποίησε την κατάσταση με το πάγωμα της πανεπιστημιακής αστυνομίας αποδίδοντας την ακύρωση της εισόδου της ΕΛΑΣ στις σχολές στην ανάγκη εκπαίδευσης των αστυνομικών. Στην πραγματικότητα ωστόσο πρόκειται για υποχώρηση της κυβέρνησης εξ αιτίας των αντιδράσεων που προκλήθηκαν ακόμη και από συντηρητικούς πανεπιστημιακούς και πολιτικούς.

·         Επικαλούμενος κριτήρια αποτελεσματικότητας στο έργο των υπουργών και λέγοντας ότι δε χρησιμοποιεί «δεξιόμετρα» έκρυψε την ακροδεξιά στροφή που προκαλεί (έστω ανεξαρτήτως προθέσεων) η υπουργοποίηση των καλύτερων μαθητών του Γ. Καρατζαφέρη: Άδ. Γεωργιάδη, Μ. Βορίδη και Θ. Πλεύρη. Μια στιγμή μάλιστα που η σύγκρουσή του με τους αντι-εμβολιαστές με βεβαιότητα θα κόψει ακροδεξιές ψήφους στις επόμενες εκλογές.

·         Τέλος, η εκβιαστική έως απειλητική δήλωσή του «αυτοδυναμία ή επαναληπτικές εκλογές» τίναξε στον αέρα τους όρκους πίστης που έδωσε στη συναίνεση και τις διαβεβαιώσεις ότι θα εξαντλήσει την τετραετία. Δύο χρόνια πριν τις εκλογές δεν κάνουν τέτοιες δηλώσεις…

Τι πραγματικά αποκαλύπτουν οι διάλογοι Παππά – Μιωνή

ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ

Αναμφισβήτητα, οι αποκαλύψεις του πρώην εκπροσώπου Τύπου του Ισραηλινού στρατού και αποφοίτου του Κολλεγίου Αθηνών Σάμπυ Μιωνή αποτελούν μια προσπάθεια αλλαγής ατζέντας έτσι ώστε τα φώτα της δημοσιότητας να φύγουν από δύο ζητήματα που φθείρουν, όσο τίποτε άλλο μέχρι στιγμής, το προφίλ της κυβέρνησης: Το πρώτο αφορά τα 2,6 εκ. ευρώ που ο Σταύρος Παπασταύρος στενός συνεργάτης του Α. Σαμαρά φέρεται να του παρέδωσε τον Ιανουάριο του 2015 για τη χρηματοδότηση της προεκλογικής εκστρατείας του σημερινού κυβερνώντος κόμματος. Το δεύτερο είναι οι αποκαλύψεις για το ζεστό χρήμα που μοίρασε η κυβέρνηση της ΝΔ σε ανύπαρκτα Μέσα ενημέρωσης πολιτικών της φίλων.

Αναμφισβήτητα επίσης οι διάλογοι που περιλαμβάνονται στο στικάκι Μιωνή είναι «πετσοκομμένοι» και προϊόν μοντάζ. Μια προσεκτική ανάγνωση διακρίνει πλήθος ασυνεχειών, με τους δύο ομιλητές να πετάγονται από το ένα θέμα στο άλλο… Ωστόσο, η επιλεκτική δημοσιοποίηση αποσπασμάτων από την επίμαχη συνομιλία δεν αποτελεί ελαφρυντικό για τον τότε υπουργό Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκο Παπά. Ενδέχεται να περιλαμβάνει εμπιστευτικές πληροφορίες που κανένας δεν ήθελε να βγουν στην δημοσιότητα. Ενδέχεται να αποτελέσουν την πρώτη ύλη για έναν δεύτερο γύρο αποκαλύψεων…

Πρόκειται δε για αποκαλύψεις που σε κάθε περίπτωση σήμερα ευνοούν τη ΝΔ, αν δεν γίνονται κατά παραγγελία της που είναι και το πιθανότερο. Αρκεί να λάβουμε υπ’ όψη μας ότι ο Θάνος Πλεύρης ήξερε το περιεχόμενο των συνομιλιών όπως προκύπτει από τις ερωτήσεις που υπέβαλε στην προανακριτική επιτροπή. Τούτου δοθέντος καθόλου δεν αποκλείεται οι αποκαλύψεις να είναι ένα ακόμη σέρβις του Μιωνή προς τη ΝΔ ώστε η κυβέρνηση να του κάνει τις χάρες που ζητούσε από τον Ν. Παπά.

Παρόλα αυτά, οι διάλογοι που περιλαμβάνονται στο στικάκι Μιωνή ντροπιάζουν και ξεγυμνώνουν τον ΣΥΡΙΖΑ επειδή αποκαλύπτουν το βάθος των σχέσεων που ανέπτυξε με το Ισραήλ. Αυτές οι σχέσεις επωάστηκαν από την εποχή που ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν στην αντιπολίτευση. (Ποιος ξεχνάει την επίσκεψη Πέρες τον Αύγουστο του 2012;) Κορυφώθηκαν ωστόσο όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε την εξουσία, με τις 5 επισκέψεις του Τσίπρα στο Ισραήλ (11/2015. 1/2016, 12/2016, 6/2017 και 12/2018) να αποτελούν ιστορικό ρεκόρ. 

Οι διάλογοι στο στικάκι αποτελούν ντροπή για ένα κόμμα που αυτοαποκαλείται αριστερό ή δημοκρατικό. Όχι επειδή ο Ν. Παπάς ζητάει στοιχεία για την Μαρέβα ως αντάλλαγμα για να βοηθήσει τον Μιωνή να πληρώσει μικρότερο πρόστιμο στην εφορία. Οι στιχομυθίες Παπά – Μιωνή αποτελούν ντροπή ακόμη και για τον ΣΥΡΙΖΑ  επειδή δείχνουν την υποταγή του στο Ισραήλ. Ας κρατήσουμε τις ακόλουθες φράσεις του Ν. Παπά: «Μας έχει φλομώσει η Μοσάντ στην πληροφορία»! Επίσης, «ο Μπίμπι του ζήτησε τρία πράγματα και ο Τσίπρας του τα έκανε, ο Τσίπρας του ζήτησε 4-5, ο Μπίμπι του τα έκανε αμέσως… δε γίνεται δουλειά. Δηλαδή αυτή (η κόκκινη γραμμή) ότι σηκώνει ένα τηλέφωνο και του μιλάει “τι γίνεται; Πώς πας;” αυτό πρέπει να διαφυλαχθεί». Για τον ΣΥΡΙΖΑ το ζητούμενο δεν είναι η απομόνωση του κράτους τρομοκράτη της Μέσης Ανατολής που εφαρμόζει ένα ρατσιστικό απαρτχάιντ σε βάρος εκατομμυρίων Παλαιστινίων. Δεν είναι καν ο σεβασμός στις αποφάσεις του ΟΗΕ για δημιουργία δύο κρατών. Αν κάτι πρέπει να διαφυλαχθεί για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι η «κόκκινη γραμμή» μεταξύ του υπόδικου Μπίμπι Νετανιάχου και του Τσίπρα… 

Η συζήτηση του Μιωνή με τον Παπά είναι διαφωτιστικοί επίσης λόγω των αποκαλύψεων που περιλαμβάνονται για τον ρόλο των εβραϊκών οργανώσεων, όπως το ακροδεξιό, φιλοσιωνιστικό World Jewish Congress. Ο Μιωνής λέει ότι αν δεν τον βοηθήσουν εισαγγελείς και εφορίες να καθαρίσει από τις καταδίκες για ξέπλυμα βρόμικου χρήματος «θα βγουν και θα κατηγορήσουν την Ελλάδα για αντισημιτισμό». Πιο μεγάλο ενδιαφέρον έχει η συνέχεια: «Εμένα μου είπαν ευθέως “εσύ κουβέντα για αντισημιτισμό”, μου είπαν από την Αμερική. Εμείς! Εδώ!». Η τελευταία φράση σημαίνει ότι οι Εβραίοι της Αμερικής ήταν ήδη «πιασμένοι» και είχαν συμφωνήσει να εξαπολύσουν τα βέλη με τις κατηγορίες του αντισημιτισμού στην περίπτωση που οι αρχές στην Ελλάδα δεν κάνουν τα χατίρια του Μιωνή. Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι τους επικαλείται εν αγνοία τους! Το δείχνει ένας καταμερισμός εργασίας που τον έχουμε δει να «χτυπάει» πολλές φορές μέχρι σήμερα. Αποδεικνύεται έτσι ότι το εβραϊκό λόμπι χρησιμοποιεί την κατηγορία του αντισημιτισμού κατά το δοκούν όχι για να προστατεύσει τους Εβραίους από τον αντισημιτισμό, όπως είναι υποτίθεται η αποστολή του, αλλά για να διευκολύνει διεφθαρμένους επιχειρηματίες να γλυτώσουν πρόστιμα των εφοριακών αρχών! Ως μέσο άσκησης πολιτικής και δουλειών! Θα τρίζουν τα κόκκαλα των εκτελεσμένων Εβραίων, τη μνήμη των οποίων υποτίθεται ότι προστατεύουν…

Υπό το φως των τελευταίων εξελίξεων μόνο τυχαία δεν μπορεί να θεωρηθεί η συνέντευξη που παραχώρησε ο πρέσβης του Ισραήλ στην Αθήνα στην εφημερίδα Τα Νέα, με αφορμή την επίσκεψη του Κ. Μητσοτάκη στο Ισραήλ. Το μήνυμα μάλλον αφορούσε τη σταθερότητα των σχέσεων ανεξαρτήτως διαρροών και αδειασμάτων. Για μια άλλη δε «σύμπτωση», την επίσκεψη του Ν. Παπά στην πρεσβεία του Ισραήλ στο Π. Ψυχικό την επομένη των αποκαλύψεων, αν μπορούσε να κάνει κάτι ο πρέσβης μάλλον θα το είχε κάνει πριν το στικάκι πάει για επίσημη μετάφραση. Πλέον είναι αργά. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι έρμαιο των πολιτικών και ενίοτε προσωπικών επιλογών που τον έφεραν στην εξουσία και τον στήριξαν και σήμερα δεν διστάζουν να τον «πουλήσουν» μέρα – μεσημέρι!

Η προδοσία και οι προσωπικές στρατηγικές ποτέ δεν ήταν δρόμος μονής κατεύθυνσης…

Υγ. στο πλαίσιο των ίδιων αποκαλύψεων για τη δράση του «πολυπράγμονα» Μιωνή αποκαλύφθηκε ότι επιχειρήσεις του ίδιου και συμφέροντα που συνδέονται στενά μαζί του εποφθαλμιούν την ΛΑΡΚΟ. Στο ίδιο μάλιστα ρεπορτάζ αποκαλύπτεται ότι η ΝΔ με προσεκτικές κινήσεις οδηγούσε από τη  κυβέρνηση Α. Σαμαρά ακόμη την ΛΑΡΚΟ στον πρώην εκπρόσωπο Τύπου του ισραηλινού στρατού. Οι μαφιόζικοι χειρισμοί που έχουν προηγηθεί δείχνουν ότι πίσω από τα μεγάλα λόγια περί εξυγίανσης της εταιρείας η ΝΔ την παραδίδει με σκανδαλώδεις, γκανγκστερικές διαδικασίες σαν λάφυρο πολέμου σε σκοτεινά κέντρα κι από κει κατ’ ευθείαν στο Ισραήλ. Μόνο που αυτό ούτε κατ’ ευφημισμό δεν λέγεται ελεύθερος ανταγωνισμός. Μαφιακός καπιταλισμός είναι το όνομά του!

Ο Μητσοτάκης σε ρόλο πολιορκητικού κριού του Ισραήλ εναντίον της ευρωπαϊκής διπλωματίας

ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ

Πηγή: kommon

Ξεπερνούσε κατά πολύ τα σύνορα των δύο χωρών η σημασία της επίσκεψης του Έλληνα πρωθυπουργού στο Ισραήλ την Δευτέρα και Τρίτη 15 και 16 Ιουνίου. Ούτε προφανώς περιορίζεται στα πρωτόκολλα συνεργασίας που υπέγραψαν οι δύο πλευρές στους τομείς διεθνών σχέσεων, άμυνας, ενέργειας, περιβάλλοντος, γεωργίας, τουρισμού και κυβερνοχώρου, τιμώντας έμπρακτα την συμπλήρωση 30 ετών από την ημέρα που οι δύο χώρες απέκτησαν πλήρεις διπλωματικές σχέσεις.

Πολύ περισσότερο η επίσκεψη του Κ. Μητσοτάκη δεν μπορεί να ερμηνευτεί στο πλαίσιο των προβλημάτων που προκαλεί στην Ελλάδα η τουρκική προκλητικότητα. Γιατί, αν έπρεπε να ερμηνευθεί σε αυτό το πλαίσιο η επίσκεψη του έλληνα πρωθυπουργού ήταν μια επική αποτυχία. Όπως προκύπτει από το κοινό ανακοινωθέν* το Ισραήλ όχι απλώς δεν καταδίκασε το τουρκο-λιβυκό σύμφωνο, αλλά δεν επέτρεψε ακόμη και να μπει η λέξη Τουρκία ή Ερντογάν! Το Ισραήλ αρκέστηκε σε γενικότητες και αοριστίες, διατηρώντας ανοιχτή την πόρτα του συμβιβασμού του με το καθεστώς Ερντογάν κι ο Έλληνας πρωθυπουργός την ευκαιρία για μια ακόμη φωτογράφηση: ας το πούμε win-win… Στην πράξη ανανεώθηκε μια σκανδαλωδώς ετεροβαρής και μονομερής σχέση, στο πλαίσιο της οποίας η Ελλάδα μόνο …δίνει και το Ισραήλ μόνο …παίρνει. Κι αυτή τη φορά έλαβε πολλά περισσότερο από κάθε άλλη…

Η ελληνική αντιπροσωπεία επισκέφθηκε το Ισραήλ σε μια συγκυρία που χαρακτηρίζεται ιστορική, χωρίς να υπάρχει καμία υπερβολή σε αυτή την εκτίμηση. Ο Μπενιαμίν Νετανιάχου αφού οδήγησε το Ισραήλ σε τρεις εκλογικές αναμετρήσεις μέσα σε ένα έτος για να αποφύγει να καθίσει στο εδώλιο του κατηγορουμένου για σοβαρές υποθέσεις διαφθοράς, κι αδιαφορώντας για τα πρωτοφανή πλήγματα που επέφερε στους θεσμούς της χώρας του σε βαθμό τέτοιο ώστε ακόμη και διαμορφωτές γνώμης παγκοσμίου κύρους να χαρακτηρίζουν πλέον το Ισραήλ ως «εβραϊκή μπανανία» (διάβασε εδώ), επιλέγει να εξασφαλίσει συναίνεση στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας που συγκροτήθηκε στις 17 Μαΐου με ένα άλμα προς τα μπρος, που δεν αποκλείεται να αποδειχθεί άλμα στο κενό: Εξαγγέλλοντας την προσάρτηση στο Ισραήλ του 30% της Δυτικής Όχθης, όπου κατοικούν 3 εκ. Παλαιστίνιοι και 430.000 εβραίοι έποικοι στα καλύτερα σημεία της περιοχής, φρουρούμενοι από το στρατό και πραγματοποιώντας συνεχείς επιθέσεις στους Παλαιστίνιους.

Η προσάρτηση της Δυτικής Όχθης την οποία κατέλαβε το Ισραήλ με τον πόλεμο των 6 ημερών του 1967 (μαζί με την Ανατολική Ιερουσαλήμ και τη Γάζα) κι έρχεται ως συνέχεια της ανέγερσης εβραϊκών εποικισμών στην παλαιστινιακή γη δεν αντίκεινται απλώς, κατάφωρα παραβιάζουν αλλεπάλληλα ψηφίσματα καταδίκης του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ κι άλλων διεθνών οργανισμών. Είναι ενάντια στο διεθνές δίκαιο. Εδώ μια μικρή συλλογή των παραβιάσεων… Τούτου δοθέντος οι αναφορές στο διεθνές δίκαιο που περιέχονται στο κοινό ανακοινωθέν των δύο χωρών αποτελεί τεκμήριο περιφρόνησης και χλευασμού του από τους δύο ηγέτες…

Η εξτρεμιστική πρωτοβουλία του Νετανιάχου υλοποιείται τώρα επειδή θέλει να προλάβει τις εκλογές του Νοεμβρίου στις ΗΠΑ. Παρότι ο υποψήφιος των Δημοκρατικών Τζο Μπάιντεν θεωρείται ο πλέον φιλο-ισραηλινός πολιτικός μεταξύ των Δημοκρατικών κι ως εκ τούτου μάλλον θα συνεχίσει την πολιτική του Τραμπ στην περίπτωση που αποδειχθούν εύστοχες οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις (Reuters/Ipsos) οι οποίες τον δείχνουν να προηγείται με 48% έναντι 33% του Τραμπ, ο Νετανιάχου δεν έχει κανέναν λόγο να το διακινδυνεύσει. Ο άξεστος, φασίστας, μισογύνης, σεξιστής κι ολίγον ανόητος Τραμπ έχει αποδειχθεί ο καλύτερος φίλος που διέθετε ποτέ το Ισραήλ. Κι αυτό μάλλον δεν του περιποιεί τιμή… Μάρτυρας, η απόφαση της Ουάσιγκτον να μεταφέρει την αμερικανική πρεσβεία στην Ιερουσαλήμ αναιρώντας έτσι σειρά αποφάσεων του ΟΗΕ που χαρακτηρίζουν την ανατολική Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του παλαιστινιακού κράτους. Επίσης, η πρόσφατη αναγνώριση από τις ΗΠΑ της κατοχής από το Ισραήλ των Συριακών Υψωμάτων του Γκολάν. Τέλος, το πρόσφατο «σχέδιο ειρήνευσης» που πρότειναν οι Αμερικάνοι και το συνέταξαν ο γαμπρός του Τραμπ και προσωπικός φίλος του Νετανιάχου, Γιάρεντ Κουσνέρ κι ο Ντέβιντ Φρίμαν πρέσβης των ΗΠΑ στο Ισραήλ, σιωνιστής και υπέρμαχος των εποικισμών. Πρόκειται για το μοναδικό σχέδιο «ειρήνης» που απορρίφθηκε συλλήβδην ακόμη κι ως βάση συζήτησης όχι μόνο από τους Παλαιστίνιους, αλλά επιπλέον από τους Ευρωπαίους και τους Άραβες. Επομένως, εφ’ όσον το εβραϊκό κράτος εξασφάλισε κατά τη θητεία του πιο μισητού ανά τον κόσμο και φαιδρού προέδρου των ΗΠΑ τα μεγαλύτερα πολιτικά κέρδη ορθά κρίνει ότι δεν έχει κανέναν λόγο να μεταθέτει δύσκολες αποφάσεις για το μέλλον.

Η απόφαση του Ισραήλ ωστόσο να εκκινήσει την διαδικασία προσάρτησης της Δυτικής Όχθης στο Ισραήλ την 1η Ιουλίου έχει συναντήσει σοβαρότατες πολιτικές και διπλωματικές αντιδράσεις. Εντός της Παλαιστίνης, η Παλαιστινιακή Αρχή, που έστω κι αργά κατάλαβε ότι ο μοναδικός κερδισμένος των συνεχών υποχωρήσεων της αποδείχθηκε το Ισραήλ, δήλωσε κι επίσημα από τις 21 Μαΐου ότι παύει να δεσμεύεται από τις συμφωνίες του Όσλο. Τα δύο και μοναδικά αραβικά κράτη που διατηρούν διπλωματικές σχέσεις με το Ισραήλ, Ιορδανία και Αίγυπτος, επέκριναν σφοδρά το σιωνιστικό κράτος.

Σε πολύ πιο δύσκολη θέση βρέθηκε ωστόσο η ευρωπαϊκή διπλωματία, η οποία, να θυμίσουμε, ότι από το 2014 όταν η Ρωσία προσάρτησε την χερσόνησο της Κριμαίας επέβαλε μια σειρά εξοντωτικών κυρώσεων εναντίον της Μόσχας. Κορυφαία όλων η εκδίωξη της από το κλαμπ των οκτώ πλουσιότερων χωρών του κόσμου (G8), που έκτοτε συνεδριάζει χωρίς την Ρωσία (G7). Εδώ μια περιεκτική περιγραφή των ευρωπαϊκών κυρώσεων.

Η δύσκολη θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης συμπυκνώνεται στο εξής ερώτημα: Αν ενεργοποίησε εναντίον της Ρωσίας τόσο αυστηρά μέτρα με αφορμή την προσάρτηση ξένων εδαφών εκ μέρους της, πώς θα αιτιολογήσει την ανοχή που θα δείξει εναντίον του Ισραήλ, που διατηρεί το παγκόσμιο ρεκόρ παραβιάσεων διεθνών συμφωνιών και ψηφισμάτων, όταν προσαρτήσει τη Δυτική Όχθη; Η θέση της Ευρώπης γίνεται πολύ πιο δύσκολη αν λάβουμε υπ’ όψη μας ότι την κυκλική προεδρία της Ένωσης αναλαμβάνει την 1η Ιουλίου, ημέρα που η προσάρτηση της Δυτικής Όχθης θα συζητηθεί στο ισραηλινό κοινοβούλιο ή υπουργικό συμβούλιο, η Γερμανία. Το Βερολίνο έτσι δεν θα μπορεί να κρυφτεί πίσω από κάποια άλλη κυβέρνηση μεταθέτοντας την ευθύνη, κατά τη συνήθη πρακτική του…

Αυτό το αδιέξοδο επιχείρησε να αποτρέψει ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Χάικο Μάας με την επίσκεψή του στο Ισραήλ στις 10 Ιουνίου, που ήταν μάλιστα ο πρώτος ξένος αξιωματούχος ο οποίος επισκέφθηκε το εβραϊκό κράτος μετά τον σχηματισμό της κυβέρνησης ενότητας. Ο εκπρόσωπος της γερμανικής διπλωματίας έκανε με κάθε τρόπο γνωστή την κάθετη διαφωνία του Βερολίνου απέναντι στην σχεδιαζόμενη προσάρτηση της Δυτικής Όχθης. Μάλιστα, πριν το Ισραήλ επισκέφθηκε την Ιορδανία όπου με τον ομόλογό του δήλωσαν την ανάγκη για την αποτροπή της προσάρτησης και την αναβίωση των διαπραγματεύσεων, ενώ σύμφωνα με ρεπορτάζ των New York Times στις 10 Ιουνίου, το Ισραήλ δεν έδωσε άδεια τον Γερμανό υπουργό Εξωτερικών να επισκεφθεί τη Ραμάλα για να συζητήσει με την Παλαιστινιακή Αρχή, επικαλούμενη τις απαγορεύσεις λόγω της …πανδημίας. Κι ας περνούν τα checkpoints της ταπείνωσης κάθε μέρα χιλιάδες Παλαιστίνιοι εργάτες για να εργαστούν στα κατεχόμενα εδάφη…

Η στάση της Ελλάδας δεν μπορεί να συγκριθεί με τη στάση της Γερμανίας: Καμία αναφορά δεν υπήρξε στο κοινό ανακοινωθέν για την ανάγκη δημιουργίας παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την ανατολική Ιερουσαλήμ και δικαίωμα επιστροφής των προσφύγων, όπως έχει ψηφίσει ο ΟΗΕ κι όπως δηλώνει ότι επιθυμεί η ευρωπαϊκή διπλωματία! Καμία προσπάθεια συνάντησης με την παλαιστινιακή ηγεσία! Καμία επίσκεψη στην Ιορδανία! Κι όσο για τη σχεδιαζόμενη προσάρτηση της Δυτικής Όχθης, ο έλληνας πρωθυπουργός έκανε πώς δεν ήξερε …τίποτε. (Καλά δεν σκέφτηκε κάποιος σύμβουλος του πρωθυπουργού πόσο υποτιμητικό είναι για τον ίδιο να προσποιείται τον άσχετο;)

Στην Ισραηλινή ηγεσία αρκούσε να αντιπαραβάλλει την επίσκεψη του έλληνα πρωθυπουργού απέναντι στην επίσκεψη και τις δηλώσεις του Γερμανού υπουργού για να αποδείξει ότι ακόμη κι εντός της ΕΕ διατηρεί τις δικές της προνομιακές σχέσεις. Άλλωστε τυχόν πρόταση για κυρώσεις απαιτεί ομόφωνη έγκριση, αν τυχόν και τεθεί προς ψηφοφορία.

Δυστυχώς όμως για τους Παλαιστίνιους ποτέ δε θα φτάσει στο σημείο η Γερμανία να επιβάλλει κυρώσεις κατά του Ισραήλ, ούτε η Ιορδανία και η Αίγυπτος να ακυρώσουν τις διπλωματικές τους σχέσεις. Η Γερμανία, μετά την απόφαση των ΗΠΑ (που παραμένει ανεπιβεβαίωτη ώστε να κρέμεται σαν απειλή) για την απόσυρση 10.000 αμερικανών στρατιωτών από τους 35.000 που σταθμεύουν στη Γερμανία βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο. Σε θέση άμυνας βρίσκεται το Βερολίνο μετά και την απόφαση του Κογκρέσου να επιβάλει κυρώσεις για την κατασκευή του Nordsteam ΙΙ. Σε αυτό το πλαίσιο, που είναι  πολλά καλά γνωστό στους Ισραηλινούς, το Βερολίνο ποτέ δε θα συγκρουστεί με τους Αμερικανούς για χάρη των Παλαιστινίων. Ούτε καν Ιορδανία και Αίγυπτος που είναι καθεστώτα μαριονέτες των ΗΠΑ.

Παρόλα αυτά με την επίσκεψη Μητσοτάκη στο Ισραήλ η Ελλάδα εκτέθηκε ποικιλοτρόπως, γιατί αποδείχτηκε ότι αποτελεί πολιορκητικό κριό του Ισραήλ το οποίο χρησιμοποιεί την ελληνική διπλωματία για να διεμβολίζει και να υπονομεύει την ευρωπαϊκή η οποία αναμφισβήτητα απεύχεται την προσάρτηση της Δυτικής Όχθης, ξέροντας ότι θα ρίξει παραπάνω λάδι στη φωτιά της Μέσης Ανατολής. Και ποτέ κανείς δεν ξέρει ποιά είναι η μοιραία σταγόνα που θα προκαλέσει την έκρηξη… Εντός της ΕΕ η Ελλάδα εκτέθηκε γιατί φάνηκε ότι είναι όργανο των ΗΠΑ και δεν συμβαδίζει με την ευρωπαϊκή διπλωματία. Από τη σκοπιά των αραβικών κρατών εκτέθηκε επειδή λειτουργεί ως όργανο του Ισραήλ και προσωπικά του υπόδικου Νετανιάχου. Κι απέναντι στην Τουρκία η Ελλάδα εκτέθηκε γιατί φάνηκε ότι δεν διαθέτει το ειδικό βάρος και την επιρροή να εξασφαλίσει έστω μια ονομαστική καταγγελία της Άγκυρας, ακόμη κι από μια χώρα που εμφανίζεται ως στρατηγικός της σύμμαχος στην περιοχή…

Για όλους αυτούς τους λόγους η επίσκεψη Μητσοτάκη αποτέλεσε παταγώδη αποτυχία κι ας παρουσιάστηκε ως ένας ακόμη θρίαμβος…

*Το κοινό ανακοινωθέν παρότι είναι αναρτημένο στην ιστοσελίδα της ισραηλινής πρεσβείας στην Ελλάδα στα αγγλικά, δεν υπάρχει σε καμία επίσημη ελληνική ιστοσελίδα στην επίσημη γλώσσα του κράτους, που είναι τα ελληνικά. Στη δε ιστοσελίδα του πρωθυπουργού αν και υπάρχουν οι δηλώσεις του κατά το επίσημο δείπνο, ενημερωτικό σημείωμα και πλήθος άλλων φωτογραφιών και ρεπορτάζ από την επίσκεψη στο Πατριαρχείο, στο μνημείο του Ολοκαυτώματος, κ.α. λείπει το σημαντικότερο: το κοινό ανακοινωθέν!

Αρέσει σε %d bloggers: